تیم‌های بزرگی که در حسرت فتح لیگ قهرمانان ماندند
در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تیم‌هایی هستند که شایستگی قهرمانی داشتند، اما با بدشانسی جام نگرفتند.
لیگ قهرمانان اروپا هفته به هفته که می‌گذرد جدی‌تر و سطح تیم‌ها برای قهرمانی معلوم می‌شود. امسال هم مدعیان زیادی برای فتح جام نقره‌ای دندان تیز کرده‌اند. در طول این سال‌ها کم نبودند تیم‌هایی که تمام فاکتورهای لازم برای رسیدن به جام را داشتند اما در آخر با حسرت از کنار آن گذشتند و قهرمانی تیم دیگری را تماشا کردند. تاریخ بارها ثابت کرده قانونی برای جام گرفتن تیم‌های همه چیز تمام وجود ندارد.
آرسنال ۲۰۰۴-۲۰۰۳
درست در آخرین سال‌های درخشش آرسنال در لیگ برتر، توپچی‌ها این فرصت را داشتند تا در لیگ قهرمانان اروپا هم به توفیق دست پیدا کنند. تیم ونگر علیرغم اینکه کامل بود اما در همان مرحله گروهی لیگ قهرمانان با چالش مواجه شد. با این حال تا رسیدن به مرحله یک‌چهارم نهایی و بازی با چلسی همه چیز خوب پیش رفت اما حریف لندنی تازه قدرت گرفته آن زمان، با گوین بریج رؤیای اروپایی ونگر را سوزاند.
چلسی ۲۰۰۵-۲۰۰۴
تأثیر ژوزه مورینیو در آن چلسی و قهرمانی فصل پیش با پرورتو باعث شده بود خیلی‌ها تیمش را قهرمان زودهنگام لیگ قهرمانان تلقی کنند. همه چیز هم برای آبی‌های لندن در لیگ قهرمانان خوب پیش رفت و آنها تا نیمه‌نهایی بالا آمدند. پیروزی مقابل بارسلونای مدعی، چلسی را به قهرمانی نزدیک کرد اما شکست دراماتیک مقابل لیورپول که با گل مشکوک گارسیا به دست آمد، مورینیو را از رسیدن به فینال دور کرد.
یوونتوس ۱۹۹۷-۱۹۹۶
انگار برای یوونتوسی‌ها نرسیدن به جام به اتفاقی تکراری و ریشه‌دار تبدیل شده است. هنوز هم که هنوز است شکست مقابل دورتموند برای طرفداران یوونتوس اتفاقی غیرقابل باور می‌باشد. جایی که بازیکنانی نظیر دل پیرو، اینزاگی، داویدز، زیدان، ویری و دشان شاهد اولین و آخرین قهرمانی زنبورها در جام باشگاه‌های اروپا بودند. آن تیم کهکشانی را کسی رهبری نمی‌کرد جز مارچلو لیپی بزرگ.
اتلتیکومادرید ۲۰۱۶-۲۰۱۴
دیگو سیمئونه را باید موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه اتلتیکومادرید دانست. کسی که قهرمانی در لالیگا را از دو غول فوتبال این کشور یعنی بارسا و رئال گرفت و دو بار تا یک قدمی فتح لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت. اتلتیکومادرید یکبار در سال 2014 به رئال‌مادرید در وقت‌های اضافی باخت و دو سال بعد برای دومین بار در ضربات پنالتی جام نقره‌ای را به کهکشانی‌ها واگذار کرد تا در تاریخ به عنوان نایب‌قهرمان شناخته شود.
والنسیا ۲۰۰۱-۱۹۹۹
والنسیا هم درست سرنوشتی مشابه اتلتیکومادرید داشت و دو بار تا یک قدمی فتح جام نقره‌ای پیش رفت. رئال‌مادرید و بایرن‌مونیخ تیم‌هایی بودند که هکتور کوپر حسرت پیروزی بر آنها را تا همیشه در دلش حبس کرد. شاید اگر آن قهرمانی‌ها به دست می‌آمدند مسیر کاری هکتور کوپر هم هیچ‌وقت به تیم‌های درجه چندم تغییر پیدا نمی‌کرد. البته عصر رافا بنیتس در والنسیا با جدایی کوپر از جمع خفاش‌ها شروع شد.
دورتموند ۲۰۱۳-۲۰۱۲
بوروسیادورتموند یکبار با غلبه بر یوونتوس در دهه 90 توانسته بود قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا را تجربه کند. این بار تیم جوان و پرانرژی دورتموند با هدایت مردی به نام یورگن کلوپ تا فینال لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت و به بایرن‌مونیخ برخورد کرد. دورتموند با بازیکنانی همچون لواندوفسکی، گوتسه، وایدنفلر، هوملس و... نتوانست از پس بایرن یوپ هاینکس بربیاید و به نایب‌قهرمانی راضی شد.
یوونتوس ۲۰۱۷-۲۰۱۵
برای یوونتوسی‌ها باز هم ناکامی در فینال لیگ قهرمانان اروپا تکرار شد. اتفاقی که دو بار رقم خورد و بانوی پیر یکبار مقابل بارسلونا دستش از جام نقره‌ای کوتاه ماند و دومی سال 2017 مقابل رئال‌مادرید رقم خورد. در هر دو فینال مکسی آلگری سرمربی یووه بود که یکبار آندره‌ا پیرلو و بار دیگر بوفون با چشمانی گریان در حسرت جام زمین را ترک کردند. یوونتوسی‌ها امسال با کریس دنبال تغییر سرنوشت هستند.