رتبه اول خودکشی در ایلام / پس وظیفه بهزیستی چیست؟
رتبه سیام طلاق، بیست و پنجم نزاع دستهجمعی، رتبه دوم اقدام به خودکشی، بیست و ششم اعتیاد و... آمارهای تأسف بار و مشمئز کننده از ایلام است که معلوم نیست متولی پیشگیری از ناهنجاریهای اجتماعی که بهزیستی است کجای کار است و تا امروز چه دردی از هزاران بدبختی این مردم را دوا کردهاند؟ بودجه کم در اختیار دارند؟ یا اشکال از نحوهی مدیریتهاست؟
این حال و روز شهری است که بیکاری در آن بیداد میکند و معلوم نیست با این آمارهای نجومی که از خودکشی و دگرکشی داده میشود سرمایهگذار با چه امیدی پولهایش را در این شهر هزینه کند که رتبه اول کشوری را به خود اختصاص داده است آن هم در خودکشی.
رتبه سیام طلاق، بیستوپنجم نزاع دستهجمعی، رتبه دوم اقدام به خودکشی، بیستوششم اعتیاد و... آمارهای تأسف بار و مشمئز کننده از ایلام است که معلوم نیست متولی پیشگیری از ناهنجاریهای اجتماعی که بهزیستی است کجای کار است و تا امروز چه دردی از هزاران بدبختی این مردم را دوا کردهاند؟ بودجه کم در اختیار دارند؟ یا اشکال از نحوهی مدیریتهاست؟
استانی که آثار فقر در آن در رتبه دوم کشور است و جمعیتی بالغ بر ۵۰ هزار نفر آن تحت پوشش کمیته امداد و ۲۰ هزار نیز تحت تکلف بهزیستیاند.
طی آمارهای رسمی حاشیه نشینی ۱۸هزار نفری و آمارهای غیر رسمی از جمعیت ۲۵هزار نفری آن حکایت دارد و راهکاری که هنوز حضرات برای مقابله با این پدیده اجتماعی مطالعه و اجرا نکردهاند.
سوال نگارنده از متولیان امر و به طور مشخص بهزیستی ایلام این است در استانی که شدیدا به گفتوگوی و برقراری روابط عاطفی در خانواده نیازمند است و زمانی که خانواده فرصت کمی را برای گفتگو اختصاص میدهند و همین یکی از علل خودکشیها و ناهنجاریهای اجتماعی است چه راهکار عملی در راستای انگیزه بیشتر برای گفتگو در بین خانوادهها مخصوصاً جامعه هدف بهزیستی را عملیاتی نمودهاند؟ آیا اصلاً چنین برنامهای را در دستور کار دارند؟
نبود تمرین گفتوگو در کودکی و عدم آموزش آن از مهد کودک تا دانشگاه چالش اصلی و یکی از معضلات پیش روی جامعه ماست که معلوم نیست سازمان بهزیستی چه برنامه و مطالعهای را جهت تحقق این اصل به آموزش و پرورش ارائه نموده است؟
اگر به چهار ناهنجاری اجتماعی اصلی که گریبانگیر خانوادههای ایلامی اشاره کنیم به وضوح میبینم که طلاق، بیکاری، نبود بیمه و خودکشی از مهمترین آنان به حساب میآیند که در چند گزینه آن به طور مستقیم پای بهزیستی برای پاسخگویی به آن گیر است و هنوز مُهر این معضلات اجتماعی بر پیشانی بهزیستی نقش بسته و معلوم نیست چرا ایلام دو دستی صدر جدول آمار ناهنجاریها را چسپیده است و قصد پایین آمدن هم ندارد مگر در این شهر ادارهیی نیست؟
مطالعات انجام شده نشان میدهد زمان گفتوگو از دو ساعت در ده سال قبل به ۱۰ دقیقه رسیده است و این یعنی فاجعه عظیم و خسارت بار عدم گفتوگو در خانواده که پشت بند آن دریای خروشان ناهنجاریهایی است که چنانچه دستگاههای متولی دست روی دست بگذارند آثار مخرب آن که تا الان هم خود را نشان داده است باز خودنمایی میکند و باز ایلام شهری است که با وصف داشتن شرایط برای سرزندگی و نشاط اما همچنان حائز رتبههای اول در چالشهای اجتماعی است