پاسخ نامزدهای دموکرات به 4 سوال درباره ایران
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی مبسوط نظرات نامزدهای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را درباره مسائل مختلف ایران از آنها پرسیده است.
روزنامه نیوریورک تایمز در گزارشی مبسوط به دیدگاههای نامزدهای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا درباره مسائل مختلف پرداخته است. در یکی از این گزارشها نظرات همه نامزدهای مطرح انتخابات درون حزبی دموکراتها را درباره پرونده ایران و مسائل مختلف مربوط به ایران جویا شده است. در این گزارش سوالاتی به صورت یکسان از افراد مختلف پرسیده شده است و پاسخهای آنها عینا در زیر آن درج شده است.
در ابتدای گزارش با پیش زمینه‌ای درباره توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 در سال 2015 از نامزدهای دموکرات پرسیده است که با توافق رها شده(از سوی دونالد ترامپ) چه کار خواهند کرد؟
«مایکل بنت» سناتور 55 ساله ایالت کلرادو گفته، بدون پیش شرط به آن بازمی‌گردم.
«جو بایدن» معاون باراک اوباما گفته، ترور اخیر قاسم سلیمانی حذف یک بازیگر خطرناک بود، اما همچنن چشم انداز چرخه تنشها در منطقه را افزایش داد و باعث شد تهران از محدودیتهای هسته‌ای خود عقب نشینی کند. تهران باید به محدویتهای خود در برجام بازگردد. اگر آنها این کار را کنند من دوباره به توافق بازخواهم گشت و با همکاری متحدانمان از طریق دیپلماسی تلاش می‌کنیم آن را گسترش دهیم و به دیگر اقدامات ایران از جمله فعالیتهای بی ثبات کننده بپردازیم.
«مایکل بلومبرگ» نیز گفته، بدون پیش شرط به برجام برمی‌گردم.
«پت بوته‌جج» که برنده انتخابات درون حزبی در ایالت آیووا بود گفته، بدون هیچ پیش شرطی به برجام باز می‌گردم.
«برنی سندرز» سناتور 78 ساله ایالت ورمونت گفته، من بدون هیچ پیش شرطی به برجام برمی‌گردم، ایران هم باید به تعهداتش عمل کند. سپس مذاکرات بیشتری را برای حل مساله موشکهای بالستیک ایران، حمایت از تروریسم و حقوق بشردنبال میکنم.
«الیزابت وارن» سناتور 70 ساله ایالت ماساچوست گفته، بدون هیچ پیش شرطی به برجام برمی‌گردم.
روزنامه نیویورک تایمز در سوال دوم از نامزدهای انتخاباتی پرسیده آیا دونالد ترامپ در صدور دستور ترور سردار سلیمانی از اختیارات قانونی خود استفاده کرده است؟ آیا ترور او عادلانه و عاقلانه بود؟
مایکل بنت در پاسخ به این سوال گفت: تصمیم گیری برای چنین حمله‌ای نیاز به یک تحلیل کامل حقوقی مبتنی بر یک توجیه مستحکم است اما ما تا کنون چنین چیزی از کاخ سفید ندیدیم. سوال مهم این است که آیا این تصمیم سیاسی هوشمندانه‌ای بود؟ براساس دلایلی که رئیس جمهور و دولتش ارائه کردند این یک تصمیم بی پروایانه بود و آمریکا را امنتر نکرده است.
کمپین بایدن در پاسخ به این سوال نیویورک تایمز را به چکیده سیاست خارجی خود ارجاع داد؛ روند تصمیم گیری برای ترور قاسم سلیمانی تصادفی و بدون مشورت با کنگره و متحدانمان و بدون توجه به عواقب آن انجام شد و ما از دولت ترامپ توضیحات متغیری شنیدیم، پاسخهای اجتناب ناپذیر و اینکه وی یک تهدید فوری بود بدون اینکه شواهدی برای این توجیهات ارائه شود.
مایکل بلومبرگ گفته، قانونی بود؟ بله. عالانه بود؟ بله، مشروط بر اینکه ما اطلاعاتی از تهدید فوری بودن وی برای آمریکاییها می‌داشتیم. وی مدعی شد، سلیمانی در کشته شدن صدها آمریکایی و دهها هزار عراقی و سوری دست داشت. آیا عاقلانه بود؟ در نهایت بستگی به این دارد که این مساله سه نفع برای آمریکاییها در بر داشته باشد؛ ایران را از دستیابی به سلاح اتمی متوقف کند، از حمله به آمریکاییها جلوگیری کند و از یک جنگ گسترده‌تر جلوگیری کند. که همه اینها نامشخص است.
