فشار برای حذف سکانس هایی از «لباس شخصی»
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم سینمایی «لباس شخصی» در نشست رسانه‌ای این فیلم در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر ابراز امیدواری کرد که برای اکران عمومی سکانس‌های حذف‌شده به فیلم بازگردد.
بعد از ظهر جمعه ۱۸ بهمن ماه نشست رسانه‌ای فیلم « لباس شخصی » اولین نشستی بود که در هفتمین روز از جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
در این نشست رسانه‌ای امیرعباس ربیعی کارگردان، حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده، هاشم مرادی مدیر فیلمبرداری، مهدی سعدی تدوینگر. جواد مطوری جلوه‌های ویژه بصری، مهدی نصرتی، توماج دانش بهزادی، ماه منیر بیطاری، محمد پتکی بازیگران فیلم حضور داشتند و آرش خوشخو نیز منتقد مهمان نشست بود.
ربیعی در ابتدای بحث با اشاره به اینکه زحمت زیادی برای فیلم کشیده شده است، عنوان کرد: حدود سه سال مراحل تحقیق و پژوهش فیلم طول کشیده و سه ماه نیز از پیش تولید تا تدوین فیلم زمان برده است.
مزیت «لباس شخصی» صداقت است
آرش خوشخو در ادامه درباره فیلم گفت: «لباس شخصی» در ادامه فیلم‌هایی است که درباره پرونده‌های دهه ۶۰ ساخته می‌شوند و بسیاری از وقایع مهم را مطرح می‌کنند. فیلم در بُعد «ماجرای نیمروز» ساخته شده است اما مزیت لباس شخصی صداقتی است که در بیان جزییات مهم پرونده وجود دارد و ترس از خطوط قرمز باعث نشده بسیاری از مسائل مهم مطرح نشود.
ربیعی درباره حذف سکانس‌هایی از فیلم بیان کرد: حدود سه سکانس و ۵-۶ دیالوگ از فیلم حذف شده است. البته به آن شکل به ممیزی نداشتیم بلکه تنها فشارهایی برای حذف سکانس‌ها داشتیم اما خودمان خواستیم آن‌ها را حذف کنیم.
والی‌نژاد نیز در این زمینه توضیح داد: در ابتدا و بعد از تدوین کار بسیاری از منتقدان به ما مشورت دادند که چه کار کنیم هم قصه کامل باشد و هم اینکه چیزی از داستان کم نشود و فیلم طولانی نشود، از همین جهت چند سکانس را از فیلم حذف کردیم.
فشاری برای حذف سکانس نبوده است
جواب والی‌نژاد برای حضار در سالن قانع‌کننده نبود و عده‌ای به این اعتراض داشتند که حرف کارگردان و تهیه‌کننده با هم تناقض دارد که ربیعی در پاسخ به اعتراض‌ها بیان کرد: من عین واقعیت را برای شما گفتم. فشاری از بیرون نبوده بلکه فشار از درون بوده است. البته از طرف تهیه کننده و سازمان اوج هیچ فشاری روی من نبوده است و هیچ اختلافی هم با آقای والی‌نژاد نداشتم و این سکانس‌ها با مشورت حذف شدند اما اگر در فیلم بودند فیلم کامل‌تری داشتیم.
در بخش دیگری از نشست ربیعی درباره شباهت بازی مهدی نصرتی با نوید محمدزاده گفت: به نظرم نوید محمدزاده بهترین بازیگر ایران است اما هیچ قصدی در تقلید از بازی او وجود نداشته است. نصرتی از بازیگران خوب تئاتر است و در پروسه تمرین‌ها هیچ قصدی در شبیه بازی کردن به محمدزاده وجود نداشت. شاید به دلیل نقش نصرتی و شیوه اعتراضی‌اش این شباهت احساس می‌شود.
تعمدی در تقلید از نوید محمدزاده نداشتم
نصرتی نیز در این باره عنوان کرد: من هیچ تعمدی برای تقلید از نوید محمدزاده نداشتم چون من این شیوه از بازی را با جزییات انتخاب کردم و تمرین شبانه روزی برای رسیدن به نقش داشتم. از همه می‌خواهم صبور باشند و در نقش‌های دیگر هم من را ببینند بعد قضاوت کنند.
