کولبری؛ زخمی ناسور بر پیکیر مرزنشینان
زمستان جان کولبران را می‌گیرد.
فردین کمانگر/رئیس کمیته حقوقی خانه مطبوعات؛ هنوز از جان باختن آزاد و فرهاد خسروی دو نوجوان کولبر در کوههای هورامان، مدت زمان زیادی سپری نشده، که خبر ناپدید شدن ۲۳کولبر دیگر در ارتفاعات سرشیو سقز در رسانه‌ها دست به دست شد که پس از چندین ساعت جستجو پیکر یخ زده یکی از کولبران به نام عثمان فتوحی از زیر برف بیرون کشیده شد.
تراژدی کشته شدن و جان دادن کولبران در مناطق مرزی بر اثر حوادث طبیعی و غیر طبیعی به یک امر عادی تبدیل شده است. این‌مهم سبب افزایش آسیب‌های اجتماعی و در بسیاری از موارد خانواده‌ها به دلیل از دست دادن سرپرست خانوار، زندگی آنها از هم پاشیده شده‌اند و امروز با ترک تحصیل دانش آموزان و افزایش کودکان کار و در بسیاری موارد شاهد کولبری زنان و دختران در مناطق مرزی مواجه هستیم.
سالهاست که در استان‌های مرزی هر از گاهی از خبر جان باختن، و قطع عضو ووووکولبران انتشار پیدا می‌کند اما کسی نیست که پاسخگو باشد و یا راهکاری برای پایان دادن به این تراژدی ارائه دهد.
در روز شنبه ۲۳نفر از کولبران به دلیل شدت بارش برف و کولاک از مسیر اصلی خود انحراف و راه را گم می‌کنند که پس از ساعت‌ها تلاش گروههای امدادی جمعیت هلال احمر، گروههای کوهنوردی و اهالی منطقه تعداد ۲۰نفر را پیدا می‌کنند و ۲نفر دیگر نیز سر از اقلیم کردستان عراق درآوردند و یکی از کولبران به نام عثمان فتوحی، که در حدود ۵۵سال سن دارد در میان سرما، جان خود را در راه نان از دست داده است خبری که دل هر انسان آزاده ای را به درد می‌آورد.
فضای رسانه‌ای در چنین شرایطی سبب می‌شود که زندگی و شرایط سخت کسب و کار مرزنشینان، که بیشتر از آنها به عنوان مرزداران غیور نام می‌بریم در رسانه‌ها انعکاس پیدا کند و در این هیاهوی رسانه‌ای برجسته شوند که شاید مسئولان برای رفع مشکلات آنها گام بردارند اما باید گفت که پس از مدتی کوتاه، مرزنشینان از یاد می‌روند و به دست فراموشی سپرده می‌شوند و باید همچنان شاهد چنین حوادثی باشیم که کولبران در شرایط سخت و طاقت فرسا جان خود را از دست دهند.
بر اساس آمارهای رسمی بیش از ۶هزار خانوار در کردستان دارای کارت کولبری هستند و بیش از هزار خانوار کردستانی زندگی آنها وابسته به مرز است و آنها به ناچار باید شغل کاذب کولبری را انتخاب کنند تا بتوانند زندگی بخور نمیری را تامین کنند هر چند دولت طی چند دهه گذشته طرح‌هایی را برای ساماندهی کولبران را ارائه داده‌اند که بیشتر آنها ابطر مانده و نتوانسته سامانی برای کولبران باشد. به گفته اقتصاددانان و کارشناسان این حوزه استان‌های مرزی از ظرفیت‌های بسیار خوبی در حوزه گردشگری، معادن و کشاورزی برخوردارند و به دلیل عدم فعال سازی این ظرفیت‌ها شاهد آن هستیم که غبار محرومیت بر این استان‌ها خودنمایی می‌کند و امروز می‌توان با تصویب الحاق این استان‌ها به مناطق آزاد تجاری صنعتی، فضای کسب و کار را رونق داد و صنایع فرآوری را احداث و گردشگری منطقه را احیا نمود زیرا آنچه که مرزنشینان را ناچار می‌کنند که شغل کولبری را انتخاب کنند فقر و بیکاری است بنابراین ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی در این مناطق مرزی می‌تواند سامانی برای کولبری باشد