پیتزا بدون سُس/ سرخابی‌ها در حسرت یاز دوازدهم
«هواداران عامل مهمی در مهیج شدن یک بازی فوتبال هستند»
هفته اول لیگ برتر فوتبال ایران در بیستمین دوره خود در حالی با انجام هفت دیدار به پایان رسید که هیچگاه لیگ با این جذابیت کم آغاز نشده بود.
فوتبال پر مخاطب‌ترین ورزش جهان است و بیشترین جذابیت این ورزش مهیج به دلیل همین هواداران است.
با شروع بحران ویروس کرونا هواداران ماه‌های سختی را با تعطیلی فوتبال گذراندند و شروع دوباره فوتبال درد آنها را تسکین داد.
شاید برگزاری مجدد مسابقات فوتبال هیجانی دوباره را ایجاد کرد، اما اینبار این فوتبال است که باید درد نبود هواداران را تحمل کند.
یک مسابقه فوتبال هرچقدر هم جذاب باشد، وقتی در ورزشگاه‌های بدون تماشاگر برگزار شود، هیچگاه نمی‌تواند جذابیت واقعی خود را داشته باشد و حتی بازیکنان در داخل زمین آن انگیزه همیشگی را ندارند.
در اولین هفته فصل جدید لیگ برتر فوتبال ما هم درد نبود تماشاگر به خوبی قابل لمس بود و در دیدارهای دو تیم پر طرفدار پایتخت، با وجود ارائه بازی‌های خوب از لحاظ فنی، کمبود هیجان احساس شد.
پرسپولیس و استقلال که در داشتن هواداران پر شور سرآمد تیم‌های آسیایی هستند با وجود طرفداران خود زنده هستند و در کنار آنها معنا پیدا می‌کنند.
طرفداری در کشور ما نوعی خاص و متمایز است و بسیاری زندگی و حال خود را به شرایط تیم محبوبشان گره زده‌اند حضورشان در ورزشگاه تفاوت بسیاری را با یک ورزشگاه خالی ایجاد می‌کند.
اینجا یک هوادار با لحظه به لحظه شرایط تیمش زندگی می‌کند، اشک می‌ریزد و خوشحال می‌شود.
هوادار اینجا با فوتبال زنده است و استادیوم خالی بزرگترین ظلم کرونا به جهان فوتبال بود.
شاید زمان بازگشت هواداران فوتبال به استادیوم‌ها مشخص نباشد، اما پُر واضح است تا زمانی که پای آنها به ورزشگاه باز نشود این فوتبال شور و هیجان سابق را دارا نخواهد بود و دقیقا همانند پیتزای بدون سس خواهد بود.