پرداخت یارانه برای دولت معضل شده

به گزارش فرتاک نیوز، پرداخت سالیانه 42 هزار میلیارد تومان به‌صورت یارانه نقدی، معضل امروز دولت است.

هیچ کشوری در جهان وجود ندارد که مانند ایران به‌صورت منظم و ماهیانه یارانه‌ای را به صورت نقدی پرداخت کرده باشد. کشورهای عربی حاشیه جنوب خلیج‌فارس یا ونزوئلا از محل مازاد درآمدهای نفتی خود گاهی چیزی به مردمشان می‌دهند، اما همان یارانه هم بیشتر به صورت غیر نقدی و از طریق تثبیت قیمت ارزاق عمومی پرداخت می‌شود. کشورهای سوسیالیستی هم به جای اینکه پول نقد به مردم بدهند قیمت‌ها را پایین نگه می‌داشتند.

شرایط پرداخت یارانه در ایران با الگوهای مختلف جهانی تفاوت‌های زیاد دیگری هم دارد. برای مثال یارانه برای کشورهای نفتی مانند عربستان، امارات و کویت امری وابسته به درآمد نفتی دولت‌ها است. اما درآمد نفتی ایران آنقدر زیاد نیست که کفاف همین مقدار یارنه امروز را هم بدهد.

دولت برای تامین هزینه‌های خود درآمدهایی دارد که در بهترین حالت حداکثر هزینه‌هایش را پوشش می‌دهد. بنابراین فقط با افزایش شدید درآمدهای نفتی و افزایش شدید تورم که به زیان اقشار فقیر است، دولت می‌تواند منابع نفتی را به ریال تبدیل کند و به مردم بدهد.

افزایش یارانه، تحمیل تورم بیشتر به اقتصاد کشور است. یارانه منابع سرمایه‌گذاری آینده است که به صورت نقدی به مردم پرداخت می‌شود. در 6 سال گذشته هفت برابر کل بودجه عمرانی یک سال دولت یعنی نزدیک به 300 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی پراخت کرده‌ایم. آن هم در حالی که کل بودجه عمرانی دولت در سال گذشته 40 هزار میلیارد تومان بوده است. با پول یارانه نقدی می‌توانستیم دستکم یک تا 2 میلیون شغل ایجاد کنیم اما تمام این منابع از دست رفته است. البته این چیز عجیبی نیست که از سال‌های نخست دولت نهم تا اوایل دهه 90 اشتغال خوبی ایجاد نشد، زیرا منابع سرمایه‌گذاری‌شان را به مصرف اختصاص دادند و نتوانستند شغل جدید تولید کنند.

افزایش مبلغ یارانه‌ها اساسا در ایران موضوعیت ندارد. درآمد نفت آنقدر بالا نیست که بگوییم مازادی برای پرداخت یارانه نقدی مردم باقی می‌ماند. تنها راه افزایش یارانه این است که دولت نرخ تورم را آنقدر زیاد کند که به جای 45 هزار تومان، 100 هزار تومان یارانه دهند.

معنی دیگر آن، این است که از طریق تورم 200 هزار تومان از جیب مردم برداشت کند. این دقیقا اتفاقی بوده که در دولت قبل رخ داد. ارزش کالا و خدمات در سال های 1390 تا 1392 دو برابر شد یا به زبان دیگر 100 درصد افزایش پیدا کرد، این در حالی بود که ماهانه 45 هزار تومان به هر نفر یارانه پرداخت شد. به همین دلیل با وجود پرداخت یارانه، میلیون‌ها نفر به زیر خط فقر رانده شدند. زیرا تورم بیش از دو برابر یارانه را از جیب مردم دزدید.