آیا تأثیر مواد غذایی محرک انسولین در همه یکی است؟

وقتی نوبت به مدیریت سطح قند خون می رسد، بیشتر مردم به شمارش کربوهیدرات فکر می کنند. اما تحقیقات جدید دانشگاه بریتیش کلمبیا نشان می‌دهد که برای برخی ممکن است توجه به پروتئین‌ها و چربی‌ها در رژیم غذایی شان به همان اندازه مهم باشد.

این مطالعه که در Cell Metabolism منتشر شده است، اولین مقایسه در مقیاس بزرگ است که نشان می‌دهد چگونه افراد مختلف در پاسخ به هر یک از سه درشت مغذی، انسولین تولید می‌کنند: کربوهیدرات‌ها (گلوکز)، پروتئین‌ها (اسیدهای آمینه) و چربی‌ها (اسیدهای چرب).

یافته‌ها نشان می‌دهد که تولید هورمون انسولین تنظیم کننده قند خون بسیار پویاتر و فردی‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد. این یافته‌ها همچنین برای اولین بار نشان داد گروهی از جمعیت بیش از حد به غذاهای چرب واکنش نشان می‌دهند.

دکتر جیمز جانسون، استاد علوم سلولی و فیزیولوژیکی در UBC ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: “گلوکز محرک شناخته شده انسولین است، اما ما از دیدن چنین تنوع بالایی شگفت زده شدیم، به طوری که برخی افراد واکنش قوی به پروتئین‌ها و برخی دیگر به چربی‌ها نشان می‌دهند که قبلا هرگز مشخص نشده بود. انسولین نقش مهمی در سلامت انسان ایفا می‌کند، در همه چیز، از دیابت، چاقی، افزایش وزن و حتی برخی از انواع سرطان. این یافته‌ها پایه‌ای برای تغذیه شخصی‌سازی شده است که می‌تواند نحوه درمان و مدیریت طیف وسیعی از شرایط را تغییر دهد.”

برای این مطالعه، محققان آزمایشاتی را بر روی جزایر پانکراس از ۱۴۰ اهداکننده مرد و زن در طیف سنی وسیعی انجام دادند. این جزایر در معرض هر یک از سه درشت مغذی قرار گرفتند، در حالی که محققان پاسخ انسولین را در کنار ۸۰۰۰ پروتئین دیگر اندازه گرفتند.

اگرچه اکثر سلول‌های جزایر اهداکننده قوی‌ترین پاسخ انسولین را به کربوهیدرات‌ها داشتند، تقریباً ۹ درصد به پروتئین‌ها به شدت پاسخ دادند، در حالی که ۸ درصد دیگر از سلول‌های اهداکننده بیش از هر ماده مغذی دیگری – حتی گلوکز – به چربی‌ها واکنش نشان دادند.

دکتر Jelena Kolic، نویسنده اول، یکی از همکاران تحقیقاتی در آزمایشگاه جانسون در UBC می گوید: «این تحقیق این باور قدیمی را که چربی ها اثرات ناچیزی بر ترشح انسولین در همه افراد دارند، به چالش می‌کشد. با درک بهتر از محرک‌های تولید انسولین یک فرد، ما به طور بالقوه می‌توانیم راهنمایی‌های غذایی متناسبی ارائه کنیم که به افراد کمک می‌کند سطح قند خون و انسولین خود را بهتر مدیریت کنند.»

تیم تحقیقاتی همچنین زیرمجموعه ای از سلول های جزایر اهداکنندگانی را که دیابت نوع ۲ داشتند، بررسی کردند. این سلول‌ها پاسخ انسولین پایینی به گلوکز داشتند. با این حال، محققان از مشاهده اینکه پاسخ انسولین آنها به پروتئین‌ها تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده است شگفت زده شدند.

دکتر کولیک گفت: “این واقعاً این مورد را تقویت می کند که رژیم‌های غذایی غنی از پروتئین می‌تواند مزایای درمانی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ داشته باشد و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد ترشح انسولین تحریک شده با پروتئین را برجسته می کند.”

این تیم یک تجزیه و تحلیل جامع بیان پروتئین و ژن بر روی سلول‌های جزایر پانکراس انجام دادند و بینش‌هایی را در مورد ویژگی‌های مولکولی و سلولی که تولید انسولین را شکل می‌دهند، ارائه کردند. به گفته محققان در آینده می‌توان از آزمایش ژنتیک برای تعیین اینکه کدام درشت مغذی‌ها احتمالاً پاسخ انسولین را تحریک می‌کنند، استفاده کرد.

به عنوان گام بعدی، محققان امیدوارند کار خود را به مطالعات بالینی گسترش دهند که پاسخ انسولین به سه عنصر درشت مغذی را در یک محیط واقعی آزمایش کند و بر اساس یافته‌ها شروع به توسعه رویکردهای تغذیه شخصی‌سازی کنند.