مروری بر عملکرد تیم نساجی در نیم‌فصل اول و دوم
نساجی پس از 24 سال دوری از سطح اول فوتبال ایران، حال در نخستین سال حضورش در لیگ برتر، دو نیم‌فصل مجزا را با دو سرمربی تجربه کرده است که در این گزارش مروری بر عملکرد این تیم دارد.
در هفته‌های پایانی رقابت‌های لیگ برتر، دیگر تب و شوق فوتبالی میان بسیاری از تیم‌ها فروکش کرده و شاید چندان پیگیر اخبار و درگیر حواشی نباشند، تیم‌هایی که در بالای جدول برای قهرمانی و کسب سهمیه می‌جنگند، مشخص شده‌اند و ته‌جدولی‌ها نیز تقریباً حساب کارشان معلوم است، در دیگر تیم‌ها نیز باید مشاهده کرد که آیا طبق بندهای قراردادشان انگیزه‌ای برای کسب رتبه بهتر دارند یا خیر! به همین منظور با مغتنم شمردن فرصت، به بررسی عملکرد تیم نساجی مازندران که برای نخستین سال به لیگ برتر آمده، می‌پردازیم.
تیم ۶۰ ساله نساجی، سرانجام پس از ۲۴ سال دوری از سطح اول فوتبال ایران توانست با جواد نکونام که نخستین سالِ دوران سرمربی‌گری خود را طی می‌کرد، به لیگ برتر صعود کند، فوتبال ایران که سال‌ها به مکانیزم‌های سنتی تکیه می‌کرد، حضور موفقیت‌آمیز نکونام در نساجی «آن‌هم تنها در ۹ بازی آخر» و دیگر مربیان جوان، نویدبخش مدرنیته شدن و گذر از آن فضای اپیدمی بود.
نکونام قبل از آغاز لیگ هجدهم بارها طی مصاحبه‌هایی از سهمیه اندک بازیکن و جفا به تیم‌های تازه‌لیگ‌برتری‌شده انتقاد کرد اما طبق بضاعت موجود، توانست تیمی را آماده کند تا بتواند مدافع آبروی فوتبال مازندران باشد، بازیکنانی که همان‌طور شاهدیم هر زمانی اراده کنند، می‌توانند بزرگ‌ترین تیم‌ها را به زانو درآورند؛ نساجیِ پرانگیزه، امسال در مقابل تیم‌های مولتی‌میلیاردی و وابسته به جریان‌های قدرت، تیم ضعیفی نبود و به اقرار بسیاری از مربیان، نساجی کلافه‌کننده‌‌ترین حریف برای آنها بود.
حال اگر حداقل طبق آمار کارشناسان و کمیته داوران کسر ۱۰ امتیاز ناشی از اشتباهات داوری، در نیم‌فصل اول به نساجی اضافه می‌شد، بزرگی این تیم، بیشتر نقش پیدا می‌کرد.
به هر ترتیب نکونام که با توجه به برخی دلخوری‌ها در میانه فصل عزم جدایی از نساجی را جزم کرده بود، بارها اعلام داشت با تمام وجود به‌خاطر این تیم و هوادارانش تا به اینجای کار صبوری کرده و مدیون حتی ذره‌ای کم‌کاری نیست.
با رفتن او، پس از یک ماه وقفه، مدیران نساجی با مجید جلالی به توافق رسیدند؛ لیگ برتر، آقامعلم را به آرامش می‌شناسد، او چندان اهل خطر نیست و همواره طی این سال‌ها در میانه‌های جدول با حریفان دست و پنجه نرم می‌کرد، در واقع مُدل سال‌های اخیر جلالی، مخصوص تیم‌های بدون هوادار و بی‌تفاوت است، همچنان که تجربه حضور جلالی در تیم‌های پرتماشاگر چندان جالب نبوده است.
حال که او ۱۰ بازی هدایت نساجی مازندران را به‌عهده دارد، هواداران این تیم ذره‌ای در حمایت از سرمربی‌شان کم‌کاری نکرده‌اند اما روند ایستای نساجی، کمی هواداران شهر خسته را کم‌حوصله کرده است.
با توجه به امتیازات کسب‌شده، حفظ نساجی در لیگ برتر با دشتِ حداقل امتیازات باقی‌مانده، تقریباً امیدوارانه است اما نساجی همیشه به‌دنبال فوتبال عزتمندانه بوده و همه سال‌ها تا آخرین نفس می‌جنگیده تا پس از ۶۰ سال همچنان بتواند پایدار بماند.
حال نساجی روز جمعه ۳۰ فروردین در استادیوم نوستالژیک شهید وطنی قائم‌شهر که به قلعه ببرها معروف است، باید به مصاف پدیده رود؛ پس از مساوی‌های پی‌درپی، حال ماجراجویان نساجی‌چی به‌دنبال پیروزی هستند، هر چند از این نکته فنی نباید غافل شویم که طبق بررسی گروه آنالیز، در ۵ بازی اخیر، بازیکنان نساجی کلاً ۳ شوت در چارچوب حریف داشته‌اند.
در ادامه مروری داریم بر آمارهای تدوین‌شده از سوی گروه تخصصی آنالیز که به مقایسه برخی از نکات فنی در نیم‌فصل اول و نیم‌فصل دوم «تا بعد از بازی سپاهان ـ هفته ۲۴» می‌پردازد.
* مرور عملکرد نساجی در نیم‌فصل اول و نیم‌فصل دوم (تا بعد از بازی با سپاهان)
درصد مالکیت توپ
نیم‌فصل اول: ۴۶.۵
نیم‌فصل دوم: ۴۳
میانگین تعداد پاس
نیم‌فصل اول: ۳۷۸.۵
نیم‌فصل دوم: ۲۹۰.۶
درصد دقت پاس‌ها
نیم‌فصل اول: ۷۴
نیم‌فصل دوم: ۶۶
میانگین تعداد شوت
نیم‌فصل اول: ۸.۳
نیم‌فصل دوم: ۷.۲
میانگین شوت در چارچوب
نیم‌فصل اول: ۲.۵
نیم‌فصل دوم: ۳
مجموع شانس بزرگ گل‌زنی
نیم‌فصل اول: ۱۶
نیم‌فصل دوم: ۱۳
میانگین شوت حریفان
نیم‌فصل اول: ۱۲.۶
نیم‌فصل دوم: ۱۴.۵
میانگین شوت حریف در چارچوب
نیم‌فصل اول: ۳.۳
نیم‌فصل دوم: ۵
مجموع شانس بزرگ حریفان برای گل زدن
نیم‌فصل اول: ۱۳
نیم‌فصل دوم: ۱۸
درصد موفقیت در نبردهای تن به تن
نیم‌فصل اول: ۵۲.۳
نیم‌فصل دوم: ۴۵.۸
به گزارش فرتاک نیوز، این آمارها توسط گروه آنالیز تدوین شده و پس از پایان فصل آمارهای نهایی همراه با آیتم‌های بیشتری منتشر خواهد شد.