کنایه‌های نیش‌دار به "محسن چاوشی"

 اگرچه بیش از یک هفته و چند روز از انتشار آلبوم «ابراهیم» محسن چاوشی می‌گذرد اما به واسطه حواشی‌اش که تاکنون نیز پاسخی برایشان یافت نشده است، می‌توان همچنان در موردش حرف زد.

آلبومی که به واسطه ایرادات شورای شعر و ترانه به اشعار حسین صفا که پیش‌تر در کتاب «منجنیق» منتشر شده بود، حداقل 9 ماه منتظر دریافت مجوز از دفتر موسیقی ماند و سرانجام با تهدید خواننده‌اش به انتشار بدون مجوز در فضای مجازی و با پادرمیانی علی ترابی (مدیرکل دفتر موسیقی)، توانست با شش قطعه روانه بازار شود اما چاوشی دو قطعه مجوز نگرفته‌اش را هم با انتشار در تلگرام به گوش علاقه‌مندانش رساند تا این سوال بی‌جواب باقی بماند که اگر او پی انتشار بدون مجوز را به تن مالیده بود، 9 ماه انتظار برای دریافت مجوز چه منطقی داشت؟!

این‌ها بازی تبلیغاتی است

بهروز صفاریان (آهنگساز و تنظیم‌کننده موسیقی پاپ) که سابقه فعالیتش در عرصه موسیقی به سال 76 برمی‌گردد، در این مورد گفت: مطالبی که به هم پیوندشان دادید خیلی سال است که مطرح می‌شوند؛ از زمانی که ما کار در زمینه موسیقی پاپ را شروع کردیم، از نظر خودمان، این مشکلات را داشتیم و تا همین الان هم صحبتش هست اما به نظر من این صحبت‌ها، دیگر قدیمی‌اند و اکنون عملا چنین مشکلاتی در دفتر موسیقی وجود ندارد! یعنی من فکر نمی‌کنم کارهایی که نامشان را سخیف می‌گذارند، یا سیاسی یا اجتماعی یا هر نوعی که گمان کنیم سیستم با آن‌ها مشکل دارد، بخواهند مجوز بگیرند و نتوانند. نمونه‌هایی از هر کدام از این دسته‌ها که نام بردم در بازار هست و می‌بینیم که مجوز گرفته‌اند و روی استیج هم اجرا می‌شوند. یعنی به نوعی می‌توان گفت دیگر ممیزی در مرکز موسیقی ارشاد وجود ندارد و فقط یک کنترل کیفی است که البته آن هم بحث جدایی است که ترجیح می‌دهم کمی کارشناسانه‌تر در یک مصاحبه دیگر در موردش صحبت کنم. چون آن هم در مکانیزمش اشتباهات و مشکلاتی هست؛ چه در ممیزی موسیقایی‌اش و چه در ممیزی ترانه و شعرش ولی اینکه آثاری بخواهند به خاطر نوع ساختارشان بی‌مجوز بمانند، گمان نمی‌کنم که حقیقت داشته باشد. او تصریح کرد: من فکر می‌کنم این‌ها یک بازی تبلیغاتی است.

صفاریان که سابقه همکاری با خوانندگان متعددی چون احسان خواجه‌امیری، شادمهر عقیلی، روزبه بمانی، قاسم افشار، فریدون آسرایی، محمد اصفهانی، خشایار اعتمادی، علی لهراسبی و... را در کارنامه دارد، استدلالش را این‌گونه ادامه داد: من از شما سوال می‌کنم. سیستم موجود، از نظر خودش آدمی موجه‌تر از محسن چاوشی دارد؟! کسی که هم در 20:30 جا داشته باشد، هم در موسسه اوج، هم آدم‌های بدنه سیستم دوستش داشته باشند و هم مردم عادی، خب! این یعنی اوج موجه بودن یک خواننده!

او افزود: از سوی دیگر چاوشی یک دفعه به سراغ شعری عجیب و غریب مثلا به سبک شاهین نجفی نرفته است و همان فرمی را ادامه داده که قبلا هم انجام می‌داده است و همه این‌ها باعث می‌شود من فکر کنم این یک اتفاق تبلیغاتی بوده مثلا از طرف تهیه‌کننده که فکر کرده است اینطور باشد بهتر است. وگرنه من فکر نمی‌کنم کسی به آدمی مثل حسین صفا گیر بدهد که کارت ایراد ادبی دارد، محتوایش هم که مشابه‌اش در بازار هست و محسن چاوشی هم آدم غیرموجهی نیست که به او مجوز ندهند. پس اینجا یک حلقه مفقوده هست که ما نمی‌دانیم چیست. او در جواب اینکه حداقل 9 ماه در انتظار مجوز ماندن «ابراهیم» چه معنایی دارد، گفت: شاید می‌خواسته‌اند به دنیا بیاید!

از ترابری ترمینال هم تشکر کرده است اما از من نه!

بهروز صفاریان در پایان در مورد آلبوم «ابراهیم» هم گفت: در آلبوم «ابراهیم» که دیروز موفق شدم بشنومش متوجه شدم با وجود آنکه در یکی، دو قطعه به محسن چاوشی کمک کرده‌ام و اُوِرتور کارها و سکشن سازهای زهی‌ را نوشته‌ام ولی هیچ نامی از من نیست و برایم عجیب بود که محسن از ترابری ترمینال هم تشکر کرده بود اما از من نه! این از محسن چاوشی عجیب بود چون او آدمی است اینطور چیزها را خیلی مدنظر می‌گیرد.