“چرا پرسپولیس به موفقیت رسید و رقبایش ناکام‌ماندند؟”
تفاوت‌هایی که قهرمانی را به ارمغان آورد
پوریا منصوری؛ پرسپولیس تهران در نزدیک‌ترین فاصله با قهرمانی در لیگ نوزدهم قرار دارد و پذیرش این واقعیت برای برخی از رقبا بسیار سخت است.
این پذیرش زمانی سخت می‌شود که به نیم‌فصل اول بازگردیم جایی که پرسپولیس به سه تیم سپاهان، تراکتور، پدیده که رقبای مستقیمش بودند بازی‌ها را واگذار کرد و فقط یکی از رقبای خود به نام استقلال را شکست داد.
پرسپولیس همچون رقیب سنتی خود فصل را با مربی جدید آغاز کرد و اتفاقا در میان راه بازهم مجبور به بکارگرفتن سرمربی جدید شد و در ترکیب هیئت مدیره و مدیرعامل هم تغییرات را تجربه کرد.
اما یکی از تفاوت‌های پرسپولیس با رقبایش دقیقا در همین موضوع خلاصه می‌شود که آنها هیچگاه بدنبال بهانه و توجیه نبودند و با وجود مشکلات جایجایی‌ها و مشکلات عدیده مالی، ناکامی‌ها را بر دوش کسی نیانداختند و برای پیروزی بیشتر و بیشتر تلاش کردند.
از طرف دیگر پرسپولیس‌ها با توجه به تمامی مشکلات هیچگاه همدلی و اتحاد خود را از دست ندادند و مسائل داخلی خود را به بیرون از باشگاه بروز نداده که عامل مهمی در جلوگیری از حاشیه‌های مضر است که در این امر باید به نقش پررنگ بزرگانی همچون کریم باقری و افشین پیروانی اشاره کرد
پرسپولیس خوش‌شانس بود که هوادارانش با واقعیت رقتن برانکو‌کنار آمدن و به خوبی از گابریل کالدرون و سپس یحیی گل‌محمدی که انتخاب باشگاه بودند، حمایت کردند و اجازه ندادند نتایج ضعیف در چند بازی، خصوصاً در دوره کالدرون موجب ایجاد موج منفی علیه تیم شود و تحت هر شرایطی به حمایت از نام پرسپولیس پرداختند و با نام افراد کاری نداشتند و این باشگاه بود که برای آنها در اولویت قرار داشت.
تجربه‌ی ثمره مثبت حمایت از برانکو در روزهای بد، فرهنگ درست هواداری را در بین طرفداران سرخپوشان نهادینه کرد و به آنها آموخت حاشیه و دودستگی زودتر از هرچیزی به تیم ضربه می‌زند، اتفاقی که پرسپولیسی‌ها نزدیک به یک دهه آن را با تمام وجود احساس کردند.
عدم‌بهانه جویی و کنار آمدن با واقعیت نکته مثبت مجموعه پرسپولیس بود که عواملی چون رفتن بازیکنان، مصدومیت‌ها، اشتباهات داوری، نبود مدیر عامل و ... را دستاویز تلاش نکردن قرار ندادند و هر روز تلاش خود را بیشتر از دیروز بکار گرفتند تا به موفقیت برسند.
پذیرش و برطرف کردن ضعف فنی گامی بزرگ در راستای رسیدن به موفقیت است.
امروز اگر پرسپولیس را از جدول لیگ کنار بگذاریم
خواهیم دید هیچ تیم دیگری به استاندارد لازم در درصد کسب امتیاز برای قهرمانی نرسیده است و این ضعف بزرگی در فوتبال باشگاهی کشور است.
پرسپولیسی که در پانزده بازی آخر خود 43 امتیاز را کسب کرده( تقریبا به اندازه ۲۵ بازی تیم‌های مدعی نائب قهرمانی) قطعا شایسته تقدیر و تمجید است.
سرخپوشان راه قدم گذاشتن به موفقیت را پیدا کرد‌ه‌اند.
رقبای آنها اگر می‌خواهند به موفقیت برسند باید تلاش، تلاش و تلاش را جایگزین مصاحبه، بهانه‌جویی و اتهامات واهی کنند.
پرسپولیس امروز لایق‌ترین باشگاه فوتبال کشور است و تمام موفقیت‌ها و افتخاراتشان نوش جان بازیکنان حرفه‌ای و البته هوادارانی که آموخته‌اند چگونه باید از تیم محبوبشان حمایت کنند.