یادداشت؛تکرار یک موضوع شوم؛
سرمربی اسپانسری تبدیل به عادت شده است!
پدیده ای جدیدی به نام سرمربی اسپانسر در لیگ دسته یک فوتبال ایران باب شده است.
در این فصل از رقابت های لیگ دسته یک همچون فصل گذشته که در مقاطعی در یک تیم تنها سرمربی سکاندار میشد که هزینه های جاری تیم را متحمل شود حالا در این فصل هم این پدیدهی شوم بازهم سر و کلهاش در لیگ دسته یک پیدا شده است.
در این فصول پدیدهای به نام سرمربی اسپانسر به وجود آمده است که هیچ کس هم از به کار بردن این صفت هراسی ندارد و به راحتی از این لقب هم استفاده میشود.
اما چه بر سر مربیان آمده است که حاضر نیستن با گذشت چند صباحی و به دست آوردن تجربه کافی به نیمکت تیم های لیگ یکی برسند،تب مربیگری آنقدر میان مربیان جوان و جویای نام داغ شده است که در این روزها نام های بزرگ و کوچک در فوتبال کشورمان از همان ابتدای فصل به مدیران تیم ها اعلام کرده اند حاضر هستند مبالغی برای هزینه های جاری تیم را پرداخت کنند در صورتی که خودشان سرمربی تیم شوند.
بسیاری از مدیران اما در مقابل این خواستهی مربیان ضعیف که حاضر بودند با دادن پول به نیمکت تیم ها برسند مقاومت کردند و این عمل رخ نداد تا جایی که حالا بازهم یک تیم پرهوادار دیگر در این فصل دست به این کار زده است و در این چند روز هم با تمامی مربیانی که مذاکره کرده است به صراحت اعلام کرده که سرمربی باید با خودش اسپاسنر هم بیاورد!
اما گویا زور مالک تیم بالاخره به مربیان چربید و یکی از آن ها موفق شد با آوردن اسپانسر حکم سرمربی گری خود را دریافت کند هر چند که واکنش ها به انتخاب این فرد بسیار تند بود و حالا باید منتظر بمانیم ببینیم پایان این داستان تلخ به کجا خپاهد رسید.
اما باید از این دست بازیکنان سابق پرسید مگر سرمربی شدن چه مزایایی دارد که برخی شوق حضور روی نیمکت تیم ها را به هر قیمتی دارند،مگر تمام بازیکنان باید سرمربی شوند و آن هم به جای پله اول از پله دهم کار خود را آغاز کنند؟!
چندی پیش از رونالدینیو مصاحبهای منتشر شد و از او راجب سرمربی شدن سوال شد و در پاسخ گفت:«هیچ وقت خودم را در قامت یک سرمربی نمیتوانم تصور کنم»اصلا هیچ اجباری نیست بازیکنان سابق فوتبال سرمربی شوند و شاید همان اسپانسر شدن،مدیر شدن و یا سایر پست ها برای فوتبالیست ها وجود دارد که بر اساس تخصص میتوانند موفق شوند اما گویا در ایران بسیاری حاضرند به هر قیمتی سرمربی شوند و متاسفانه لیگ دسته یک هم محله ای شده است برای عرض اندام این اشخاص.
نویسنده: امیرحسین نیری