چرا تلفات نظامی ترکیه در برابر پ.ک.ک افزایش یافته است؟

کشته شدن 9 تن از نظامیان ترکیه به دست گروه تروریستی پ.ک.ک ، مانند یک بمب خبری توجه رسانه ها و افکار عمومی ترکیه را به سوی خود جلب کرد.

حالا برای سومین بار در چند هفته گذشته است که ارتش ترکیه در برابر حمله شبانه گروه تروریستی پ.ک.ک تلفات بالایی داده و صدای منتقدین درآمده است. آنان معتقدند که با وجود تجهیزات نظامی پیشرفته و زمین گیر شدن پ.ک.ک در چند سال گذشته، چنین تلفات بالایی قابل توجیه نیست.

منتقدین اردوغان از افزایش تعداد کشته شدگان ارتش ترکیه در برابر گروه تروریستی پ.ک.ک به خشم آمده اند و خطاب به رئیس جمهور می گویند: یا تروریست ها را از میان بردارید یا قدرت را رها کنید و بروید.

روزنامه ینی چاغ ارگان رسانه ای حزب راست افراطی خانم مرال آکشنر، آشکارا از اردوغان خواسته، اگر نمی تواند پ.ک.ک را به تمامی از میان بردارد، بهتر است از قدرت کناره گیری کند.

رسانه های وابسته به حزب عدالت  توسعه، تلاش کرده اند به منظور توجیه شکست نظامی ارتش در برابر  تروریست ها، مساله را به ماهواره های آمریکایی ربط دهند. آنان مدعی شده اند که آمریکا، عامدانه اطلاعات محل استقرار نظامیان ترکیه را در اختیار پ.ک.ک گذاشته است. اما انتشار شواهد حمله به پایگاه ترکیه، نشان دهنده این است که تروریست ها از اصل شبیخون و غافلگیری استفاده کرده و در شرایط جوی خاص، به شکل برق آسا و سریع حمله ور شده اند.

جلسه اضطراری اردوغان و مقامات نظامی – امنیتی

به دنبال کشته شدن 9 افسر و درجه دار ترکیه به دست پ.ک.ک، شورای امنیت ملی ترکیه به ریاست رجب طیب اردوغان رئیس جمهور این کشور تشکیل جلسه داد.

در نشست امنیتی مزبور، راهبردهای مبارزه با تروریسم به طور کامل مورد ارزیابی قرار گرفته و در بیانیه نهایی ضمن اشاره به واکنش ارتش ترکیه و حملات هوایی شب گذشته، اعلام شد: «در عملیاتی که پس از این حمله خائنانه اجرا شد، در مجموع 45 تروریست، 36 نفر در شمال عراق و 9 نفر در شمال سوریه از پای درآمدند. ترکیه قطعاً اجازه نمی دهد که شاهد تاسیس «ترورستان» در مرزهای جنوبی خود باشد. مبارزه تا خنثی شدن آخرین تروریست و خشک شدن کامل باتلاق‌های تروریسم در عراق و سوریه ادامه خواهد داشت. با محاصره شدن این گروه تروریستی در سوریه و عراق، تلاش‌ها برای تقویت و احیای این گروه در حال افزایش است».

استفاده از واژه ابداعی «ترورستان» از سوی اردوغان، کنایه از تلاش نهادهای اقماری پ.ک.ک برای تاسیس ساختاری سیاسی به نام کردستان در شمال سوریه است.

ترکیه قصد مصالحه ندارد

گروه تروریستی پ.ک.ک یا حزب کارگران کردستان ترکیه از سال 1984 میلادی، مبارزه مسلحانه با دولت را آغاز کرده است. از آن زمان تاکنون، دست کم 4 بار، دولت آنکارا قدم در راه مذاکره و مصالحه گذاشته تا به این تهدید تروریستی پاسخ دهد. اما هر بار به بهانه ای، سران پ.ک.ک دوباره دست به سلاح برده اند. شواهد نشان می دهد که حالا، دولت ترکیه هم دیگر برخلاف سالیان قبل به دنبال مصالحه و مذاکره نیست.

دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی و شریک اردوغان در ائتلاف جمهور اعلام کرده که نیروهای نظامی ترکیه باید به هر دو طریق زمینی و هوایی، کلیه قرارگاه های پ.ک.ک را بر سر اعضای این گروه خراب کنند.

علی یرلی کایا وزیر کشور کابینه اردوغان نیز اعلام کرده که نیروهای ژاندارمری ترکیه، در چند کوهستان سوق الجیشی گابار، جودی و بستا، حملات سهمگینی را علیه پ.ک.ک آغاز کرده اند.

او گفته است: «تا هلاکت آخرین تروریست، به مبارزه بی امان ادامه خواهیم داد».

حمله تند اوزل به اردوغان

اوزگور اوزل که به تازگی رهبری حزب جمهوری خلق را بر عهده گرفته، دیروز در سخنرانی خود در شورای سیاستگذاری حزب، به تندی به اردوغان تاخت و او را در مبارزه با تروریسم، ناتوان و عاجز قلمداد کرد.

