دو بازیکن «چندپسته» در آستانه بازگشت به ترکیب پرسپولیس
بازگشت قریب‌الوقوع حسین ماهینی و محمد انصاری به ترکیب پرسپولیس هرچند بسیار دیر صورت می‌پذیرد و به فصل رو به پایان لیگ برتر و جام حذفی فوتبال کشور و همچنین واپسین دیدارهای مرحله گروهی جام باشگاه‌های آسیا وصلت نمی‌دهد اما نشان از سرمایه انسانی چشمگیری دارد که برانکو ایوانکوویچ در اختیار دارد و می‌تواند فصول بعد نیز با تکیه بر آنها در هر سه جام فوق از نو بدرخشد.
آیا سرمربی کروات پرسپولیس ماندنی است؟ آیا تأخیرهای مکرر سران پرسپولیس در پرداخت معوقات وی، برانکو را مصمم به رفتن نکرده است؟ آیا فدراسیون فوتبال با انتصاب وی به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی دوری او را از پرسپولیس محقق نخواهد کرد؟ جواب این سوالات را نمی‌دانیم اما اگر برانکو ماندنی باشد، می‌تواند فصل بعد نیز مثل لیگ‌های شانزدهم و هفدهم و بر‌خلاف لیگ جاری خط دفاعی را بسازد که معبود او است و پس از خارج شدن انصاری چپ‌پا و ماهینی راست‌پا از محاسباتش طی تابستان و ابتدای پاییز سال پیش به گونه‌ای همیشه حسرت آن را حس کرده باشد.
غیبت‌های بی‌ضرر
البته غیبت این دو مدافع کارساز لطمه محسوسی به کارایی‌های تدافعی سرخ‌ها نزده و آنها پس از استقلال همچنان دومین خط دفاعی برتر فصل را در اختیار دارند و بدون احتساب دیدار روز گذشته‌شان برابر تراکتورسازی فقط 12 بار توپ را از تور خود بیرون کشیده بودند اما هر مربی‌که بتواند در ته فکرش روی داشتن نفراتی در حد ماهینی و انصاری و به‌عنوان ابزارهای کلیدی تدافعی‌اش حساب کند، قطعاً احساس خوشبختی خواهد کرد. خصلت مشترک هر دو بازیکن فوق چندپسته بودن آنها است. به گونه‌ای که ماهینی در تمامی نقاط خط دفاع قادر به بازی است و در هافبک وسط هم امتحان پس داده است. انصاری نیز پس از چهره شدن در دفاع چپ به انتخاب برانکو مدافع وسط شد و آنجا چنان درخشید که کارلوس کی‌روش هم در برخی مسابقات تیم ملی در سال‌های 1395 و 1396 از وی سود جست.
فداکاران و پایمردان
تجربه نشان داده اگر لازم باشد انصاری می‌تواند اضافه بر پیستون چپ در بال چپ هم بازی کند و هرچند تشابه وظایف این دو پست بسیار زیاد و خط و خطوط واحدشان آشکار است اما همین ملاحظات نشان می‌دهد که اولاً ارزش‌های فنی و کارایی‌های ورزشی انصاری و همچنین ماهینی به چه حدی می‌رسد و چرا باید سرمربی کروات پرسپولیس را بابت آنچه ثروت‌های آشکار و نهان او و باشگاه پرسپولیس است مردی خوشبخت دانست و بر اقبال بلند او به سبب داشتن لشکری ظاهراً کوچک اما سرشار از نفرات متمرکز بر وظایف‌شان و معتقد به لزوم فداکاری و پایمردی و جولان در تمام نقاط زمین تأکید ورزید.
یک زوج فوق‌العاده
پرسپولیس بدون انصاری و ماهینی نیز به لطف کوشش بلیغ زوج سید‌جلال حسینی و شجاع خلیل‌زاده دفاع وسط فوق‌العاده‌ای را در این فصل و همچنین فصل گذشته در خدمت خویش دیده و این دو بازیکن چنان مصمم و مکمل یکدیگر عمل کرده‌اند که انگار نه انگار طول مدت همکاری‌شان همین دو فصلی است که کنار یکدیگر ایستاده‌اند. با این حال ایوانکوویچ اینک می‌تواند در برخی اندیشه‌ها و مهره‌چینی‌های خود در خط دفاعی و به‌تبع آن در خط میانی تجدید‌نظر و بزودی ماهینی و انصاری را نیز به آنها تزریق کند. رجعت ماهینی هم باعث تلاش بیشتر مهدی شیری برای حفظ جایگاه ثابت ماه‌های اخیرش در پست مدافع راست خواهد شد و هم پرسپولیس را امیدوار می‌کند که در روزهای غیبت محمد نادری و شایان مصلح نگران دفاع چپ خود نباشد.
احتمال‌های بدیهی
البته این امر و ایستادن ماهینی در دفاع وسط در روزهای غیبت سید‌جلال و شجاع نیز یک احتمال بدیهی و دلگرم‌کننده است. به کارگیری مجدد انصاری نیز دفاع چپ پرسپولیس را پر‌مهره‌تر و بیمه خواهد کرد و به همان منوال (و به سبک و سیاق ماهینی) بر شمار مردان قادر به حضور در پست حساس و خطیر مدافع وسط هم خواهد افزود. اینها موارد و ثروت‌هایی است که از حالا پرسپولیس را قادر می‌سازد فصل بعد را با اطمینان و نیروی بیشتری آغاز کند و از شدت گرفتن دائمی نبردهایش با رقبا که می‌خواهند حکومت بر فوتبال باشگاهی ایران را از دست این تیم خارج کنند، نهراسد.
خریدهای صوری
پرسپولیس به واقع در زمان نقل و انتقال‌های تابستانی امسال دو مهره جدید را به خدمت می‌گیرد که نه جذب شده از سایر باشگاه‌ها بلکه از متعلقات این باشگاه‌اند و شاید بهترین خریدهای پرسپولیس در سال جاری و کل سال‌های اخیر به حساب آیند، حتی اگر این خرید فقط امری صوری و یک توصیف بجا و دربردارنده دیدگاهی صحیح از ثمرات فراوان یک یا دو مورد از بازگشت مصدومان باشد. این در حالی است که برانکو تحت شرایطی حتی می‌تواند به استفاده چند دقیقه‌ای از ماهینی که بیشتر و سریع‌تر از انصاری بهبود یافته، در تک‌دیدارهای باقی‌مانده از همین فصل نیز بیندیشد.