خریدهای پرسپولیس؛ فنی یا تبلیغاتی؟
مهم‌ترین نکته در مورد پرسپولیسی که با قدرت وارد فصل نقل و انتقالات شده و مقابل باشگاه‌هایی مثل سپاهان، استقلال و تراکتورسازی دو برگ برنده رو کرده جذب بازیکن بر اساس نیاز کادر فنی است نه رو کم کنی با باشگاه‌های رقیب.
برای مثال پرسپولیس در فصل دوازدهم نیازی به جذب محمد قاضی نداشت اما به خاطر اینکه استقلال این مهاجم را جذب نکند او را به خدمت گرفت. این رویه در بسیاری از فصول نقل و انتقالات رواج داشته و امسال هم تا حدودی حس می‌شود. در مورد این داستان و در جبهه مقابل این علیرضا منصوریان است که با علاقه‌مندی نسبت به مهره‌های مد نظر برانکو وارد این بازی شده اما به نظر می‌رسد مدیران پرسپولیس هم خواسته یا ناخواسته تا حدودی وارد این بازی شده‌اند و بخشی از ماجرای جذب منشا با سرعت هر چه تمام‌تر اینگونه توجیه می‌شود.
به هر حال اگر نگاه بدبینانه به این مساله را کنار بگذاریم و بگوییم با توجه به توقعاتی که از تیم قهرمان لیگ با پشتوانه ۳۰ میلیون هوادار می‌رود، این مدل فعالیت در نقل و انتقالات عین صواب است و باید هم همین گونه باشد. در واقع برای تیمی که شانس رسیدن به ۸ تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا را دارد و باید از عنوان قهرمانی‌اش در لیگ داخلی دفاع کند اینطور فعالیت کردن اصلا چیز عجیبی نیست و اگر در سال‌های گذشته مدیران باشگاه تعلل کرده‌اند باید به آنها ایراد گرفت نه مدیریت فعلی باشگاه که با سرعتش در جذب بازیکنان موثر همه از جمله هواداران پرسپولیس را غافلگیر کرده است. شجاع خلیل‌زاده و گادوین منشا جذب شدند و حتی اگر فعلا با قانون ممنوعیت جذب بازیکن خارجی کاری نداشته باشیم باید ببینیم پرسپولیس در چه پست‌هایی نیاز به جذب بازیکن دیگر دارد.
واقعیت این است که فعلا و با نفراتی که در تیم حضور دارند و دو مهره تازه وارد فقط یک جای خالی در فهرست بزرگسال تیم دیده می‌شود. حال اگر چنانچه محمد امین آرام‌طبع یا هر بازیکن دیگری از جمع سرخ‌ها جدا شود می‌توان نسبت به جذب نفرات بیشتر اقدام کرد. حالا اما یک جای خالی در فهرست بزرگسال تیم دیده می‌شود و اگر اولویت‌بندی کنیم بر اساس نیازهای فصل قبل باید همه چیز با حساسیت بالا و دقت فراوان پیش برود و دست برانکو روی نیمکت خالی نماند.
هافبک دفاعی: هنوز احتمال جدایی کمال کامیابی‌نیا وجود دارد و اگر این اتفاق بیفتد پرسپولیس به دو هافبک دفاعی طراز اول نیاز دارد که تنها گزینه‌های نام برده شده فرشید باقری و احمد نوراللهی هستند که در مورد هر دو نفر و حضورشان در پرسپولیس اما و اگر زیاد است. حال اگر تصور کنیم کامیابی نیا قراردادش را تمدید خواهد کرد پرسپولیس به یک هافبک دفاعی دیگر نیاز دارد. از طرفی بحث شهاب کرمی هم مطرح است. شهاب کرمی با پرسپولیس قرارداد دارد اما اگر مثل روال امسال برانکو به او اعتماد نکند حتما به جذب یک بازیکن دیگر در این پست نیاز است. بازیکنی که با کامیابی نیا رقابت کند و برای او تهدید باشد نه اینکه با وجود مصدومیت و محرومیت کمال، برانکو مجبور به استفاده از بازیکنی دیگر در این پست شود. از سوی دیگر برانکو خوب می‌داند محسن ربیع خواه را هم برای این پست در اختیار دارد که او هم شرایطی مثل کرمی داشته و فقط به لحاظ بدنی از شهاب جلوتر بوده است. شاید اگر پرسپولیس موفق به جذب یک مدافع چپ درجه یک شود یا با در نظر گرفتن محمد انصاری دفاع چپ، ربیع خواه رزرو دو پست روی نیمکت بماند هر چند نشان داده مثل کرمی نمی‌تواند با کمال برای پست اصلی رقابت کند.
دفاع چپ:اگر آرام طبع از تیم جدا شود پرسپولیس مدافع چپ تخصصی ندارد همان طور که طی یک فصل گذشته با بودن آرام طبع هم چنین شرایطی وجود داشت!اگر برانکو برنامه بازگرداندن انصاری به دفاع چپ را ندارد حتما باید در این پست بازیکن درجه یک بگیرد. تنها گزینه مطرح شده برای این پست سعید آقایی بوده که فعلا دور به نظر می‌رسد.
مدافع میانی:پرسپولیس مثل هر تیم بزرگی به چهار مدافع میانی نیاز دارد که با توجه به میزان محرومیت و مصدومیت در این پست حتمی به نظر می‌رسد. اگر انصاری در این پست بماند و سعد ناطق جذب شود مشکلی در این پست احساس نمی‌شود اما اگر بازیکن عراقی نیاید و قرار به تغییر پست انصاری باشد کار گره خواهد خورد و به غیر از گزینه‌ای مثل خالد شفیعی به جذب بازیکن دیگری در این قواره نیاز است.