بهانه ای به نام تحریم؛ پشت پرده بازی های تدارکاتی ایران چیست؟!
ایران در مهمترین بازی تدارکاتی خود بار دیگر در برابر تیم دوم ازبکستان قرار می گیرد تا این سوال برای ما پیش آید که چرا در سالیان اخیر فدراسیون فوتبال در برگزاری دیدار های تدارکاتی تا این حد دست و پا بسته عمل کرده است؟!
- در حالی که تیم های ملی فوتبال دنیا در این روزها که از سوی فیفا تعیین شده بهترین مسابقات تدارکاتی را با یکدیگر برگزار می کنند، تیم ملی ایران به روال هفت، هشت سال اخیر با تیم هایی درجه چندم آسیایی و برخی قبایل محروم آفریقایی روبرو می شود آن هم با حاشیه های فراوان ایجاد شده پیش از هر اردوی ملی که انگار ایران قرار است روبروی فرانسه قهرمان جهان حاضر شود!
اما چرایی و حقیقت این ماجرای تلخ بازی های دوستانه چیست؟ اولی چیزی که به ذهنتان می آید تحریم هاست! تحریم های بین المللی که به ما گفته شده هیچ تیم بزرگ خارجی حاضر نیست با ما روبرو شد اما این موضوع کاملا اشتباه است. با نگاهی کوتاه به سایر رشته های ورزشی می توان به راحتی این را درک کرد که مثال های نقض فراوانند؛ تیم ملی کشتی ایران با آمریکا، کشوری که ایران را تحریم کرده تورنمنت دوستی برگزار میکند و کشتیگیران دو کشور به مصاف هم میروند. در فوتسال بانوان تیم ملی زنان روسیه و ایتالیا به ایران آمدند و با وجود شرایط سخت پذیرفتند با تیم ملی زنان ایران بازی کنند و یا در در والیبال تیم ملی فرانسه با ایران بازی میکند. پس تحریم ها نمی تواند توجیه درستی برای ما به حساب بیاید.
موضوع دیگر پرداخت هزینه های نجومی برای بازی با تیم های بزرگ فوتبال دنیا است.، فرانسه، آلمان، ایتالیا، برزیل، آرژانتین و ... تیم های گرانی هستند اما تیم های بسیاری هستند که می توان با دعوت از آنها و جذب اسپانسر و یا افزایش قیمت بلیط بازی نه تنها هزینه حضورشان را تامین کرد بلکه کسب درآمدی هم از این طریق صورت داد. به عنوان مثال تیم هایی را در نظر گرفتیم که در رنکینگ از ایران پایین تر هستند و بعید است برای بازی با ایران مطالبه مالی جدی داشته باشند. ایسلند (32)، صربستان (36)، ترکیه (38)، بوسنی (39)، اسکاتلند (40)، چک (44)، مراکش (46)، کامرون (47)، روسیه و نیجریه (49) لهستان (51)، اکوادر (60)، مصر، الجزایر و ساحل عاج (65، 66، 67) پاناما (69)؛ همه این تیم ها با ستارگان خود می توانند به راحتی در برابر ایران قرار بگیرند و ملی پوشان ایران را محکی جدی بزندد. خیلی از این تیم ها توانایی پیروزی برابر ما را دارند اما رودرو شدن مدافعان ایران با لواندوفسکی و یا محمد صلاح هرچند با یک شکست تلخ در ابتدا می تواند درس بزرگی برای بازیکنان ما به حساب آید.
اما چرا این اتفاق رخ نمی دهد؟! حقیقت ماجرا مهندسی رتبه ایران در رنکینگ است که از شاهکار های فدراسیون 5 ستاره ایران بر آمده. تاج و دارو دسته اش نشان دادند همیشه به دنبال ظاهرسازی در موضوعات مختلف هستند تا انجام یک کار اساسی! رتبه ایران در رنکینگ آسیا سالها در صدر بود اما کیست که نداند این یک رتبه مصنوعی برای ما محسوب می شود؟! همه ما می دانیم که استرالیا، ژاپن و یا کره بسیار آماده تر از ما هستند اما چرا آنها به صدر نمی رسند؟! پاسخ ساده است به این علت که فدراسیون آنها هراسی از پایین تر آمدن رنکینگشان ندارد و ترجیح می دهند برابر تیم های بزرگ دنیا بایستند، شکست بخورند و در نتیجه امتیازشان کسر شود. به این ترتیب تیمی مثل ایران گاها بدون اینکه بازی برگزار کرده باشد امتیازش بالاتر می رود! موضوعی کی روش همسو با مدیران فدراسیون از آن واهمه دارد همین است واین مرد پرتغالی است که تنها در مصاحبه ها از تمایل خود برای بازی با تیم های مطرح دنیا سخن به میان می آورد و نه در خلوت خود با رئیس فدراسیون!