گریه بر اهل بیت (ع) غم را می‌زداید
استاد حوزه علمیه قم گفت: بسیار از ما می پرسند که چه کنیم تا حالمان خوب شود. پاسخ این پرسش تنها در ارتباط با خدا و فرستادگان حقیقی خدا یعنی حضرات معصومین (ع) نهفته است.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مؤمنی که عصر امروز در مراسم سالروز شهادت امام محمد بن علی الجواد (ع) و در جمع تعدادی از مؤمنین سخن می‌گفت با بیان اینکه رسیدن به حال خوب و أحسن الحال آن قدر مهم است که در دعای تحویل هر سال هم با عبارت «حوّل حالنا إلی احسن الحال» به آن اشاره شده است افزود: خدایی شدن انسان سبب سرور و بهجت او می‌شود و البته گریه بر مظلومیت حضرات معصومین (ع) به عنوان اسوه‌ها و الگوهای حقیقی، بر خلاف ظاهر آن، نشاط آور است و حال ما را خوب می‌کند.
وی اضافه کرد: ما از شخصیتی مانند حضرت امیرالمؤمنین (ع) به عنوان پیشوا و مقتدای خود آموخته‌ایم که در دل شب و به ویژه شب‌های جمعه به عنوان شب رحمت و مغفرت، سر به سجده بگذاریم و با خواندن دعایی مانند دعای کمیل با آن مضامین عالی و بلند و البته همراه با ناله و اشک، همه غم‌ها را از دل بیرون کنیم و به حال خوب برسیم.
این استاد حوزه علمیه قم در ادامه با بیان اینکه شخصیتی مانند امام جواد (ع) نه تنها در جود و بخشش، بلکه در همه زمینه‌ها الگو و اسوه است بیان کرد: کتاب‌های متعددی درباره سیره حضرات معصومین (ع) نوشته شده است که مطالعه آن‌ها برای ما لازم و ضروری است چراکه ما باید تنها در راه خدا و با تأسّی به فرستادگان حقیقی حضرت حق، یعنی حضرات معصومین (ع)، شیوه درست زندگی را بشناسیم، آن را باور کنیم و البته در مقام عمل با این باور برآییم.
همه چیز در خداباوری و خداگرایی نهفته است
وی با اشاره به اینکه سلوک حقیقی دنیوی و اخروی تنها در همین راه نهفته است اظهار کرد: اضطراب و استرس از مشکلات بزرگ امروز جوامع است که ریشه در غفلت از ذات الهی دارد در حالی که آرامش حقیقی در خداآگاهی، خداباوری و خداگرایی است؛ اما بسیاری از انسان‌ها آن را در جای دیگری جستجو می‌کنند.
حجت الاسلام مؤمنی درباره سلوک معنوی و عبادی گفت: در این باره دو نکته بسیار مهم وجود دارد که یکی ضعف معرفت انسان‌ها نسبت به خداست که سبب می‌شود آن‌ها کاسه گدایی خود را نه به درگاه الهی بلکه به جای دیگری ببرند و البته نکته دوم هم این است که باید به راه ارتباط با خدا بازگشت و در عبادت و بندگی کوشا بود.
حسن ظن به خدا داشتن اصل مهم در بندگی
وی اضافه کرد: یکی از پرسش‌ها در این باره این است که پس چرا دعاهای ما به اجابت نمی رسد. پاسخ این است که باید حسن ظنّ به خدا داشت و نحوه اجابت درخواست‌ها را به خود او واگذار کرد؛ به بیان دیگر ممکن است برخی خواسته‌های ما در ظاهر به اجابت نرسد؛ اما خدای متعال آن را به شکلی جبران خواهد کرد که حتی در همین دنیا هم بدهکار بندگانش نمی شود.
این استاد حوزه علمیه قم هر نوع رسیدن به رتبه و مقام دنیوی و اخروی را در گرو ارتباط حقیقی با پروردگار جهان دانست و گفت: این نکته اگر در جوانی انسان محقق شود، آن گاه می‌توان برای همه عمر از همین ارتباط با خدا، روزی خورد و ارتزاق کرد.
وی سپس به بیان روایتی از امام اباجعفر محمد بن علی الجواد (ع) پرداخت و بیان کرد: حضرتش در روایتی می‌فرمایند «کیف یضیّع مَن الله کافِله» یعنی کسی که خدا را سرپرست و کفیل خود قرار دهد خداوند هیچ گاه او را ضایع نمی کند و وا نمی‌گذارد. در عین حال امام نهم (ع) در روایتی دیگر عزت و آبروی مؤمن را در بی نیازی وی از مردم می‌داند تا به همگان بفهماند که برای سعادت دنیوی و اخروی باید تنها به خدا پناه برد و از درگاه او استمداد جست.
وی در پایان سخنان خود به این نکته هم اشاره کرد که در این راه، «گناه گریزی» هم یک اصل بسیار مهم است که باید مورد توجه جویندگان سعادت و ایمان قرار گیرد.