پیش بینی افزایش شدید قیمت ها در ایران در سال 98
یک استاد اقتصاد در ایران معتقد است: «در سال 1398 قیمت ارز و کالاها در ایران به شدت افزایش خواهد یافت و با توجه به احتمال مداخله نیروهای امنیتی و دولتی در زمان بروز نارضایتی های اجتماعی و اقتصادی، موضوع بیش از پیش امنیتی می شود.»
دکتر محمدقلی یوسفی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی در تهران به پرشیا دایجست گفت: «پیش بینی ها در مورد وضعیت اقتصاد ایران در حوزه هایی مانند نرخ تورم، بیکاری و رشد اقتصادی به صورت کمّی امکان پذیر نیست. در واقع هیچ اقتصاددانی در دنیا نمی تواند پیش بینی کمّی داشته باشد و صحبت هایی که در این زمینه عنوان می شود یا از سوی کسانی است که اقتصاد نمی دانند یا صرفا ارقامی تخیلی ارائه می دهند.»
وی ادامه داد: «با این حال شرایط داخلی ایران گویای وضعیت خوبی نیست. افزایش تورم، بیکاری، افت شدید قدرت خرید مردم، کاهش امید به آینده در بین جوانان، تنزل بخش وسیعی از شاغلین به زیر خط فقر و نبود هیچ دورنمای مثبت سرمایه گذاری خارجی و انتقال تکنولوژی به داخل موید آن است که چشم انداز توسعه اقتصادی ایران روشن نیست.»
وی تصریح کرد: «مداخلات گسترده دولت برای خاموش کردن نارضایتی ها باعث شده تا مشکلات اقتصادی و اجتماعی تبدیل به مشکلات امنیتی شود و این وضعیت بدتر هم خواهد شد. بنابراین در آینده با نارضایتی گسترده مردم و احتمال مداخله نیروهای امنیتی و دولتی روبرو هستیم. در سطح بین المللی هم ایران نتوانسته گشایش اعتباری انجام دهد. تحریم ها پابرجاست، امکان انتقال پول به داخل سخت شده و لذا دولت با کسری بودجه مواجه است. در این راستا پیش بینی مثبتی برای همکاری با کشورهای توسعه یافته غربی وجود ندارد. ضمن آنکه اروپا هم نتوانست در برجام گام های موثری بردارد.»
این اقتصاددان در مورد پیش بینی نرخ تورم ایران در سال 1398 اظهار داشت: «متغیرهای تاثیرگذار بر نرخ تورم و رشد اقتصادی در تمام دنیا مبهم و سیاسی هستند. نرخ تورمی که از میانگین قیمت 400 کالای ناهمگن به دست می آید فقط برای دولتمردان و نهادهای بین المللی پولی مهم هستند؛ اما بخش خصوصی برای فعالیت خود صرفا به بررسی هزینه و درآمد می پردازد. برای مردم هم قیمت های نسبی مهم هستند. یعنی به جای میانگین به این توجه می کنند که قیمت یک کالا نسبت به قیمت کالای دیگر چه تغییری کرده است. با این حال اگر قرار بر ارائه یک رقم مشخص باشد؛ به نظر من پروفسور هانکه شاخص خوبی برای ارزیابی تورم ارائه کرده است.»
وی افزود: «هانکه با بررسی نرخ ارز در یک بازه زمانی، نرخ تورم را مشخص می کند. بر این اساس نرخ ارز در ایران در ابتدای سال 97، حدود 3500 تومان بود که در پایان سال به 13 تا 14 هزار تومان رسید. یعنی 400 درصد افزایش داشته است. اگر 200 درصد را برای انتظارات تورمی و اشتباهات آماری لحاظ کنیم، آنچه مسلم است افزایش بین 150 تا 200 درصدی قیمت ها در یک سال بوده است. اما هیچ دولتمردی شاخص واقعی تورم را این مقدار اعلام نمی کند، زیرا باید به تناسب تورم دستمزدها را افزایش دهد.»
یوسفی ادامه داد: «در سال 1398، ایران افزایش قیمت ارز و کالای بسیار شدیدی را تجربه خواهد کرد و لذا ممکن است مردم در داخل با کمبودهای زیادی مواجه شوند. البته این موضوع منوط به ادامه سیاست کنونی دولتمردان است.»
این تحلیلگر مسائل اقتصادی در مورد وضعیت بیکاری در سال جدید گفت: «طبق مطالعه ای که من در مورد صنایع تولیدی داشتم به این نتیجه رسیدم که حدود نیمی از نیروهای شاغل در این صنایع، کمکی به تولید نمی کنند و در واقع 50 درصد نیروهای حاضر در آنها مازاد بر نیاز هستند که در تعاریف اقتصادی به این پدیده بیکاری پنهان گفته می شود. بر این اساس در سال جدید صنایع نه تنها اشتغالی ایجاد نخواهند کرد، بلکه با ورود خیل عظیمی از جوانان تحصیلکرده، بیکاری بیشتر هم خواهد شد.»