جایی رمزآلود که ورود خانم ها به آن ممنوع است
طالقان یکی از مناطق ییلاقی و زیبایی است که در تقسیم بندی های جغرافیایی جزئی از شهرستان استان البرز محسوب می شود و همسایگان آن سمت شمال الموت و مازندران و از سمت جنوب فشگلدره و ساوجبلاغ می باشد.
طالقان به واسطه جاذبه های طبیعی و گونه های متنوع گیاهی و زیستگاه حیات وحش یکی از قطب های گردشگری و تفریح گاهی پر جاذبه است. همچنین علاوه بر جاذبه های طبیعی، بازمانده های تاریخی با ارزشی را در خود جای داده و نیز دارای اماکن زیارتی است که علاقمندان زیادی دارد و به این نقطه سفر می کنند.
همانطور که در بالا هم اشاره کردیم روستای ایستا در طالقان یکی از رمزآلودترین مکان هایی است که در استان البرز قرار دارد و در آن سبکی از زندگی قاجاریه و دور از مدرنیته را از بدو ورودتان به این آن مشاهده خواهید کرد. جالب است بدانید که در همین روستا گران ترین اسب ها هم پرورش داده می شوند. درباره این روستا روایت های بسیار وجود دارد که نمونه ی آن ها همین پرورش اسب های میلیاردی و سبک زندگی به روش دوره قاجاریه می باشد.
فرماندار شهرستان طالقان، جواد صادقلو بر خلاف آنکه گفته می شود ایستا یک روستا است، این مکان را روستا نمی داند بلکه این محل را یک مجموعه جمعیتی با جمعیت خیلی اندک معرفی می کند. وی تاکید می کند که ساکنین ایستا در اصل ترک زبان و از مقلدین آیت‌الله تبریزی که ۸۰ سال پیش از دنیا رفته، هستند. اهالی ایستا معتقدند در زمان غیبت امام زمان (ع) باید در مسائل فقهی توقف کرد. مثلاً ماشین سوار نمی‌شوند یا شناسنامه نمی‌گیرند. بر همین اساس از آب، برق، تلفن و گاز هم استفاده نمی‌کنند.
زمانی که شما وارد این روستا می شوید هیچ نشانی از عبور و مرور خودروها را در آن مشاهده نخواهید کرد و مردم روستای ایستا در طالقان آنچنان بر روی رعایت آداب و رسوم گذشته ی خود پا فشاری می کنند و که ممکن برای بازدیدکنندگان این امر خیلی عجیب به شمار بیاید اما این در حالی است که برای افراد روستا این موضوع کاملا عادی محسوب می شود. اهالی این روستا نه تنها شب ها پای تلویزیون نمی نشینند بلکه شب زنده داری هم نمی کنند. این افراد عروسی و عزا ندارند و مراسمی چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و… برای آنان مفهومی ندارد. با شرط اینکه زنی به روستای آنها وارد نشود، افرادی مهمان نواز نیز هستند؛ به عبارت دیگری می توان گفت که ورود زنان به روستای ایستا در طالقان ممنوع است.
از دیگر ویژگی های عجیبی که درمورد اهالی این روستا می توان به آن اشاره کرد این است که اهالی آن شناسنامه ندارند و به طور خود خواسته جزئی از آمار جمعیت ایران محسوب نمی شوند و هیچ گونه خدمات دولتی دریافت نمی کنند. آنها بدون آب لوله کشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین‌آلات، وسایل‌ارتباطی و… زندگی خود را می گذرانند. مردم این روستا بر طبق نظر مجتهد خود عمل می کنند زیرا او تا پایان عمرش بر عدم مجوز استفاده از ابزار تکنولوژیک و امور جدید و مدرن فتوا می داد.
همانطور که گفتیم مردم روستای ایستا در طالقان خودشان را اهل توقف می نامند و در هیچ کدام از فعالیت های سیاسی و اجتماعی شرکت نمی کنند. آن ها حتی باورهای خودشان را هم تبلیغ نمی کنند و محبوب ترین حکومت در دوران غیبت کبری را حکومت قاجاریه می دانند و همین خود دلیلی است که سبک زندگی آن ها مانند حکومت قاجاریه باشد؛ در این خصوص حتی برخی از آنها تلاش می‌کنند نسب خود را به قاجاریه برسانند. یکی دیگر از اعتقادات آنها در خصوص نقطه عطف رواج بی‌دینی است. این فرقه، سقیفه بنی ساعده، جنبش مشروطه خواهی ایرانیان و انقلاب کبیر فرانسه را نقطه عطف رواج بی‌دینی و انحراف عقیدتی می پندارند.
اهالی روستای ایستا در طالقان برای خرید مایحتاج خود همانند، پارچه، میخ و مقدار بسیار کمی آهن و شیشه و مانند این‌ها به شهر طالقان می رون، آن ها برای کارهای آهنگری و نجاری خودشان افرادی را پرورش می دهند تا از بیرون کسی برای این کارها وارد روستا نشود. چندان مالکیتی برای اموالشان در میان خود نمی‌بینند و بر سر اموال با کسی نزاع نمی‌کنند و اگر کسی در دارایی آنها تصرف کند با او درگیر نمی شوند و از مال خود چشم پوشی می‌کنند. در دهکده آنها کسانی را می توان سراغ گرفت که تنها دو یا سه بار به بیرون از محل سکونت خود رفته اند. آنها افراد غیر از خود را اهل بیرون می‌نامند.
اهالی این روستا به زیارت امامان شیعه نمی روند چرا خودشان را مجاز به استفاده از وسایل نقلیه نمی دانند. در روستا حتی اوقات شرعی و آغاز و پایان ماه ها متناسب با آن چیزی است که خودشان صلاح می دانند. اهالی روستای ایستا در طالقان به رؤیای صادقه معتقدند و در تأیید روش زندگی خود به خواب‌های معنوی استناد می‌کنند اهل توقف به شدت منتظر واقعه ظهور مهدی (عج) هستند. ایمان در نگاه آنان از جنس تعبد است از همین منظر عقل را وظیفه ساز نمی دانند و وجود آن را فقط برای وظیفه شناسی ضروری می‌پندارند.
در آخر هم باید بگوییم که برای تردد در بین کوچه ها و خیابان هایی که در این روستا وجود دارد شما می بایست که از اسب و قاطر استفاده کنید. دیده شده است که چندین بار در تردد و انجام امور کشاورزی از اتومیل با بولدوزر، لودر و تراکتور استفاده کرده اند. کودکان این روستا برای تحصیل به شهرستان طالقان نمی روند بلکه همانند دوره های گذشته به سبک سنتی و مکتب خانه ای با فراگیری درس هایی همانند و اجابت و محرمات فقهی، خوشنویسی و اصول عقاید نیز با سواد می شوند. به طور کلی در این روستا ۱۸ تا ۲۰ جلد کتاب وجود دارد که رساله عملیه میرزا صادق مجتهد تبریزی و کتاب خطی سید حسین نجفی طباطبایی از آن جمله است.
هیچ کس تاکنون زنان و دختران آنان را ندیده است فرزندانشان پس از رسیدن به سن تکلیف متضاد هستند که با آنان زندگی کنند یا به شهر تبریز بازگردند.