بهترین دروازه بان تاریخ برزیل در نهایتِ سادگی

 فوتبال برزیل همواره با داشتن مهاجمانی لایق و ستاره هایی از جنس حمله شناخته شده است و همواره در بحث دفاعی به خصوص خط دروازه با مشکلات زیادی دست به گریبان بوده و فوق ستاره های بسیار محدودی را توانسته در خود جای دهد.

در سال 2000 بازیکنی 1 متر و 96 سانتی به راه راه پوشان سرخ و سفید شهر میلان پیوست و توانست با خود تاریخی از افتخارات را رقم بزند. نلسون دی‌خسوس سیلوا ملقب به دیدا دروازه بانی بود که تمام تفکرات و مرزهای دفاعی سلسائو را در هم نوردید و به بازیکنی تبدیل شد که رنگ جاودانگی را در برزیل به خود گرفت.

نلسون دیدا توانست با میلان دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال های 2002/03 و 2006/07 را بدست آورد و همچنین قهرمانی در جام جهانی 2002 به همراه برزیل را بدست آورد. افتخارات دیدا شامل ده ها عنوان قهرمانی در تیم های باشگاهی و تیم ملی برزیل می شود که کسب آن ها توسط هر بازیکنی به بیان کلمه غیر ممکن می نماید.

سادگی در دروازه بانی و مهارهای استثنائی در نهایت آرامش را می توان خصوصیت های بارز دیدا دانست. این برزیلی آرام توانست پله های ترقی را در میلان و تیم ملی برزیل به بهترین و ساده ترین شکل ممکن سپری کند و جایگاهی را بدست بیاورد که بزرگترین بازیکنان و دروازه بانان اروپا و جهان نیز قادر به رسیدن به آن نبودند.

دیدا را به جرات می توان بهترین دروازه بان تاریخ برزیل دانست همانطور که کارشناسان فوتبال این کشور نیز بر این عقیده کاملا استوارند. میراثی را که دیدا از خود برجای گذاشته است باید سال های سال دروازه بانی در اوج بماند تا بتواند به آن دست یابد و خود را در زمره بازیکنی همچون او بداند. البته بازهم سادگی و دستیابی خونسرد به این افتخارات نتوانسته چهره ای عامه پسند از این برزیلی خوش نقش ارائه دهد.

رویای میلانی ها داشتن تیمی رویایی به سان دهه ابتدایی 2000 است که دروازه بانی فوق العاده همچون نلسون دیدا از دوازه روسونری حراست می کرد و اقتدار ایتالیایی ها را به رخ رقیبان قدرتمند دیگر کشورهای اروپایی می کشاند. دیدای دوست داشتنی همواره در آرامش، سخت ترین و دشوارترین عکس العمل ها را در نهایت سادگی به سرانجامی بسیار زیبا می رساند.