//
کد خبر: 179119

منصوریان نشان داد باکی از ریسک کردن ندارد!

با یک نگاه دقیق تر نسبت به دو ترکیب ذوب آهن در دوبازی گذشته می توان پی برد که منصوریان به نوعی تمام آرزوهایش را به درستی درلیگ قهرمان دنبال می کند.

دور سوم مرحله  گروهی لیگ قهرمانان آسیا با انجام دیدارهایی در گروه های هشت گانه این قاره پهناورکه از دوشنبه آغازشده بود به پایان رسید و نمایندگان ایران موفق شدند در عین شایستگی در هر سه بازی مقابل حریفان خود به پیروزی دست یابند. درعین حال که با توجه به استطاعت مالی رقبا، فصل به فصل این پیروزی ها ارزش بیشتری پیدا می کند.

در شب اول تیم فوتبال ذوب آهن اصفهان موفق شد در ورزشگاه خانگی الوصل، این تیم اماراتی را با سه گل شکست دهد تا با هفت امتیاز از سه بازی درصدر جدول قرار بگیرد این در حالی است ذوب آهن در مسابقات داخلی لیگ برتر حال و روز چندان خوشی ندارد.

 

اما ذوب آهن درواقع چگونه توانست به این برد با ارزش خارج از خانه دست یابد؟

شاگردان علیرضا منصوریان ۴ روز قبل از این بازی در ورزشگاه خانگی میزبان سپیدرود رشت قعرنشین بودند اما نتوانستند در طول ۹۰ دقیقه دروازه این تیم را باز کنند. با یک نگاه اجمالی و مقایسه بین این دو دیدار می ‌توان به راحتی استراتژی درست منصوریان در این دو بازی یا بهتر بگوییم در این دو تورنمنتی که در آن حضور دارند دست یافت.

 

ذوب آهن در آخرین دیدار خود از هفته بیست و چهارم لیگ برتردر تاریخ 15 فروردین با این ترکیب رو درروی سپیدرود رشت قرار گرفت:

«رشید مظاهری، وحید محمدزاده، نیما طاهری، مسعود ابراهیم‌زاده، میلاد فخرالدینی، علیرضا چراغعلی، زبیر نیک نفس، محمدرضا عباسی، ماریون سیلوا، ارسلان مطهری و کریستین اوساگوانا.»

 

و این در شرایطی است که سبز پوشان دیار نقش جهان درست 4 روز بعد و در تاریخ 19 فروردین ماه با این نفرات در برابر الوصل صف آرایی کرد:

 

«رشید مظاهری، هادی محمدی، محمد نژادمهدی، میلاد فخرالدینی، حمید ملکی، حمید بوحمدان، قاسم حدادی‌فر، ارسلان مطهری، زبیر نیک‌نفس، محمدرضا حسینی و اوساگونا»

 

با مقایسه این دو ترکیب در برابر هم می توان به این نکته پی برد که منصوریان با توجه به جایگاه جدولی که تیمش در لیگ برتر در آن قرار دارد به درستی پذیرفته است که عملا شانسی برای کسب سهمیه در فاصله 6 هفته به پایان لیگ نخواهد داشت (قبل از بازی برابر سپید رود) و از سویی دیگر به هیچ عنوان خطر سقوط هم دیگر این تیم را تهدید نمی کند. با در نظر گرفتن این دو  مقوله می توان به این نکته پی برد او درحالی 11 بازیکن ثابت تیمش را در برابر سپید رود به میدان می فرستد که از همان روز تا حدی بسیار زیادی از ترکیبش در مقابل الوصل اطلاع داشته است.

به همین خاطر وی با استراحت دادن به دو مدافع میانی خودش یعنی هادی محمدی و محمد نژاد مهدی که این روز ها فشار بیشتری را به نسبت سایر بازیکنان متحمل شده اند سعی داشته تا این دو بازیکن کلیدی خود را در بازی با الوصل حفظ کند و استراحتی هم به این دومدافع داده باشد. همچنین به احتمال زیاد او در سمت چپ دفاعی قصد داشته تا با بازی دادن به مسعود ابراهیم زاده وی را برای بازی مقابل الوصل محک زده باشد چرا که ذوبی ها هنوز در سمت چپ دفاعی شاید به مهره ثابتی نرسیده باشند که البته ملکی با بازی درخشان خود در مقابل الوصل تا حدی خیال منصوریان را در این منطقه راحت کرد.

اما در خط میانی هم منصوریان با سه تغییر به نسبت بازی با سپید رود پا به میدان الوصل گذاشت. قاسم حدادی فر، حمید بوحمدان ومحمد رضا حسینی هر سه بازیکن به تشخیص کادر فنی در دیدار مقابل سپید رود روی نیمکت نشستند تا در ورزشگاه زعبیل دبی عرصه را برای هافبک های الوصل تنگ کنند. بدون شک می توان کلید برتری ذوب آهن در برابر الوصل را همین برتری در خط میانی عنوان کرد. زوج خط میانی این تیم با حضور حمید بو حمدان و حدادی فر یکی از بهترین ترین بازی هایشان را در طی این فصل به نمایش گذاشتند، ضمن اینکه منصوریان در دو سمت خط میانی با حضور حسینی و نیک نفس به ترکیب ایده آلی رسیده است، دوبازیکنی که هم ارسال های قابل قبولی دارند و علاوه بر آن از توان دور زدن مدافعین پیش رو برخوردارند. شاید منصوریان کمی زود تر به مجموعه ذوب آهن اضافه می شد این تیم می توانست حتی به کسب سهمیه نیز امیدوار باشد.

بر خلاف دو خط قبلی، منصوریان به درستی ترجیح داد در بخش حمله از هردو مهاجمش استفاده کند تا علاوه بر اینکه هر چه بیشتر به درک متقابلی از هم برسند، با گلزنی احتمالی در مقابل سپید رود، روحیه خودشان را هم تقویت کنند که البته ارسلان و اسواگونا در مقابل الوصل هر کدام یک گل در نیمه اول به ثمر رساندند

در کل می توان نتیجه گرفت که منصوریان با اشراف کامل از بازی مقابل الوصل تیمش را روانه چهار چوب رقابت های لیگ برتر کرد و می توان گفت به نوعی خصوصا در خط دفاعی با بازی دادن به نیما طاهری جوان ریسک بزرگی را متحمل شد چراکه در صورت شکست در مقابل میهمان قعر جدولی شاید محاسباتش به هم می ریخت، اما خطر کردن خاصیت مربیان موفق است که منصوریان نشان داد باکی از آن ندارد. در واقع منصوریان دلش را به برد های بی فایده در لیگ برتر خوش نکرد چون نه سهمیه ای در پیش است و نه سقوط، اما با بردن در دبی حالا بخش زیادی از را صعود را طی کرده است. و این مهم ترین هدف ذوب آهن در برهه کنونی است.