یاداشتی از علی مسعودی
اختصاصی/ شیخ دوست داشتنی آبیها همه را به وجد آورد!
دیاباته را باید یکی از ستاره های دوست داشتنی استقلال در لیگ نوزدهم دانست که در تمامی ابعاد اصول حرفه ای را رعایت کرده است.
در شبی که پرونده هولناک ویلموتس بلژیکی همه را غافلگیر کرده بود و خسارت سنگینی را روی دست فوتبال ایران گذاشته بود، "شیخ آبیها" دلربایی کرد تا حدودی مرحمی بر زخم عمیق فوتبال ایران باشد.
به گزارش سرویس ورزشی فرتاک نیوز، خیلی ساده و با چهره خندان نشست جلو مجری فوتبال برتر (محمد حسین میثاقی) و بدون کوچکترین مشکلی، حرفهایش را زد! بدون اینکه، کسی را متهم کند و شهر را بهم، بریزد. خندههایش آنقدر از ته دل بود که انگار داشت، لطیفه تعریف میکرد! طوری حرف میزد که انگار جای مجری با میهمان عوض شده بود! مجری که مجبور شد از او به عنوان یک مفسر و سخنور یاد کند. چقدر زیبا و منطقی با رقیبان رفتار کرد! رقیبانی که حتی میشد، دشمن تصور کرد! قهرمانی رقیب یا شاید هم دشمن ( هواداران فوتبال همیشه رقیب سنتی را دشمن اصلی خودشان میدانند) را تبریک گفت و هیچ واکنشی به جز تعریف و تمجید از کسی که ادایش را در آورده بود، نداشت و او را "برادر" خود، خواند! برای مربی حریف که با تیمش کلی جنگ و دعوای فوتبالی داشتند، آرزوی سلامتی کرد. خودش را یک ایرانی دانست و حتی بحث بازی برای تیم ملی ایران را هم مطرح کرد تا علاقه اش را به سرزمین آریایی نشان دهد.
دیدید با کسی که قراردادش را غیره حرفهای منتشر کرده بود، چطور رفتار کرد؟! طوری رفتار کرد که قطعا منتشر کننده مورد نظر، در خلوت خود، از خجالت آب شده بود. دیدید چطور برای کودکان کار که متاسفانه سر هر چراغ قرمز یا جلو رستورانها و سایر نقاط شهر به وفور دیده میشوند، آرزوی خوشبختی و سلامتی کرد؟! دلش برای آنها کباب شد و بغض گلویش را گرفت و گفت؛ آیا فرزندان آنها نیز اینکاره خواهند شد؟! تا کجا فکر کرد و آینده آنها را جلو چشم همه آورد! برای بیمارستانیها آرزوی سلامتی کرد که ماهاست وضعیت خوبی ندارند. همه دیدند؛ دروغ نگفت، شو بازی نکرد، ادا و اطوار در نیاورد، بدون پرده حرف زد، ولی کسی را متهم نکرد و کاملا منطقی سخن گفت. با اینکه مجری جوان ازش میخواست خلاصه صحبت کند و کوتاه جوابش بدهد، ولی انگار خودش بهتر از همه میدانست، کجا سخن را کوتاه کند و کجا کلام را کاملا مفید در اختیار مخاطب قرار دهد. طوری حرفهای صحبت کرد تا خیلی ها نسبت به صحبتهایش واکنش مثبت نشان دادند و از او تقدیر و تشکر کردند!
انگاری قرار نبود که او در این فصل با فوتبال زیبایش، خودش را به هواداران تحمیل کند و قرار بود با سخنان پر محتوا و دلربایش، برود تو دل هواداران که انصافا عاشقانه دوستش دارند. راجع به عکس انداختن با هواداران چقدر شفاف بدون پرده حرف زد تا آنها بدانند عکس انداختن با ستارهها جا و مکان دارد! به کسی بیاحترامی نکرد و خالصانه مصاحبه کرد. دیدید از بازیکن جوان تیمش چطور حمایت کرد؟! دیدید در مورد قراردادش چقدر با حوصله و بدون مشکل حرف زد؟! دیدید چطور، طرف را بخشید؟! همه حرفهایش نشان از حرفهای بودن و صداقت داشتن او را می داد. حیف که پرونده کمر شکن آقای ویلموتس! اجازه نداد بیشتر در خدمت برنامه فوتبال برتر باشد و درس مردانگی و حرفهای بدهد. درسی که متاسفانه کمتر در ورزش دیده میشود و فراموش شده است.
آری، این شیخ دیاباته است که فقط با فوتبال تماشاگر پسند و گلزنیهایش هواداران را خوشحال نکرده، بلکه با رفتار و منش حرفهای خود، ثابت کرده هرچقدر که به پایش دلار ریختهاند، ارزشش را داشته و باید چنین بازیکنانی را تحسین کرد. به راستی، در فوتبالی که یک مربی برای 4 بازی که دو تایش را هم، باخته و فوتبال ایران را به مرز ورشکستگی برده، آیا شیخ دیاباته ارزش بیشتر از این را ندارد؟ قطعا دارد و باید چنین بازیکنانی در فوتبال ما باشند تا هم درس اخلاق بدهند هم درس فنی که شب رویایی را در برنامه "فوتبال برتر" سپری کرد و خیلی چیزها را آموخت.