نقدی بر نامه اخیر رؤسای کمیسیونهای مجلس به رئیس جمهور/ غلبه شعار بر راهکار
اینکه دولت در این ۷ سال برای مسکن، خودرو، قیمت کالاهای اساسی، سبد غذایی قشر مستضعف، کنترل و مهار تورم،آنگونه که باید و شاید عمل نکرده بر هیچ کسی پوشیده نیست اما مردم قطعاً از نمایندگان مجلس یازدهم انتظار دارند به جای شمارش دردهای تبکرده زیر پوست مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی راهکار اساسی ارائه دهند.
رؤسای کمیسیونهای تخصصی مجلس اخیرا نامهای به حسن روحانی رئیسجمهور نوشتهاند و در مورد مسائل اقتصادی و همچنین نوع مدیریت دولت به ویژه در ۷ سال اخیر انتقاد کرده و تصریح داشتند که مجلس یازدهم در مقابل حقوق مردمی که در طول تاریخ بینظیر است، سکوت نخواهد کرد.
در بخشی از این نامه به حسن روحانی آمده است: آیا از قیمت روز افزون مواد غذایی اطلاع دارید؟ آیا از نسبت حداقلهای یک سبد غذایی با حقوق یک کارگر، یک کارمند و یک معلم اطلاع دارید؟ افزایش تورم در بخش مسکن اعم از خرید و اجاره به گوشتان رسیده است؟ نرخ رو به فزونی خدمات در بخش حمل و نقل و قیمت تهیه خودروی شخصی را میدانید؟
هر چند که نامه رؤسای کمیسیونهای تخصصی مجلس به رئیسجمهور نامهای به جا و خوب و بیانگر دغدغه نمایندگان مجلس نسبت به مسائل اقتصادی کشور و تاثیر آن بر روی اقشار کم درآمد و مستضعف جامعه است، اما سؤالات اساسی و جدی را در این زمینه به اذهان متبادر میسازد.
آیا وظیفه کمیسیونهای تخصصی مجلس نوشتن نامه به رئیسجمهور و یادآور مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه است؟ چرا رؤسای کمیسیون تخصصی مجلس در نامه اخیر خود به رئیسجمهور راهکاری برای حل مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ارائه نکردهاند.
البته اینکه دولت در این ۷ سال برای مسکن، خودرو، قیمت کالاهای اساسی، سبد غذایی قشر مستضعف، کنترل و مهار تورم، تسهیل ارتقاء جوانان و حتی راهکاری برای فرزند آوری و روند صعودی آسیبهای اجتماعی آنگونه که باید و شاید عمل نکرده و یا به عبارتی کم کاری صورت داده است بر هیچ کسی پوشیده نیست اما مردم قطعاً از نمایندگان مجلس یازدهم انتظار دارند به جای شمارش دردهای تبکرده زیر پوست مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی راهکار اساسی ارائه دهند.