معمای گلوله باران راننده زانتیا در جاده پاکدشت / قاتل صورت پوشیده کیست؟

 رسیدگی به این پرونده ازپاییز سال 85 این به دنبال کشته شدن راننده یک دستگاه زانتیا به نام علی در جاده پاکدشت در دستور کار پلیس Police قرار گرفت .شواهد نشان میداد چهارمرد ناشناس شبانه راه زانیتا را بستند و یکی از آنها با کلاشینکف راننده را هدف رگبار گلوله قرار داد و آنها به سرعت گریختند.

یکی از برادران علی که شاهد جنایت Crime بود به ماموران گفت :علی راننده بود.من روی صندلی کنار او نشسته بودم و برادر کوچک ما روی صندلی عقب ماشین بود .ساعت حدود ۱۲ شب بود که از پاکدشت به تهران برمی گشتیم که چهار مرد ناشناس در جاده سد راهمان شدند. به محض اینکه علی ترمز کرد یکی از آنها کلاشینکفی راکه در دست داشت مقابل برادرمان گرفت و به علی شلیک کرد. مردان ناشناس صورتهایشان را پوشانده بودند و قابل شناسایی نبودند. ما شوکه شده بودیم که آنها در تاریکی شب گریختند.

به دنبال اظهارات برادر قربانی تحقیقات پلیسی آغاز شد و ماموران به اختلاف های دنباله دار علی و برادرانش با مرد جوانی به نام جواد و خانواده وی پی بردند. شواهد نشان می داد چند سال قبل برادر جواد با شلیک گلوله کشته شده و قاتل The Murderer وی هرگز شناسایی نشده بود. خانواده جواد همیشه علی و برادرانش را در این جنایت مقصر می دانستند.

در حالی که فرضیه جنایت کینه جویانه قوت گرفته بود جواد و سه نفر از بستگان نزدیک وی بازداشت شدند و خودشان را بی گناه خواند. جواد گفت:ما از قبل بر سر زمینی در پاکدشت با علی و برادرانش اختلاف داشتیم. علی و برادرانش بارها مارا به مرگ تهدید کرده بودند. به همین خاطر وقتی برادرمان از سوی یک ناشناس کشته شد شک نداشتیم که خانواده علی در این ماجرا دست دارند. به همین خاطرآنها را به عنوان مظنون معرفی کردیم ولی مدرکی علیه آ به دست نیامد. بعد از آن ماجرا دیگر رابطه خوبی با آنها نداشتیم ولی هرگز به فکر انتقام جویی نیفتادیم و نمی دانیم چه کسی علی را شبانه کشته است.

در حالی که اولیای دم علی اصرار به گناهکاری جواد داشتند وی به اتهام قتل Murder و سه برادرش به اتهام معاونت در شلیک شبانه پای میز محاکمه ایستادند. قضات دادگاه جواد را به قصاص محکوم کردند. اما این حکم بعد از 12سال به خاطر برخی ایرادهای قضایی و حضور شاهدانی که خانواده وی به دادگاه معرفی کرده بودند در دیوان عالی کشور شکسته شد و جواد دیروز در شعبه ششم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی Judge شقاقی و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستاد.

در ابتدای این جلسه اولیای دم برای جواد حکم قصاص خواستند.

سپس جواد روبه روی قضات ایستاد و گفت: من از اول هم گفته بودم بی گناهی و بی دلیل بازداشت شده ام. قبول دارم من و برادرانم از علی و خانواده اش کینه به دل داشتیم ولی هرگز دست به قتل نزدیم.

وی ادامه داد: شبی که علی در جاده پاکدشت کشته شد ،من میهمان خانه یکی از اقوام بودم. حتی توانستم چند نفر از آنها را به عنوان شاهد به دادگاه معرفی کنم تا شهادت دهند آن شب در محل جنایت نبوده ام. به همین خاطر هم حکم قصاصم شکسته شد.ولی بعد از آن برادران علی شاهدان دیگری را به دادگاه معرفی کردند که شهادت دهند من آن شب در خانه بستگانم نبوده ام. آنها اصرار دارند تا هر طور شده مرا به عنوان قاتل برادرانشان معرفی کنند و مرا به پای چوبه دار ببرند. ولی باور کنید من بی گناه هستم.

با پایان دفاعیات این متهم هیات قضایی وارد شور شد تا با توجه به مدرک های موجود در پرونده رای صادر کند.