چند راه برای تسکین دردهای قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یک بیماری شایع است که بسیاری از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به طیف وسیعی از علائم فیزیکی و احساسی می‌شود. در حالی که دلایل دقیق PMS به طور کامل شناخته نشده است، محققان در حال بررسی عوامل مختلفی هستند که ممکن است در ایجاد و شدت آن نقش داشته باشند. یکی از عواملی که در این میان مورد توجه قرار گرفته است، «مصرف نمک» در رژیم غذایی است. با کاهش مصرف نمک ممکن است نفخ، نوسانات خلقی، درد و سایر علائم مرتبط با PMS نیز کاهش یابند.

بین مصرف نمک و تشدید علائم PMS چه ارتباطی وجود دارد؟

تحقیقات علمی بین مصرف زیاد نمک و شدت علائم PMS ارتباط مستقیمی را نشان می‌دهد. نمک در احتباس مایعات، فشار خون، عدم تعادل هورمونی و واکنش‌های التهابی و به طور کل علائم سندرم پیش از قاعدگی در زنان نقش بسزایی دارد.

۱. احتباس سدیم و مایعات

مصرف زیاد نمک اغلب با احتباس مایعات در بدن به دلیل تعادل اسمزی بین سدیم و آب همراه است. این احتباس می‌تواند منجر به نفخ، تورم و ناراحتی شکمی شود؛ که این‌ها برخی از علائمی هستند که معمولاً زنان در مرحله PMS آن را تجربه می‌کنند. کاهش مصرف نمک می‌تواند به بازگرداندن تعادل مایعات بدن و کاهش این ناراحتی‌های فیزیکی کمک کند.

۲. تأثیر بر فشار خون

مصرف بیش از حد نمک می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود. فشار خون بالا ممکن است سردرد، تحریک پذیری و نوسانات خلقی را در مرحله پیش از قاعدگی تشدید کند. مطالعات سال ۲۰۱۴ نیز نشان می‌دهد که مصرف زیاد سدیم با افزایش خطر PMS، احتمالاً از طریق تأثیر آن بر فشار خون و عملکرد عروق، مرتبط است.

۳. تأثیر هورمونی

مصرف نمک می‌تواند بر تعادل هورمونی تأثیر منفی بگذارد. نوسانات هورمونی مشخصه بارز چرخه قاعدگی است و عدم تعادل آن می‌تواند علائم PMS را شدت ببخشد. با کاهش مصرف نمک، می‌توان به‌هم‌ریختگی هورمونی را کاهش داد و علائم PMS را کنترل کرد.

۴. واکنش‌های التهابی

مصرف بیش از حد نمک ممکن است باعث واکنش التهابی در بدن شود. التهاب مزمن با شرایط مختلف سلامتی از جمله PMS مرتبط است. التهاب می‌تواند دردهای قاعدگی و اختلالات خلقی را تشدید کند که از علائم رایج PMS هستند.

چطور مصرف نمک را کاهش دهیم؟

کاهش مصرف نمک می‌تواند نقش اساسی در کاهش علائم PMS داشته باشد. روش‌های ساده‌ای برای کاهش مصرف نمک وجود دارد که عبارتند از:

۱. کاهش تدریجی

به تدریج مصرف نمک را کاهش دهید تا جوانه‌های چشایی شما با سطوح پایین‌تر نمک سازگار شوند. این رویکرد از میل ناگهانی به غذاهای شور جلوگیری می‌کند و این عادت را پایدارتر می‌کند.

۲. انتخاب گزینه‌های کم‌نمک

برای شناسایی منابع پنهان سدیم در غذاهای بسته‌بندی‌شده و فرآوری‌شده، برچسب‌های مواد غذایی را به دقت بخوانید. محصولات با محتوای سدیم کمتر را انتخاب کنید و از مصرف محصولاتی که محتوای نمک بالایی دارند اجتناب کنید.

۳. آشپزی سالم

انتخاب و مصرف غذاهای خانگی را نسبت به غذاهای رستورانی در اولویت قرار دهید تا کنترل بهتری بر میزان نمک مصرفی در غذاهای خود داشته باشید. سعی کنید غذاهای خانگی را بدون نمک تهیه کنید و آن‌ها را با سبزیجات طعم‌دار، ادویه‌ها و چاشنی‌های مختلف طعم‌دار کنید.

۴. مصرف میوه و سبزیجات

مواد غذایی تازه و کامل مانند میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی و غلات کامل را انتخاب کنید. اینها به طور طبیعی حاوی سطوح پایین‌تری سدیم در مقایسه با جایگزین‌های فرآوری‌شده هستند.

۵. کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده

مصرف گوشت‌های فرآوری‌شده، کنسروها و تنقلات بسته‌بندی‌شده را به حداقل برسانید؛ چرا که این اقلام اغلب حاوی سطوح بالایی از سدیم برای افزایش طعم و ماندگاری هستند.

۶. استفاده از گیاهان و ادویه‌جات

انواع سبزی‌های خشک‌شده و ادویه‌ها مانند پودر سیر، زنجبیل، پونه کوهی، ریحان و سایر چاشنی‌های معطر را جایگزین نمک کنید تا طعم و مزه تازه‌ای به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید.