استقلال و پرسپولیس چطور نقره داغ شدند؟

در فاصله یک ساعت دو خبر در خصوص محرومیت قطب‌های اصلی فوتبال ایران از پنجره نقل و انتقالاتی منتشر شده است.

تمام هفته‌های اخیر فوتبال ایران از مصاحبه‌هایی که مدیران دو تیم استقلال و پرسپولیس در خصوص عدم نگرانی هواداران بابت پرونده‌های خارجی پر شده اما اکنون در فاصله یک ساعت هر دو باشگاه با بسته شدن سه پنجره نقل و انتقالاتی مواجه شده‌اند.

ابتدا این استقلال بود که به واسطه پرونده بویان نایدنوف، بازیکن مقدونیه‌ای سابق خود با حکم فیفا مبنی بر بسته شدن سه پنجره نقل و انتقالاتی‌اش مواجه شد. آبی‌های پایتخت که تا شانزدهم تیرماه برای پرداخت مطالبات این بازیکن فرصت داشتند، امیدوار بودند که از منابع مالی خود در فیفا موفق به این موضوع شوند اما در نهایت حکم محرومیت سه پنجره‌ای خود از حضور در نقل و انتقالات را دریافت کردند.

تنها دقایقی بعد نیز خبر مربوط به محرومیت نقل و انتقالاتی پرسپولیس مطرح شد؛ سرخ‌ها که از چندی پیش درگیر پرونده‌های خارجی خود در قبال ماریو بودیمیر، برانکو ایوانکوویچ و دستیارانش و البته در ادامه گابریل کالدرون بودند، در نهایت با عدم رسیدگی به موقع در خصوص پرونده سرمربی کروات سابق با این محکومیت مواجه شده‌اند تا شاهکار مدیریتی فوتبال ایران را تکمیل کنند.

عدم پرداخت مطالبات خارجی طی سالیان اخیر همواره به چالشی بزرگ برای فوتبال ایران تبدیل شده است و حتی دامن تیم‌های صنعتی همچون فولاد خوزستان را نیز پیش از این گرفته بود و ماشین سازی نیز دیگر تیم درگیر این ماجرا در قبال بدهی‌ها به بازیکنان خارجی‌اش بود.

در روزهایی که تب داغ اعتراض به مدیریت کلان ورزش ایران و اعتراض به شیوه مدیریتی و نظارت خصوصا بر دو تیم استقلال و پرسپولیس داغ شده و هر کدام به نحوی به دنبال اثبات ادعای مربوط به تحت حمایت بودن از سوی مسوولان کلان کشور هستند، مطمئنا ضعف مدیریتی در چنین پرونده‌هایی نمایانگر شرایط حاکم بر فوتبال ایران است. جایی که حتی فدراسیون فوتبال نیز در خصوص پرونده قرارداد با سرمربی بلژیکی‌ سابق خود به چالش بزرگی دچار شده است.

هر چند گفته می‌شود دو باشگاه استقلال و پرسپولیس 3 روز تا پرداخت مطالبات برای برگشت حکم محرومیت فرصت دارند، اما مسلما این مسیری است که طی 10 سال اخیر برای به دردسر انداختن فوتبال ایران تداوم داشته و مسلما در آینده نیز ادامه خواهد داشت. فوتبالی که مدیران آن بدون شناخت لازم از شیوه مدیریت ورزشی و اقتصادی آن تنها برای حفظ صندلی خود در فرصت کوتاه مدتی که در اختیار دارند، اقدام به جذب بازیکن برای ساکت کردن هواداران می‌کنند و بعد از خروج و جدایی خود از این تیم‌ها، آنها را به سمت بدهکاری بزرگتری می‌فرستد.

حل این معضل مسلما نیازمند این خواهد بود تا باشگاه‌ها با شیوه مدرن مدیریتی ورزشی به کار ادامه داده و مدیران در راس کار آنها نیز با برنامه ریزی مناسب مدیریت هزینه و بالانس مالی را رعایت کنند. هرچند در این میان افزایش ارز نیز به چالش دیگری برای افزایش این دردسر تبدیل شده است و مسلما این نکته نیز باید در پلن مدیریتی برای عبور از مشکل در آینده در نظر گرفته شود.

با این حال اکنون هواداران هر دو تیم با توجه به مدیریت وزارت ورزش در راس کار، انتظار دارند با رفع هر چه سریعتر مشکلات، سرخابی‌ها بتوانند بدون دردسر کار را دنبال کنند و باید دید طی 72 ساعت آتی چه اتفاقی رقم خواهد خورد.