رمز و راز موفقیت برانکو و پرسپولیس

بی‌تردید سومین قهرمانی متوالی سرخ‌ها با برانکو ایوانکوویچ در لیگ برتر اتفاقی نیست و حتما پشت این موفقیت‌ها رمز و رازهایی نهفته است. 3 قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی در لیگ برتر، 2 قهرمانی در سوپرجام، یک حضور در نیمه‌نهایی و یک نایب‌قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا حاصل فعالیت 4 ساله برانکو در پرسپولیس است؛ پرسپولیسی که آخرین قهرمانی‌اش به ۳ سال و ۹ ماه پیش از حضور مرد کروات برمی‌گشت که با هدایت علی دایی قهرمان جام حذفی شد. آخرین قهرمانی لیگ برتر را هم قرمزها در لیگ هفتم با افشین قطبی تجربه کرده بودند اما در 4 سال اخیر 3 بار قهرمان شده‌اند و یک بار نایب‌قهرمان. موفقیت برانکو وقتی چشمگیرتر می‌شود که به یاد بیاوریم پرسپولیس لیگ یازدهم را با رتبه دوازدهم تمام کرده بود، لیگ دوازدهم هم در رده هفتم ایستاد!
 حاشیه ممنوع
پرسپولیس هم مثل همه تیم‌های لیگ برتری در سال‌های اخیر با مشکلات مالی زیادی مواجه بوده اما برانکو برخلاف دیگر مربیان لیگ یک مدیر تمام‌عیار بود و توانست به خوبی مشکلات تیمش را مدیریت کند. پرسپولیس در طول 3 فصل اخیر کم‌حاشیه‌ترین تیم لیگ برتر بوده و مسلما نقش پروفسور در رقم خوردن این روزهای آرام و بی‌حاشیه غیرقابل‌انکار است. برانکو در همان اولین روزهای حضورش در پرسپولیس بازیکنان پرحاشیه را کنار گذاشت. برانکو ضمن مقابله واقعی با بازیکن‌سالاری در عمل نشان داد که هیچ ستاره‌ای بزرگتر از باشگاه نیست.
 پیروزی در دربی‌ها
اصلی‌ترین فاکتور موفقیت سرخ‌پوشان در این فصل کسب نتایج مطلوب در دیدارهای 6 امتیازی بود. پرسپولیس در این فصل جلوی هیچ‌کدام از مدعیان لیگ زانو نزد و همین موضوع کم‌کم به برگ برنده آن‌ها تبدیل شد. پرسپولیس با تراکتورسازی کهکشانی و سپاهان پرستاره در 2 دیدار رفت و برگشت به تساوی دست یافت. پسران برانکو مقابل پدیده 6 امتیاز کامل کسب کردند و مقابل استقلال، رقیب سنتی خود نیز 4 امتیاز ارزشمند به دست آوردند.
 مدیریت خوب
برانکو البته در این مسیر تنها نبود و اگر مدیریت علی‌اکبر طاهری کنار وی قرار نمی‌گرفت مطمئن باشید نه او که هیچ مربی دیگری نمی‌توانست این تیم را قهرمان کند. بعد از طاهری؛ گرشاسبی و عرب هم به خوبی توانستند نقش خود را به عنوان مدیر ایفا کنند. فراموش نکنیم که در لیگ هجدهم همه تیم‌ها اعتصاب و اعتراض داشتند اما تقسیم درست پول در پرسپولیس باعث شد این تیم در لیگ هجدهم هم کم‌حاشیه‌ترین تیم باشد.
 امضای برانکو
در فوتبال ایران تعداد مربیان صاحب‌سبک به اندازه انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و در این قحطی، برانکو یکی از مربیانی است که می‌توان امضایش را پای تک‌تک بازی‌های پرسپولیس دید. پرسپولیس آنطور بازی می‌کند که برانکو می‌خواهد. در واقع پرسپولیس در 4 فصل اخیر یکی از معدود تیم‌های لیگ بوده که کاملا با برنامه بازی می‌کند. یکی از ویژگی‌های جالب توجه برانکو این است که حمله از مرکز خط دفاع آغاز می‌شود؛ جایی که سیدجلال، خلیل‌زاده و مدافعان کناری اجازه دفع بی‌هدف توپ را ندارند. بازیسازی از همان نقطه با پاس‌های سالم و دقیق آغاز می‌شود. عملیات انتقال به درستی و با شکل منطقی ادامه پیدا می‌کند و نیمه هجومی پرسپولیس با آرامش و تمرکز در یک‌سوم دفاعی حریف جولان می‌دهد. این روشی است که کمتر در فوتبال ایران شکل اجرایی پیدا کرده و موجب بالا رفتن کیفیت بازی‌ها می‌شود. دقیقا به همین دلیل آمار پاس‌های سالم در بازی‌های پرسپولیس بالاتر از میانگین لیگ است همچنین سرخ‌پوشان به راحتی خلق موقعیت می‌کنند و به راحتی به گل می‌رسند. در واقع تمرینات سخت و منظم پیش‌فصل، تیم برانکو را در هر فصل به چنین نبوغ تاکتیکی و البته آمادگی جسمانی مثال‌زدنی می‌رساند و با گذشت هر هفته ریتم بازی پرسپولیس بهتر و بهتر می‌شود. این رمز موفقیت تیمی است که مسلمان، رامین رضاییان، طارمی، وحید امیری و فرشاد احمدزاده را هم از دست می‌دهد اما همچنان گلزن،‌ خطرساز و البته مدعی است. تکه‌های جایگزین پازل مثل سیامک نعمتی، ترابی و رسن از راه می‌رسند و جای تکه‌های قبلی را پر می‌کنند اما نقشه راه تغییر نمی‌کند تا پرسپولیس برانکو همان تیم باثبات، جذاب و مدعی فصل‌های گذشته باشد.