جاذبه ای دیدنی در دیدنی ترین شهر کرمانشاه|گوردخمه‌ای خاص درصحنه کرمانشاه

 گور دخمه سراب صحنه در چهارچوب کوه شوق علی قرار گرفته و در شمال صحنه طرف راست رود دربند در استان کرمانشاه ایران سنگبری شده است. در میان مردمان این منطقه، گوردخمه ها به قبر کیکاوس، فرهاد تراش و آرامگاه شیرین و فرهاد شهرت پیدا کرده است. در درازای جاده برای دسترسی به گوردخمه صحنه، که بعضی از مردم آن را کمیاب ترین گوردخمه دوطبقه ماد ها میشناسند، درخت های میوه و جنگلی که باعث قشنگی این ناحیه شده است وجود دارد.

گوردخمه خاص صحنه

صحنه از شهرستان های استان کرمانشاه به شمار می‌آید که آثار تاریخی باارزشی را درون خود جای داده است. اگر گذرتان به این دیار افتاد، پا پیش بگذارید و سری به جاهای دیدنی صحنه همچون گور دخمه صحنه بزنید. این قبرهای باستانی که به گوردخمه دربند شناخته می‌نشود، در دل کوه شوق علی قرار گرفته است. گور دخمه صحنه در بین مردمانِ محلی به گورشیرین و فرهاد، فرهاد تراش و قبر کیکاوس شهرت دارد. گردشگران تور کرمانشاه به هنگام رسیدن به گور دخمه صحنه،درختان جنگلی و درختان میوه بسیاری را می‌بینند که جذابیت خاصی به طبیعت این منطقه بخشیده‌اند.

از ویژگی‌های گوردخمه صحنه، وجود تصویر خورشید بالداری است که بر بالای این آرامگاه حجاری شده است. محل قرارگیری این قبرهای باستانی که یکی از نادرترین گوردخمه های دو طبقه مادها هستند، در ارتفاعی بیش از پنجاه متر از سطح دریا است. در جلوی گوردخمه های صحنه، فضای ایوان مانندی ایجاد کرده‌اند و ستونی در دل صخره تراشیده‌اند. گردشگران به هنگام بازدید از این اثر تاریخی، علاوه بر تماشایِ ایوان ستون دار این آرامگاه، می‌توانند از ورودی دخمه دیدن کنند که به اتاقی منتهی می‌شود.

در هر گوشه‌ی این اتاق، دو سکو به چشم می‌خورد که بر روی هریک از آن‌ها، قبری کنده شده است. همچنین در میان دو سکو، ورودی مستطیل شکلی وجود دارد که به اتاق زیرین ادامه پیدا می‌کند. پس از رسیدن به اتاق زیرین، رو به روی آن، اتاقکِ تدفین خودِ پادشاه قرار دارد. بر روی مقبره پادشاه دفن شده، دو طاقچه کوچک جهت قرار داردن نذوراتدیده می‌شود و همچنین شمعدان تا فضای اتاق را روشن نگه دارند. نشانه‌هایی که بر روی قبر پادشاه نمایان است، اینطور به نظر می‌رسد که گور دخمه صحنه، متعلق به دوران مادها باشد.

تماشای گوردخمه صحنه

گوردخمه، مقبره ای شبیه به یک حجره مستطیل شکل است که چندین مکان برای تدفین دارد و درون کوه ها و تخته سنگ ها تراش داده می شده است. بعضی اوقات چنان عظیم بود که جهت نشستن، گذاشتن شی ها و حتی به پا داشتن آداب خاکسپاری، مکان به اندازه لازم را دارا بود.

سرچشمه این آبادگری تخته سنگی جهت به خاک سپردن مردگان، وابسطه به سلطنت آرارات و فرهنگ اورارتوها است که از فرهنگ های هزاره ی دوم پیش از میلاد به حساب می آیند.

اورارتوها، اجداد گرجی ها و ارمنی ها می باشند. در مناظق پیرامون دریاچه وان در کشور ترکیه و ارتفاعات ارمنستان که عضو عرصه جغرافیایی فرهنگ اورارتوها حادث گشته است، شمار زیادی از این گوردخمه ها به چشم می خورد.

در فاصله ۵۰ متری رودخانه، قسمتی به طول ۱۴/۵ و فاصله عمودی ۱۱ متر خراشیده شده است و در آن گودال عظیمی ایجاد کرده اند که ورودی آن به سمت جنوب می باشد. در پیش روی گوردخمه، محیطی شبیه به بارگاه ساخته اند. مقابل این بارگاه، سکویی در صخره خراشیده اند.

در اطراف بارگاه دو پایه سنگی قرار دارد که فقط ریشه و قسمتی از تنه آن باقی مانده است. همینطور این کار سبب از میان رفتن کنده کاری های سردر گچدال شده است. طبق قسمت های به جا مانده، ریشه تیرک ها به صورت زنگوله رگردیده است. تنه این تیرک ها شیارهایی مانند تیرک های زمان هخامنشی دارد. با توجه به اعتقاد اجداد ما، جسم بی جان، دارای ارزش نبوده و آلوده می باشد.

از این جهت، طریقه از بین رفتن جنازه هم مهم نبوده است و تنها شیوه لازم جهت به خاک سپردن مردگان این بود که از میان رفتن جنازه ها سبب کثیفی محیط زیست نشود. بر اثر این اعتقاد، تخته سنگ ها و ارتفاعات به دور از روستا ها را به منظور خاکسپاری مردگان تعیین می کردند. این خاکسپاری ها به شیوه های گوناگونی اجرا می شد که عاقبت انجام این رسومات، به جا ماندن عمارت های قدیمی زیادی مثل گوردخمه ها و گودال ها در این اقلیم است.