مطلبی که فقط مختص پسران برانکو است/ وقتی برانکو این همه آدم را قربانی کرد
شاید در پرسپولیس این سالها اولین نفری که لقب «پسر برانکو» را دریافت کرد، فرشاد احمدزاده بود. فرشاد البته بازیکن بدی نیست، اما خیلیها عقیده دارند از نظر فنی سزاوار این حجم از اعتماد مربی کروات نبود. او که پیراهن مهم شماره10 را در پرسپولیس به تن داشته، معمولا در همه مسابقات در ترکیب اصلی سرخپوشان به میدان میرفت. مقاطعی پیش آمد که فرشاد از نظر کیفی در اوج نبود، اما حتی در چنین شرایطی هم برانکو به نیمکتنشین کردن او یا تغییر پست این بازیکن فکر نکرد. در سه سال گذشته بازیکنان زیادی در پرسپولیس تغییر پست دادند؛ از علی علیپور که مدتی طولانی مجبور شد مهاجم سایه باشد تا وحید امیری که یک فصل کامل به عنوان فوروارد نوک به میدان رفت، از محمد انصاری که دفاع چپ بود و دفاع وسط شد تا حسین ماهینی که به میانه میدان کوچ کرد. برانکو حتی به محسن مسلمان هم رحم نکرد و طی نیمفصلی که سروش به پرسپولیس آمده بود هافبک بازیساز تیمش را به سمت چپ خط میانی فرستاد. با این همه، هم جایگاه فرشاد و هم پست بازی او کاملا ایمن و مطئمن بود؛ آنچه شاید بهتر نشان بدهد چرا همبازیان احمدزاده او را پسر سرمربی تیم میدانستند. با این همه شگفتانگیز است که فرشاد چنین موقعیت فوقالعادهای را رها کرد و رفت؛ آن هم در شرایطی که همین کادرفنی به شدت به حضور او نیاز داشت.
قربانیان شماره 10
در سه سال گذشته حضور ثابت و همیشگی فرشاد احمدزاده در پست هافبک راست، قربانیان زیادی داشت و بازیکنان پرشماری به خاطر اشغال بودن این پست نتوانستند در این منطقه از زمین به میدان بروند. به عنوان مثال امید عالیشاه یکی از بازیکنانی بود که به راحتی میتوانست هافبک راست پرسپولیس باشد، اما برانکو فرشاد را به او ترجیح داد. در نتیجه در میانههای لیگ شانزدهم جا برای امید تنگ شد و او خودش را سرباز کرد. بشار رسن هم بازیکنی است که از قابلیت بازی در هر دو پست هافبک راست و هافبک میانی بهره میبرد، اما پشت خط احمدزاده ماند. همین شرایط در مورد سیامک نعمتی هم وجود داشت که به خاطر حضور فرشاد احمدزاده هرگز نتوانست در پست تخصصی خودش به میدان برود و وقتی فیکس شد که جای گادوین منشا را در خط حمله گرفت. به این لیست میتوانید صادق محرمی را هم اضافه کنید که در ملوان اصلا وینگر راست بود، اما در پرسپولیس مدتها روی نیمکت نشست تا پست دفاع راست برایش خالی شود. چنانکه میبینید برانکو صغیر و کبیر را قربانی کرد تا فرشاد حتما در پستی که دوست دارد به میدان برود، اما پسر ناخلف برانکو نهایتا جواب اعتماد او را با ترک تیم در بدترین شرایط ممکن داد. البته حداقل حسن این تصمیم فرشاد آن است که حالا برخی از بازیکنانی که قبلا پشت خط او مانده بودند، میتوانند به حضور در پست دفاع راست امیدوار باشند.