پت بوته جج نیویورک تایمز را به بیانیه خود بعد از ترور سردار سلیمانی ارجاع داده است. وی گفته، اولویت اصلی فرمانده کل قوا باید حفاظت از آمریکاییها و منافع امنیت ملی ما باشد. هیچ شکی نیست که قاسم سلیمانی برای امنیت ما یک تهدید بود و او مغز متفکر حمله به آمریکایی و متحدان ما بود که به مرگ صدها نفر منجر شد. اما سوالات جدی وجود دارد که این تصمیم چگونه اتخاذ شده و آیا برای عواقب آن آمادگی وجود داشت.
برنی سندرز در این باره گفته؛ نه. آمریکا در جنگ با ایران نیست و کنگره هیچ مجوز اقدام نظامی علیه ایران نداده بود. صراحتا مدارکی وجود دارد که قاسم سلیمانی در اقدامات تروریستی مشارکت داشت و از حمله به نیروهای آمریکایی در عراق حمایت می‌کرد. اما سئوال این نیست که او آدم بدی بود بلکه این است که آیا ترور او آمریکاییها را امنتر کرده است؟ پاسخ آشکارا منفی است.
الیزابت وارن گفته؛ نه. تصمیم بی پروایانه رئیس جمهور ما را به لبه یک جنگ دیگر در خاورمیانه برد. دولت ترامپ هیچ مدرکی درباره اینکه او یک تهدید فوری بود ارائه نکرد. هیچ مشورتی قبلی با کنگره انجام نشد و هیچ تلاش بالقوه‌ای نیز برای مقابله با عواقب آن برای نیروهایمان و کشورمان یا حتی برای استراتژی خود رئیس جمهور در خاورمیانه صورت نگرفت. اقدامات خطرناک ترامپ آمریکا را ناامن کرده است.
سوال بعدی روزنامه نیویورک تایمز از نامزدهای موکرات این است که با توجه به امکان اقدام نظامی علیه ایران، آیا گزینه‌ای را از روی میز حذف می‌کنید؟
مایکل بنت می‌گوید که نه همه گزینه‌ها باید بررسی شود.
کمپین بایدن مجددا نیویورک تایمز را با مانیفست سیاست خارجی وی ارجاع داد؛ من درباره رژیم ایران در توهم نیستم که در رفتارهای بی ثبات کننده در سراسر خاورمیانه نقش دارد و ناعادلانه شهروندان آمریکایی را بازداشت می‌کند. اما اینجا یک راه هوشمندانه و یک راه خودکشی برای مقابله با تهدید ایران علیه منافع ملی ما وجود دارد، ترامپ راه دوم را انتخاب کرده است.
مایکل بلومبرگ در این زمینه گفت: اگر بحث منافع و تضمین امنیت شهروندان آمریکا باشد هیچ گزینه‌ای را نباید حذف کرد. آمریکا باید همه اقدامات بی ثبات کننده ایران در فراتر از خاورمیانه را مورد بررسی قرار دهد. راهش نه سروصدا و اقدامات سینوسی بلکه از طریق صبر و سیاستی مرکب از تحریم، بازدارندگی نظامی و حمایت از متحدان منطقه‌ای آمریکا است. آمریکا باید این را مشخص کند که تا ایران دست از حمایت از گروههای مثل حماس و حزب الله برندارد نمی‌تواند به جمع جامعه بین المللی بپیوندد.
پت بوته‌جج گفته به این سوال پاسخ نمی دهم.
کمپین برنی سندرز می‌گوید، برنی با متحدان اروپایی آمریکا برای کاهش تنشها با ایران کار می‌کند و یک دیپلماسی تهاجمی که امنیت ایالات متحده و شرکایمان را تضمین کند و همزمان از بروز فاجعه جنگ با ایران جلوگیری کند را در پیش خواهد گرفت.
