چالش بزرگ گل محمدی در پرسپولیس
سرمربی پرسپولیس در پنجره تابستانی باید انقلابی در ترکیب تیمش ایجاد کند.
روند چراغ خاموش پرسپولیس در حفظ اسکلت و شاکله تیم قطعاً یکی از دلایل موفقیت این سال‌های پرسپولیس بوده است. در این سال‌ها خروجی‌های تیم تقریباً کسانی بودند که عملکرد فنی یا اخلاقی آنها باعث می‌شد کسی دلتنگ‌شان نشود و آن سوی قضیه ورودی‌های تیم هم به همین میزان بر اساس نیازها و کمبودها خریداری شدند.
در چالشی عجیب برای یحیی، تابستان پیش‌رو احتمالاً بیشترین میزان تحول در لیست تیم مورد نیاز است.
علیرضا بیرانوند حداقل از نظر اسمی بزرگترین دروازه‌بان آسیاست. در این پست پرسپولیس رادوی همیشه آماده را دارد. حال باید دید گل‌محمدی چه کسی را شایسته شماره یک می‌داند؟ آیا خرید بزرگی در راه است و رادو همچنان شماره دو باقی خواهد ماند یا رادو پاداش صبر و تعصب خود را خواهد گرفت و بازیکنی برای تقویت نیمکت خریداری خواهد شد؟
تنها دفاع راست تخصصی باقی‌مانده در لیست فعلی پرسپولیس مهدی شیری است که با همه تلاش و پیشرفت این فصلش همچنان با صادق محرمی و رامین رضاییان مقایسه می‌شود و نتوانسته از سایه این اسامی خارج شود. با فرض اطمینان یحیی به شیری، پرسپولیس همچنان برای تقویت این پست احتیاج به جذب بازیکن یا اطمینان به بازیکنی با قابلیت بازی در این پست دارد. در پرسپولیس فعلی سیامک نعمتی این توانایی را دارد که با فرض این تصمیم، احتیاج به درایت و تصمیم صحیح برای تقویت پست فعلی نعمتی وجود دارد.
دفاع چپ‌های پرسپولیس هر دو ضعیف‌ترین دوران خود از زمان حضور در پرسپولیس را می‌گذرانند. انتشار قراردادهای پرسپولیس باعث شد هواداران دیگر چشم به روی عملکرد ضعیف «حاج‌محمد» خود ببندند و او را بیش از پیش در طبقه سایر بازیکنان تیم ببینند.
به هر حال او از مصدومیت سختی بازگشته و تعداد فوتبالیست‌هایی که بعد از این مصدومیت کیفیت سابق خود را ارائه می‌دهند انگشت‌شمار است. محمد نادری هم جدای از بررسی عملکرد فنی که قطعاً ضعیف‌تر از قبل است، دومین سال قرارداد قرضی خود را پشت سر می‌گذارد.
طبق قانون، این بازیکن امسال یا باید از پرسپولیس برود و یا با قراردادی قطعی به فوتبال خود در این تیم ادامه دهد. آیا برای قطعی شدن این قرارداد اقدامی صورت گرفته است؟ اگر تصمیم لازم اتخاذ شود، آیا توان مدیریتی و مالی برای مذاکره و جذب این بازیکن وجود دارد؟ البته قطعاً در مورد این دو دفاع چپ به این نکته نیز توجه خواهد شد که این بازیکنان امکان حضور در دفاع وسط را هم دارند.
دفاع وسط‌های پرسپولیسِ یحیی نیز حال و روز خوشی ندارند. سیدجلال با روزهای اوج 2، 3 سال پیش خود فاصله دارد و با توجه به بالا رفتن سن اتفاقی طبیعی است. او نمی‌تواند مثل سابق در تمام دیدارهای پرسپولیس حاضر باشد و بنا به تصمیم مدبرانه سرمربی یا اجبار، از او به‌صورت چرخشی استفاده می‌شود.
کنعانی‌زادگان کمترین اطمینان را نزد ولی‌نعمتان سرخ دارد و برای بهبود آمار، با کمترین ریسک بازی می‌کند و از درگیری‌ها فاصله می‌گیرد. شجاع خلیل‌زاده که زمانی همگان بر این باور بودند جایش در تیم ملی خالی است، با اعتراض‌ها و کارت‌های زرد و جنجال‌های داخل زمینش طوری رفتار می‌کند که طرفداران پرسپولیس هم از آن باور فاصله گرفته‌اند. با توجه به جمیع این موارد، احتمالاً خرید دفاع وسط هم یکی از اتفاقات تابستانی پرسپولیس خواهد بود.