ربیعی درباره نزدیک بودن فیلم با «ماجرای نیمروز» بیان کرد: اتمسفر فیلم ما به فیلم‌های مهدویان نزدیک است چون وقایع دهه ۶۰ را روایت می‌کند. ما تلاش کردیم با کمک طراح صحنه و فیلمبردار به واقعیت دهه ۶۰ نزدیک شویم و طبیعی است که شباهت‌هایی وجود داشته باشد اما در سبک فیلمسازی و دکوپاژ هیچ شباهتی به فیلم‌های آقای مهدویان نداشتم.
وی درباره سوژه بعدی اش گفت: من کلاً علاقه‌مند به ژانر سیاسی هستم اما نمی‌دانم فیلم بعدی ام چگونه خواهد بود.
جواد مطوری درباره طراحی جلوه‌های بصری فیلم توضیحاتی ارائه داد و عنوان کرد که با کمک همکارانش برخی از صحنه‌ها مثل سفارت شوروی در انزلی و خیابان انقلاب را با جلوه‌های بصری بازسازی کرده‌اند.
ربیعی در ادامه یادآور شد: طی تحقیقات که داشتیم به این نتیجه رسیدیم که نیمی از شبکه مخفی حزب توده و بدنه سیاسی و فرهنگی‌شان کشف و شناسایی نشده‌اند. البته با توجه به پژوهش‌هایمان مشخص شده که بدنه نظامی حزب توده کاملاً شناسایی شده‌اند و اگر هم باشند هنوز کشف نشده‌اند.
ترجیح دادیم هزینه‌ها صرف «فیلم» شود تا بازیگر چهره
وی درباره انتخاب بازیگران غیرچهره برای فیلم توضیح داد: به دلیل موضوع فیلم و پیچیدگی که دارد تصمیم گرفتم بازیگرانی را انتخاب کنم که درباره شان پیش زمینه قبلی وجود نداشته باشد. ترجیح دادم هزینه فیلم بیشتر صرف فیلم شود تا پرداخت دستمزد بازیگران. همچنین این بازیگران دوستان من هستند و در فیلم‌های کوتاهم بازی کرده‌اند و در آثار بعدی ام هم خواهند بود.
نصرتی در ادامه در پاسخ به پرسش دوباره‌ای درباره شباهت نقشش به نوید محمدزاده توضیح داد: من قبل از اینکه بازیگر سینما باشم در تئاتر بسیار فعال هستم و جوایز زیادی هم گرفته‌ام و هیچ عمدی برای تقلید از نوید در کار من نبوده است.
توماج داتش بهزادی نیز در این باره گفت: نوید بازیگر بزرگی است و رفیق من هم هست اما به نظرم می‌توان سوال‌های مهم‌تری درباره بازی‌ها کرد و شاید این سوال کمی تنبلی پشتش باشد. امیرعباس ربیعی این شهامت را داشت که به دنبال بازیگران تئاتر آمده و هر چه این اتفاق بیشتر بیفتد به فرهنگ و هنر کشور بیشتر کمک می‌شود.
وی درباره ریسک حضور در سینما با این نقش اظهار کرد: من بعد از ۲۰ سال کار تئاتر برای ورود به سینما نگران بودم اما فیلمنامه خیلی خوب نوشته شده بود و البته ریسک بالایی برای من داشت که در نهایت از این انتخاب خرسندم. امیدوارم در این فضا نمانم و پیشنهادات متفاوت‌تری هم به من بشود.
در بخش دیگری از این نشست خوشخو بیان کرد: من نسخه کامل فیلم را دیده‌ام و الان متاسف شدم که فیلم کوتاه شده است. امیدوارم که سکانس‌های حذف شده بازگردند چون پشتشان تحقیق و پژوهش بوده است.
ربیعی نیز افزود: من هم امیدوارم سکانس‌های حذف شده بازگردند. قصه نفوذ برای من خیلی جالب بود و کمترین پژوهش ما استفاده از خاطرات آقای ری‌شهری بوده است. برای این فیلم تلاش کردم آنچه را که خوانده و پژوهش کرده بودم منصفانه بیان کنم.
والی‌نژاد در ادامه دلنوشته‌ای را خواند که در بخشی از آن درباره این نکته که به دنبال جایزه گرفتن نیست و این فیلم جایزه اصلی‌اش را از مردم گرفته است، توضیح داد و در ادامه گفت: اوج تا همیشه در کنار مردم این سرزمین تمام قد خواهد ایستاد و سیاه‌نمایی را به عزا تبدیل نخواهد کرد.