سرخ‌های ایران چگونه قرمز شدند؟
ابراهیم آشتیانی، از پیشکسوتان نسل اول تیم فوتبال پرسپولیس در یک برنامه تلویزیونی ادعا کرد پرسپولیس قبل از حضور آلن راجرز، سفید می‌پوشید و بعد از آمدن او به پرسپولیس، رنگ پیراهنش قرمز شد.
بعد از انحلال شاهین در روز 16 تیر ماه سال 1346 شاهینی‌ها با دکترین تاریخی دهداری و کمک و همیاری رجبعلی فرامرزی، مرحوم مجید حاج رضایی، و... به پرسپولیس کوچیدند و اگر تلاش این آدم‌ها و باشگاه پرسپولیس و مدیری مثل علی عبده نبود امروز خبری از نام پرسپولیس هم نبود.
پرسپولیسی‌ها روز 16 فروردین را برای ابتدای حیات خود مناسب دیدند. آنها در اولین روز فوتبال خود با رنگ مورد علاقه مؤسس باشگاه یعنی عبده قرمز آجری و سیاه به میدان تاج آمدند، اما شاهینی‌های سابق مثل دهداری و همایون و جاسمیان و کاشانی و محراب و کلانی و برادران وطنخواه و آشتیانی و گنجاپور و رحیمی و ناظم و... علاقه داشتند که سفید بپوشند. جالب اینکه در روز اول تاریخ پرسپولیس آنها مجاز به پوشیدن سفید نبودند چون رقیب آنها یعنی تاج هم سفید پوشیده بود!
48 سال قبل، شرایط با امروز متفاوت بود و بازیکنان در یک سال تنها با 2 یا 3 دست لباس بازی می‌کردند و مثل امروز نبود که هر بازی یک دست کامل لباس باشد و اثری از اسپانسر و اسپانسرینگ نبود و لوگوی تولیدی پوشاک هم نبود، بنا بر این با 2 دست لباس قرمز آجری، بازیکنان شاهین قدیم و پرسپولیس امروز ناچار بودند سال 47 را سر کنند.
اما در مرداد 1348 بازیکنان پرسپولیس بر اساس یک پروتکل همکاری بین علی عبده مدیر عامل شرکت سی آر سی و محمود خیامی (مؤسس شرکت ایران ناسیونال، مونتاژ کننده اتوبوس و کامیونت بنز و تولید کننده اولین خودروی ملی یعنی پیکان) بازیکنان پرسپولیس به تیم پیکان پیوستند. آن جا دیگر مردان پرسپولیس به راحتی پیراهن مورد علاقه خود یعنی شاهین را بر تن کرده و سفید پوش شدند اما دوباره در تابستان 49 مردان شاهین قدیم و پیکان امروز دچار اختلاف با مسئولان پیکان شده و رفته رفته به پرسپولیس برگشتند، جالب اینکه این پرسپولیس سفید می‌پوشید تا سنت شاهین را حفظ کند.
اما از تابستان سال 1350 و ورود یک مربی محبوب به نام آلن راجرز رنگ پرسپولیس را برای همیشه تغییر داد.
راجرز که هر چه می‌گفت پرسپولیسی‌ها بی تردید اجرا کننده آن بودند، به خاطر علاقه به تیم آرسنال رنگی برای پیراهن پرسپولیس انتخاب کرد که علی عبده هم آن را دوست داشت، رنگ قرمز! البته راجرز سرخ و سفید را دوست داشت و عبده، سرخ و سیاه را.... بعدها رنگ پیراهن پرسپولیس رسماً سرخ با آستین سفید و شورت سفید و جوراب قرمز مشخص شد وبه مسئولان لیگ تخت جمشید اعلام رسمی شد. آشتیانی در این باره می‌گوید: راجرز به لندن رفت و با خرید پیراهن‌های آرسنال ما را سرخ‌پوش کرد.
بعدها که راجرز رفت بازیکنان پرسپولیس که بعدها برخی از آنها مربیانی بزرگ شدند کماکان به منویات و اعتقادات او پایبند بودند، به جز رنگ پیراهن، نوع تمرینات او هم مورد علاقه نفراتی چون آشتیانی و علی پروین بود.تپه‌های داوودیه که سال‌های سال محل تمرین پرسپولیس بود، جایی بود که راجرز برای تمرینات بدن‌سازی پرسپولیس انتخاب کرد.
بعدها وقتی شاهین توسط پرویز خسروانی مدیر وقت سازمان ورزش با نام شهباز مجوز بازگشایی پیدا کرد، با رنگ سفید و آستین های آبی فعالیت خود را از سر گرفت و فرهنگ پرسپولیس از فرهنگ شاهین به طور جدی تفکیک شد، به خصوص این که در این سال‌ها رفته‌رفته، بیوک وطنخواه و کاشانی و کلانی و گنجاپور و طاووسی و کاظم رحیمی و همایون و... از پرسپولیس جدا شدند و نفرات تازه‌ای جایش را گرفتند، ستارگانی که در صدر فهرستش علی پروین قرار داشت که عاشق رنگ قرمز بود و مثل دیگران نه علاقه‌ای به رنگ سفید داشت ونه خاطره‌ای از این رنگ!