تفاوت مهم دو مربی موفق پرسپولیس/ سیاست کالدرون بهتر است یا گل محمدی؟
به لطف اعجاز مدیریتی مسوولان سابق پرسپولیس، سرمربی قهرمان نیمفصل از جمع سرخپوشان جدا شد و طی اتفاقی نادر در تاریخ فوتبال کشور، کادرفنی تیم صدرنشین تغییر کرد. به این ترتیب گابریل کالدرون که این شبها یادش در سریال پایتخت زنده شده از سمتش کنار رفت و یحیی گلمحمدی جای او را گرفت. یحیی هم البته جزو مربیان خوب و موفق ایرانی است، اما به هر حال باید صبور بود و نتیجه دومین حضور او در پرسپولیس را دید.
بحث فنی جداست، اما از نظر شخصیتی به نظر میرسد این دو مربی سیاست کاملا متفاوتی در قبال بازیکنانشان دارند. گابریل کالدرون در تمرینات و نیز مصاحبهها نسبت به شاگردانش بسیار سختگیر بود. او شخصا در تکتک آیتمهای تمرینی حاضر میشد و بازیکنان کمکار را جریمه میکرد. کالدرون که عقیده داشت باید با غرور ناشی از قهرمانیهای پیاپی مبارزه کند، در مصاحبهها هم از خجالت بازیکنان خطاکار و سهلانگار درمیآمد که شاید آشکارترین نمونه از این دست مربوط به اظهارات تند او بعد از پنالتی چیپ و از دست رفته علیپور برابر ماشینسازی میشد؛ مصاحبهای که مهاجم پرسپولیس میگوید پشت فرمان ماشین به خاطر شنیدنش به گریه افتاد!
رویه یحیی اما کاملا متفاوت است و او در دور جدید حضورش روی نیمکت پرسپولیس طرح رفاقت با بازیکنان را ریخته. گلمحمدی در این مدت به دفعات مصاحبه کرده و گفته از انگیزه و توان بازیکنان پرسپولیس بعد از سه قهرمانی متوالی شگفتزده است. او همین تازگیها هم در اظهارنظری قابل تامل مدعی شده: «هر روز از بازیکنان پرسپولیس کار یاد میگیرم.» گلمحمدی که اجرای برخی آیتمهای تمرینی را به دستیارانش محول میکند و زیاد سخت نمیگیرد، در آیتمهای فان مثل تنیس فوتبال با سرخپوشان کری میخواند؛ تا حدی که در جریان حضور شجاع خلیلزاده در برنامه فوتبال برتر هم روی گوشی محمدحسین میثاقی پیام فرستاد و برای شجاع کری خواند.
در دنیای فوتبال هر مربی سیاست خودش را دارد و لااقل در این مورد خاص شاهد دو رویکرد کاملا متفاوت از سوی کالدرون و یحیی گلمحمدی هستیم. قاطعیت و شدت عمل کالدرون در کوتاه مدت جواب داد و او با نیمکتنشین کردن بزرگان تیم و احیای انگیزه فردی بازیکنان، موفقیتهای چشمگیری به دست آورد، حالا باید دید طرح رفاقت و دوستی یحیی به کجا میکشد و چه اندازه ثمربخش خواهد بود.