سفر به آنفیلد و نیوکمپ با عادل فردوسی‌پور و دوستان!
چیدمان گزارشگران و کارشناسان برنامه‌های ورزشی شبکه سه به گونه‌ای است که هواداران لیورپول و بارسلونا هرگز لحظات بدی را تجربه نخواهند کرد!
فلسفه و سبکی که افراد حاضر در شبکه سه برای ویژه برنامه‌های پخش زنده فوتبال‌های اروپایی دنبال می‌کنند دیگر کلافه کننده به نظر می‌رسد؛ چرا که عملا یک تکرار خسته کننده برای مخاطب صورت می‌گیرد و مخالفین برخی مجریان و حتی گزارشگران بدون حامی یا نماینده‌ای، می‌بایست به تماشای قضاوت‌ها، شوخی‌ها و نگاه‌های یک جانبه طرف مقابل باشد.
رضا جاودانی
لیورپول نقطه اشتراک تمام مجریان و گزارشگران صدا و سیماست که هرگز از موضع حمایت از آن کوتاه نیامده و نخواهند آمد! از رضا جاودانی و محمدرضا احمدی گرفته تا عادل فردوسی‌پور و ...؛ مطمئنا هیچ‌کدام از هواداران لک‌لک‌ها از برخورد با چنین شرایطی ابراز نارضایتی نخواهند کرد، چرا که آنها شاهد بال و پر دادن به تیم محبوب خود آن هم به صورت فراگیر هستند و هیچ صدای مخالفی به گوش نمی‌رسد!
این وضعیت در ارتباط با بارسلونا هم صدق می‌کند! هرچند که شدت آن بسیار کم‌تر از اتفاقاتی است که در قبال لیورپول رقم می‌خورد، اما به هرحال نمی‌توان منکر آن شد که جهت‌گیری‌هایی به سود آبی و اناری‌ها در پخش زنده تلویزیونی با شاهکارهای مجریان صورت نمی‌گیرد.
اگر الگوی تیم ورزشی شبکه سه سیما، از روی برنامه‌های اسکای اسپورت گرفته شده است باید به آنها یادآور شد که حضور جیمی کرگر و گری نویل و حتی در مقطعی تیری آنری و فرانک لمپارد باعث شده بود تا از تمام طیف‌های لیگ جزیره یک نماینده حضور داشته باشند و سنگری خالی نماند! درست برخلاف رفتارهای افراد حاضر در ویژه برنامه‌های فوتبالی شبکه سه! به طور مثال در دیدار لیورپول و منچستر یونایتد که به نبرد نفرت‌زده‌های انگلیس مشهور است چرا باید عادل فردوسی‌پور و رضا جاودانی و محمدرضا احمدی به مدت 2 ساعت در برابر چشمان هواداران شیاطین سرخ رژه بروند بی آنکه نماینده‌ای از شیاطین سرخ بتواند در این صحنه‌های یک جانبه حضور داشته باشد؟! آیا مخاطب خواهد توانست از این برنامه که عواملش برای پوشش آن روزها برنامه‌ریزی کرده‌اند لذت ببرد؟! در ارتباط با بارسلونا چطور؟!