سرخو:
شهرداری به جای بذل‌و بخشش حمل و نقل عمومی را توسعه دهد
رئیس کمیته حمل و نقل و ترافیک شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه شهرداری در حوزه حمل و نقل به شدت از برنامه عقب است و این عقب ماندگی را برگردن مشکلات مالی می‌اندازد، گفت: اگر شهرداری تهران مشکلات مالی دارد، به چه دلیل از همایش‌های بی‌خاصیت، سفر‌های بی‌مورد خارجی و بذل و بخشش ملک و ابنیه خودداری نمی‌کند؟ وی خاطرنشان کرد: اگر شهرداری تهران مشکلات مالی دارد، به چه دلیل از همایش‌های بی‌خاصیت، سفر‌های بی‌مورد خارجی و بذل و بخشش ملک و ابنیه خودداری نمی‌کند؟!
محسن سرخو به برنامه‌های عقب مانده شهرداری در حوزه حمل و نقل اشاره کرد و گفت: شهرداری تهران مکلف بود، خط 7 مترو تهران را تا پایان سال 94 و خط 6 را تا پایان سال 95 به بهره‌برداری برساند، اما از برنامه عقب است و این عقب ماندگی را برگردن مشکلات مالی می‌اندازد.
وی خاطرنشان کرد: اگر شهرداری تهران مشکلات مالی دارد، به چه دلیل از همایش‌های بی‌خاصیت، سفر‌های بی‌مورد خارجی و بذل و بخشش ملک و ابنیه خودداری نمی‌کند؟
این عضو شورای شهر تهران در ادامه به قراردادها و مناقصه‌های غیرقانونی اشاره کرد و افزود: علت تداوم قراردادهای خارج از تشریفات قانونی و مناقصه‌ها علیرغم تذکرات متعدد به ویژه در روزنامه همشهری چیست؟ مناسبات اقتصادی،خرید و فروش‌ها و کارگزاری‌های شرکت جهان وابسته به بانک شهر باید شفاف سازی شوند. شهرداری 10 سال فرصت داشته و این زمان کمی نیست. امیدوارم در شورای چهارم این اهداف محقق شود.
وی با بیان اینکه شهرداری تهران در حوزه حمل و نقل با عقب ماندگی‌های قابل توجهی روبه‌رو است، افزود: از ابتدای سال 1393 روش تدوین بودجه شهرداری در شورای شهر تهران تغییر کرد و بر اساس برنامه 5 ساله شهرداری موظف است، سالانه 30 کیلومتر مترو به بهره برداری برساند. در این برنامه هیچ قسمت از بودجه اجرایی به پرداخت‌های دولتی موکول نشده است و پیش بینی شده اگر کمک‌های دولت پرداخت شد این 30 کیلومتر به 50 کیلومتر افزایش یابد.
وی افزود: تهران در مجموع به 540 کیلومتر مترو در داخل شهر و حدود 200 کیلومتر هم در حومه شهر نیازمند است. بودجه مترو حومه‌ای به‌طور کلی توسط دولت پرداخت می‌شود.
این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه شهرداری در حوزه حمل و نقل به شدت از برنامه عقب است، تصریح کرد: اینکه شهرداری اعلام کند؛ عقب ماندگی در حوزه حمل و نقل ندارد، مانند مریضی است که بیماری خود را انکار می‌کند. بنابراین هیچ‌گاه به فکر درمان و چاره نمی‌رود و عاقبت خوبی هم برای چنین بیماری نمی‌توان متصور بود.
وی افزود: تعداد اتوبوس‌های ناوگان شرکت واحد در آغاز برنامه پنج ساله دوم، 6 هزار و پانصد و پنجاه و سه دستگاه بود که باید تا پایان سال 95 به 8253 دستگاه می‌رسید، که متاسفانه به 6300 دستگاه رسیده است. یعنی به جای افزایش، تعداد اتوبوس‌ها از سال اول کمتر شده‌اند.
سرخو ادامه داد: این در حالی است که همه ساله بودجه لازم برای شهرداری پیش بینی شده است، اما به علت عدم پیگیری مدیریت مربوطه و بی‌توجهی شهرداری به تخصیص اعتبارات این مهم تحقق نیافته است. در صورتی که حمل و نقل عمومی همواره در زمره اولویت‌های اصلی شورای چهارم بود.