اوزل گفته است: «دولت به مسئولیت خود عمل نکرد و نتوانست مانع از افزایش تلفات شود. ما سوالات مهمی داریم. ما می خواهیم بدانیم:  اهداف سیاسی و نظامی عملیات پنجه قفل که 20 ماه است ادامه دارد به کجا رسیده و چند درصد از اهداف محقق شده است؟  آیا در کار رصد اطلاعاتی در خصوص فعالیت تروریست ها در منطقه ضعف وجود دارد؟ آیا تداوم حملات تروریستی به دلیل نداشتن حفاظت کافی و استحکامات لازم در پایگاه های ماست؟ آیا در مواردی که هواپیماهای بدون سرنشین به دلیل شرایط فصلی نمی توانند پرواز کنند، اقدامات تکمیلی برای رفع آسیب پذیری های نظارتی انجام می شود؟ آیا دوربین های حرارتی و سیستم های نظارتی از نظر کمی و کیفی کافی هستند؟ اگر ناکافی است چرا سریع رفع نمی شود؟ در خصوص آمار بالای شهدا، آیا امکانات و قابلیت ها برای مداخله پزشکی کافی است؟»

رهبر بزرگترین حزب مخالف اردوغان در حالی اردوغان را زیر سوال برده که طی 24 ساعت گذشته، نمایندگانی از نهاد ریاست جمهوری ترکیه، با حزب خوب به رهبری مرال آکشنر و حزب حرکت ملی به رهبری باغچلی تماس گرفته و اطلاعات روشنی از روند مبارزه با تروریسم را در  اختیار آنان قرار داده اند. اما به حزب جمهوری خلق اعتماد نکرده اند و جزئیات برنامه های دولت را با این حزب در میان نگذاشته اند.

چرا که تیم اردوغان معتقد است که مهمترین نهاد اقماری پ.ک.ک یعنی حزب دموکراتیک خلق ها در پارلمان، به دنبال معامله و ساخت و پاخت انتخاباتی با اکرم امام اوغلو نامزد شهرداری استانبول و  حزب جمهوری خلق است و اگر اطلاعاتی داده شود، نهاد اقماری مزبور، آن را به سران پ.ک.ک در کوهستان قندیل منتقل خواهد کرد.

علت اصلی بالا رفتن تلفات ارتش ترکیه

با آن که حزب جمهوری خلق، سوالات مهمی مطرح کرده، اما هیچکدام از مقامات سیاسی و امنیتی دولت اردوغان حاضر نیستند به این سوالات پاسخ دهند. ولی در عین حال، مفسرین و کارشناسان امنیتی نیز با تکرار همین سوالات، به جمع بندی جدیدی رسیده اند. آنان معتقدند که افزایش آمار تلفات ارتش ترکیه در برابر پ.ک.ک دو دلیل اصلی دارد:

الف) ارتش و نیروهای امنیتی و انتظامی، ترکیه برای مقابله با تهدیدات تروریستی پ.ک.ک به شدت به پهپاد متکی شده اند. اتکای بیش از اندازه به پهپاد، باعث شده در روزهایی که هوا مه آلود است و امکان رصد هوایی برای محافظت از پایگاه وجود ندارد، پ.ک.ک از شرایط جوی مه آلود استفاده کرده و به راحتی حمله کند.

ب) بسیاری از یگان های نظامی ترکیه، حساب ویژه ای بر شنود بیسیمی و شنود تلفنی باز کرده اند و در شرایطی که برخی دسته های پ.ک.ک از بیسیم استفاده نمی کنند، عملاً امکان رصد آنها وجود ندارد.

پ.ک.ک در جاده یکطرفه

وزارت دفاع ترکیه اعلام کرده که در واکنش به کشته شدن 9 تن از نظامیان این کشور به دست گروه تروریستی پ.ک.ک، بیش از 22 عملیات بمباران هوایی انجام داده و در این حملات، جمعاً 57 نفر از نیروهای پ.ک.ک کشته شده اند.

در همین حال، برای چندمین بار در هفته های گذشته، دو تن از مسئولین رده بالای پ.ک.ک در شهر سلیمانیه در اقلیم کردستان عراق، به دست عوامل سرویس اطلاعاتی میت کشته شدند.

حالا سوال اینجاست: پ.ک.ک با این تلفات سنگین به دنبال چیست و چه هدفی را دنبال می کند؟ در پاسخ باید گفت، همچنان که در بخش دیگری از گزارش مورد اشاره قرار گرفت، مقامات آنکارا به صراحت اعلام کرده اند که به دنبال مصالحه و مذاکره نیستند و نبرد با پ.ک.ک تا زمان از بین رفتن آخرین عضو این گروه ادامه خواهد یافت.

بنابراین، می توان گفت گروه مزبور، عملاً در جاده‌ای یکطرفه قرار گرفته و در مسیری حرکت می کند که به خوبی می داند نتیجه و فرجام خاصی در آن وجود ندارد. اما سران قدیمی این گروه، دست کم در شرایط فعلی، حرفی از تسلیم شدن به میان نمی آورند.