هافبک‌های دفاعی فعلی پرسپولیس حتی اگر به‌نسبت قبل افت داشته باشند اما احتمالاً از دید همه مربیان معقول و مقبولند. ربیع‌خواه بی‌ادعا و در خدمت تیم، کمال جنگنده و احمد باتعصب و در عین حال رو به جلو گزینه‌های این پست هستند و به مربی امکان استفاده از تاکتیک‌های مختلف و تعویض را می‌دهند. با این حال تا حدودی طبیعی است که تفکرات بازیکنان این پست مهم و سرمربی همچنان با یکدیگر هماهنگ نشده باشد و احتمالاً پایان فصل زمان بهتری برای بررسی عملکرد آنهاست.
در پست هافبک هجومی تنها گزینه فعلی پرسپولیس، یکی از بازیکنان محبوب هواداران، بشار رسن است. بهترین بازیکن این سال‌های عراق با توجه به سن نه‌چندان بالا حداقل برای رسانه‌ها در صدر فهرست نقل‌و‌انتقالاتی بسیاری از تیم‌ها قرار دارد و با توجه به بدقولی مالی سال گذشته مسئولان وقت پرسپولیس، احتمالاً حفظ او برای سال بعد کار بسیار سختی خواهد بود. یکی دیگر از چالش‌های تابستانی یحیی احتمالاً تصمیم در مورد حفظ بشار خواهد بود و مرحله بعد از این تصمیم، توان مدیریت پرسپولیس برای توافق با این بازیکن باکیفیت است.
در پست وینگر اما دست یحیی به‌نسبت بقیه پست‌ها باز خواهد بود. امیری به‌وضوح به‌نسبت قبل پیشرفت کرده، ترابی البته با تغییر پست به‌نسبت نیم‌فصل اول افت کرده و به شرطی که در تابستان با بند عجیب و غریب در قراردادش مواجه نشویم، نعمتی به شرط بازگشت به شرایط سال قبل و البته عالیشاه به‌عنوان گزینه آخر، موجودی گل‌محمدی در این پست‌ها هستند. در این بین احتمال جدایی عالیشاه بیش از بقیه است و پر کردن جای او کار سخت و چالش‌برانگیزی نخواهد بود.
در خط حمله اما سخت‌ترین رویدادها در انتظار پرسپولیس است. علیپور علی‌رغم عملکرد ضعیف‌ترش در این فصل و افت روحی، هنوز حاضر به تمدید قرارداد خود نشده و به‌نظر می‌رسد قصد ادامه فوتبال در خارج از ایران را دارد؛ اتفاقی که اگر در ابتدای فصل با آن موافقت می‌شد کمک مالی بزرگی هم برای پرسپولیس بود.
عملکرد استوکس و اوساگونا هنوز قابل بررسی نیست و احتمالاً در صورت آمار خوب، به‌راحتی و با رقم این فصل حاضر به تمدید نخواهند شد. هرچند به‌نظر می‌رسد در این پست یکی از بازیکنانی که در نیم‌فصل شایعه حضورشان در پرسپولیس شنیده شد خریداری خواهد شد اما با توجه به احتمال جدایی هر سه بازیکن اصلی، در این پست هم شاهد تابستان شلوغی در پرسپولیس خواهیم بود.
یحیی گل‌محمدی فقط حدود 4 ماه فرصت دارد تا علاوه بر حفظ صدرنشینی لیگ، قهرمانی جام حذفی و صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان، بازیکنان اصلی را در پست‌های خودشان و در سایر پست‌ها مورد ارزیابی قرار دهد و در این بین و در کوران مسابقات سخت به جوانانی همچون برزگر و حسین‌پور هم میدان دهد تا عیار آنها مشخص شود. البته کادر مدیریتی نیز باید هرچه سریع‌تر به‌منظور جذب و اقدام برای حفظ بازیکنان مورد نظر سرمربی تصمیمات لازم را گرفته و اقدامات مفیدی را انجام دهند.