اختلاف سلیقه سران در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال
فدراسیون فوتبال تصمیم خود را برای انتخاب سرمربی تیم ملی گرفته و ۳ مربی ایرانی در تیررس هیات رئیسه و کمیته فنی فدراسیون فوتبال قرار دارد. گزینههایی که اختلاف نظرهای زیادی را در بین سران تصمیمگیر فوتبال ایران ایجاد کرده است.
بعد از شکست فدراسیون فوتبال در همکاری با مارک ویلموتس که به ناکامی تیم ملی فوتبال در رقابتهای انتخابی جام جهانی منجر شد، این فدراسیون در دوراهی انتخاب مربی ایرانی یا برانکو ایوانکوویچ قرار گرفت چرا که دیگر زمانی برای اتلاف وقت وجود نداشت.
به تعبیر مهدی تاج که تا چند هفته قبل رئیس فدراسیون فوتبال بود، تیم ملی نیازمند یک مربی آشنا به فوتبال ایران بود تا زمانی برای شناسایی بازیکنان و فضای فوتبال ایران اتلاف نشود و به همین دلیل در ان مقطع مذاکراتی با برانکو ایوانکوویچ به عنوان گزینه اصلی صورت گرفت.
برانکو که در سالهای حضور در پرسپولیس هم نیم نگاهی به هدایت تیم ملی داشت، از این موضوع استقبال کرد و مذاکرات خوب پیش میرفت تا اینکه موضوع پرداخت دستمزد مربیان خارجی و طلب سنگین برانکو از پرسپولیس دردسرساز شد.
با این اتفاقات برانکو از گردونه رقابت برای تصدی نیمکت تیم ملی خارج شد و با کنار رفتن مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال نیز، انتخاب سرمربی تیم ملی تنها با حضور مربیان داخلی سرعت گرفت.
در حالی که گلمحمدی تا چند هفته قبل تنها رقیب ایرانی برانکو بود، اسامی علی دایی و امیر قلعهنویی نیز وارد گردونه این رقابت شد تا در فاصله چند روز تا انتخاب سرمربی تیم ملی، گمانهزنیها افزایش یابد.
در شرایطی که علی دایی، امیر قلعهنویی و یحیی گل محمدی تنها مربیان ایرانی دارای صلاحیت برای هدایت تیم ملی هستند، اختلاف نظر بین ارکان مختلف فوتبال و وزارت ورزش نیز دیده میشود.
هر یک از مربیان در کنار مباحث فنی، دارای خصوصیات اخلاقی مخصوص خود هستند که به عنوان نقاط قوت و ضعف آنها به شمار میرود و همین موضوع انتخاب از بین این سه نفر را با مشکلاتی همراه کرده است.
علی دایی در وضعیت کنونی در هیچ یک از تیمهای لیگبرتری حضور ندارد و پیش از این سابقه هدایت تیم ملی را بر عهده داشته است. از سوی برخی از اعضای کمیته فنی و هیات رئیسه فدراسیون به عنوان گزینهای ایدهآل به شمار میرود اما انتخاب او به عنوان سرمربی با مخالفت مسئولان بالادستی مواجه شده است که این موضوع بدون ارتباط به اختلافاتش با صداوسیما، دادستانی و ... نیست.
با این حال امیر قلعهنویی به علت کارنامه و ارتباط خوبش با مدیران مستقیم خود در دوران مربیگری در هر یک از تیمهای سابقش، با موفقت اعضای هیات رئیسه همراه شده است و میتوان او را نزدیکتر از سایر مربیان به نیمکت تیم ملی دانست. شرایط او در سپاهان و قرار گرفتن تیمش در کورس قهرمانی با توجه به وضعیت آشفته مدعیان یکی از موضوعاتی است که میتواند جدایی او را از سپاهان دشوار کند.
هر چند مدیرعامل این تیم نه به طور مستقیم بلکه به طور تلویحی اعلام کرده که قلعهنویی باید درباره این پیشنهاد پاسخ بدهد و مخالفتی با طرح نام سرمربی سپاهان به عنوان گزینه پیشنهادی تیم ملی نکرده است.
یحیی گلمحمدی که دیرتر از دو گزینه دیگر وارد عرصه مربیگری شده، در تمام تیمهای خود عملکرد روبه رشدی داشته و از نظر اخلاقی مربی آرامی به شمار میرود، دیگر گزینه هدایت تیم ملی است. تنها نقطه ضعف کارنامه او عدم مربیگری یا سرمربیگری در تیم ملی به نسبت دو گزینه دیگر است اما او علاوه بر ارتباط خوب با بازیکنانش، به نوعی پرچمدار فوتبال نوین در ایران به شمار میرود.
از سوی دیگر مالک شهرخودرو نیز اعلام کرده مخالفتی با مربیگری گلمحمدی در تیم ملی ندارد و رضایتنامه این مربی را فقط برای تیم ملی صادر خواهد کرد.
کمیته فنی فدراسیون فوتبال طی هفتههای گذشته برنامه کوتاه مدت و بلند مدت و همچنین شرایط این مربیان را اخذ کرده و اکنون همه چیز منوط به تصمیم اعضای هیات رئیسه و مسئولان بالادستی است تا تیم ملی در فاصله دو ماه و نیم تا بازیهای رسمی تیم ملی، سر و سامان بگیرد.