درخواست فریدمن از رژیم صهیونیستی برای تسریع در اجرای پرونده الحاق کرانه باختری
سفیر آمریکا در اسرائیل دولت رژیم صهیونیستی را به تسریع در اجرای الحاق مناطق کرانه باختری فراخواند.
دیوید فریدمن، سفیر آمریکا در اراضی اشغالی در مصاحبه با روزنامه اسرائیل الیوم گفت: زمانی که روند ترسیم نقشه‌ها به پایان برسد و زمانی که دولت اسرائیل با لغو احداث در مناطق C و مذاکره با فلسطینی‌ها با استناد به طرح دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا موافقت کند ما حاکمیت اسرائیل بر مناطق کرانه باختری و غور اردن را به رسمیت خواهیم شناخت.
در توافق ائتلافی میان حزب لیکود و حزب آبی - سفید آمده است که تدابیر مربوط به الحاق این مناطق اوایل ژوئیه آغاز خواهد شد.
فریدمن گفت: مهم‌ترین مساله این است که دولت اسرائیل حاکمیت خود را بر این مناطق اعلام کند. در آن صورت ما هم آماده به رسمیت شناختن هستیم. همانطور که مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا گفت این یک تصمیم اسرائیلی است برای همین اول باید اسرائیل تصمیم بگیرد.
فریدمن گفت: آمریکا هیچ شروطی برای به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر این مناطق ندارد. ما از اسرائیل نمی‌خواهیم تعهد بدهد کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد بلکه شرط این موضوع این است که نخست‌وزیر مذاکره با فلسطینی‌ها را بپذیرد و آن‌ها را به دیدار و گفت‌وگو برای مدت چهار سال دعوت کند.
فریدمن گفت: فلسطینی‌ها تاکنون دوست نداشتند سر میز مذاکره بنشینند. اگر نظرشان را بعد از دو سال تغییر دادند نخست‌وزیر باید به برگزاری مذاکرات پایبند باشد. این دوره مشخصی است و ما می‌خواهیم این امکان برای چهار سال وجود داشته باشد.
سفیر آمریکا گفت: احداث شهرک‌ها متوقف نمی‌شود بلکه تعداد شهرک‌نشینان در آنجا افزایش می‌یابد. بیشتر شهرک‌نشینان یعنی حدود ۴۰۰ هزار نفر به موجب قوانین احداث در داخل خط سبز همچنان به زندگی خود ادامه خواهند داد. بین ۱۰ هزار تا ۱۵ هزار تن از ساکنان تحت حاکمیت اسرائیل خواهند بود.
فریدمن گفت: شهرک بیت ایل و مرکز شهرک‌سازی الخلیل قلب تاریخی یهودا و سامره است و از طریق مذاکرات با اسرائیلی‌ها فهمیدم آن‌ها این طرح را بهتر می‌دانند. همانطور که ما آمریکایی‌ها هرگز از مجسمه آزادی دست نخواهیم کشید اسرائیلی‌ها هم از این اماکن دست نمی‌کشند.
(توافق صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ میان دولت اسرائیل با سازمان آزادیبخش فلسطین اراضی کرانه باختری را به سه منطقه الف، ب و ج تقسیم کرده، منطقه ج یا «سی» نیز مانند مناطق الف و ب می‌بایست حداکثر تا سال ۱۹۹۸ بخشی از کشور فلسطین محسوب می‌شد اما با گذشت بیش از ۲۵ سال از آن پیمان، اسرائیل هنوز صاحب اختیارات اداری و امنیتی اراضی بخش ج است و اکنون می‌خواهد آن را به اسرائیل ملحق کند).