الیزابت وارن می‌گوید، من می‌خواهم به جنگهای آمریکا در خاورمیانه پایان دهم نه اینکه جنگ جدیدی را با ایران شروع کنم. من سربازانمان را به خطر نخواهم انداخت مگر اینکه منافع حیاتی امنیت ملی ما در خطر باشد.
راهکار ما استفاده از یک ایده ساده است؛ التزام به قانون اساسی که براساس آن کنگره در هرگونه مشارکت در جنگ نقش تصمیم گیرنده دارد.
نیویورک تایمز در آخرین سوال از نامزدهای دموکرات پرسیده است که چه استراتژی نظامی و چه راهبرد دیپلماتیکی برای مقابله با ایران دارند؟
مایکل بنت گفت: من با تصمیم ترامپ برای خروج از برجام مخالف هستم. امید من این است که در آینده طرفین بتوانند به توافقی پایدار دست یابند که توانایی ایران برای دستیابی به سلاح اتمی را محدود کند. بارها گفته‌ام که آمریکا باید به جهان بعد از برجام فکر کند.
جو بایدن می‌گوید، آنچه که ایران انجام داده خطرناک اما قابل بازگشت است. اگر ایران به تعهداتش بازگردد، دولت بایدن به برجام باز خواهد گشت. با این کار اعتبار را به ایالات متحده باز خواهم گرداند و به جهان می‌گویم که دوباره می‌توانند روی حرفها و تعهدات آمریکا حساب باز کنند. دولت من همچنین از احیای اجماع بین المللی درباره سیاست آمریکا در قبال ایران و مضاعف کردن تعهدمان به دیپلماسی استفاده خواهد کرد تا به دیگر رفتارهای مخرب ایران در منطقه بپردازد.
مایکل بلومبرگ گفته؛ آمریکا به یک استراتژی مستحکم برای مقابله با ایران نیاز دارد. این شامل احیا و تقویت توافق هسته‌ای ایران و آمریکا است و حفظ تحریمهای کنونی علیه ایران تا زمانیکه رفتار این کشور تغییر کند. با شورای امنیت سازمان ملل برای جلوگیری از توسعه موشکهای بالستیک و با کشورهای عربی برای مقابله با نیات سلطه جویانه ایران همکاری خواهم کرد.
بلومبرگ در ادامه گفته؛ رژیم ایران باید رفتارش را تغییر دهد چه در داخل و چه در خارج. اما این مردم ایران و نه آمریکا هستند که آینده سیاسی خود را تعیین خواهند کرد.
پت بوته جج گفته: ما نباید هیچ توهمی درباره این واقعیت که ایران چالشهایی را به منافع آمریکا فراتر از برنامه هسته‌ای این کشور وارد کرده داشته باشیم؛ برنامه موشکهای بالستیک، رفتار مخرب در منطقه، تهدید علیه متحد ما اسرائیل و مساله حقوق بشر.
اما حفظ برجام یک پایه برای جایی که ما باید شروع کنیم ایجاد کرده است که از این طریق می‌توانیم به نگرانیهای خود بپردازیم. اگر مکانیسمی نباشد که به صورت قابل راستی آزمایی و همیشگی از دستیابی ایران به سلاح اتمی جلوگیری کنیم همه اینها غیر قابل دسترس خواهد بود. اگر ایران اجرای تعهداتش را از سر بگیرد من به برجام برمی‌گردم اما این توافق را به عنوان کف در نظرخواهم گرفت نه سقف.
برنی سندرز گفته؛ من با متحدان اروپایی آمریکا برای کاهش تنشها با ایران همکاری میکنم و یک دیپلماسی تهاجمی که امنیت ایالات متحده و شرکایمان را تضمین کند و همزمان از بروز فاجعه جنگ با ایران جلوگیری کند را در پیش خواهم گرفت.
الیزابت وارن در پاسخ به این سوال گفته؛ اولین چیزی که نیاز داریم کاهش تنش و ایجاد یک کانال ارتباطی با ایران است، استفاده از گروه 1+5 و دیگر کانالهای مذاکره‌ای. بهترین راه برای انجام آن این است که دوباره شروع کنیم به مذاکره که ایران و آمریکا به برجام برگردند. هنوز هم می‌توانیم با دیپلماسی پیش برویم و با توافقهای موقت اعتمادساز بر روی اولویتهای استراتژی خود در منطقه که یکی از آنها محدود کردن برنامه هسته ای ایران است تمرکز کنیم.