پیشنهاد آقای کارگردان برای زنده ماندن سینما

آرش زارع کارگردان فیلم سینمایی «وقتی پروانه شدم» که در گروه سینمایی هنروتجربه نمایش دارد، در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ارزیابی شرایط کنونی فیلم‌های روی پرده بیان کرد: چهار روز بعد از آیین رونمایی از فیلم « وقتی پروانه شدم» تعطیلی‌های کرونا آغاز شد و حدود سه‌ماه سینماها تعطیل بود و حتی بعد از بازگشایی سالن‌ها، باز هم اکران این فیلم‌ها فایده‌ای نداشت، زیرا به دلیل رعایت پروتکل‌های بهداشتی سینمادارها ۵۰ درصد از صندلی‌ها را بلیت فروشی می‌کردند و همان ۵۰ درصد هم پر نمی‌شد.

او ادامه داد: از ابتدای سال تاکنون فیلم‌هایی که برای گیشه ساخته شده بود فروش نداشتند، وای به حال فیلم‌های هنرو تجربه. تا پیش از این شاید برخی خانواده‌ها هفته‌ای یک بار به سینما می‌رفتند اما در این شرایط کرونایی این امکان به شدت کاسته شده و در این بین چقدر ممکن است قرعه به نام تماشای یک فیلم هنروتجربه بی افتد. علاوه برآن گروهی هم که مخاطب فیلم‌های هنروتجربه‌ بودند برای تماشای فیلم به سینما نمی‌آیند.

به گزارش فرتاک نیوز،این کارگردان با بیان اینکه "اکران، ساخت و نمایش فیلم‌ها در این برهه قطعا باعث ضرر دیدن آنها خواهد بود" افزود: پیش تولید یک فیلم‌سینمایی را آغاز کرده بودم و قرار بود از فروردین ماه پروسه تولید آن آغاز شود، اما با وجود آنکه همه چیز آماده بود خودم تمایلی به ساختار نداشتم زیرا مگر چندبار می‌توان یک فیلم را ساخت آن هم در شرایطی که وضعیت اکران مشخص نیست. قطعاً فیلم‌ها خواهند سوخت و فیلم‌های کوچکی که برای گیشه ساخته نمی‌شوند، تماما ضرر خواهند بود. بنابراین همه فیلم‌ها به معنای واقعی کلمه محکوم به نابودی خواهند بود.

زارع درباره اکران آنلاین نیز گفت: بحث اکران آنلاین چیزی است که باید از پیش از به وجود آمدن چنین شرایطی بین مردم و مخاطبان جا می‌افتاد و به عنوان یکی از گزینه‌های تماشای فیلم مخاطب خود را پیدا می‌کرد اما این اتفاق نیفتاده است و تازه می خواهیم با قرار گرفتن در موقعیت جدید به این موضوع بپردازیم. بنابراین بعید می‌دانم در این شرایط ، کارگردانی بخواهد فیلمش را به صورت آنلاین نمایش دهد. نکته دیگر این است که فیلم‌های سینمایی به شیوه‌ای ساخته و طراحی می‌شوند که برای بهتر دیدن و درک کردن آن به پرده عریض سینما نیاز است.

او همچنین گفت: مدتی پیش قرار بود بیش از نیمی از فروش اکران آنلاین به تهیه‌کننده برسد، این در صورتی است که در سینما این میزان کمتر بود و با توجه به شرایط کنونی اکران آنلاین می‌توانست به این شیوه کمک کند. در نهایت یک سری از فیلم‌ها برای نمایش بر روی صفحه موبایل یا تلویزیون ساخته نشده و باید بر روی پرده ۱۶ متری سینما به نمایش گذاشته شود. برای سریالها یا فیلمهای تلویزیونی اکران آنلاین بهترین گزینه است اما برای فیلم‌های سینمایی گزینه مناسبی نیست. خیلی از فیلم‌ها به واسطه همین شیوه اکران به مرز نابودی رسیدند و ضرر بسیاری دیده‌اند. تنها می توانیم خودمان را آرام کنیم و بگوییم همه جای دنیا همین اتفاق افتاده است و تنها نیستیم. این روش به نوعی جام زهر را نوشیدن و رسیدن به جایی است که دیگر هیچ راه‌حلی وجود نداشته باشد و صاحب فیلم مجبور شود برای برگرداندن بخش کمی ازهزینه فیلم به این شیوه روی آورد.

این فیلمساز در ادامه صحبت‌های خود به راه‌حلی که اکنون در برخی سینماهای دنیا انجام می‌شود اشاره کرد و گفت: در سینماهای آمریکا اکنون ایده جالبی پیاده شده است، در واقع سینما دارها یک سانس را به طور کامل به فردی می فروشند؛ به این معنی که به طور مثال من همراه با تعداد محدودی از دوستان و خانواده ام یک سالن سینمایی را همراه با فیلمش به مبلغ مشخصی از سینمادار به نوعی اجاره می‌کنم. در این شیوه من با افرادی که می‌شناسم و می‌دانم علائم بیماری  ندارند، می‌توانم به تماشای یک فیلم  بنشینم چون در غیر این صورت، وقتی که یک سالن سینما مملو از جمعیتی است که ما نمی دانیم،شرایط سلامتی آنها چگونه است امکان ابتلا به بیماری بیشتر می شود. اکنون در ایران به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی تنها ۵۰ درصد از سالن میتواند بلیت فروشی شود و بر این اساس با احتساب آن ۵۰ درصد و مقداری تخفیف، می توان سینماها را باز نگه داشت تا به فعالیت خود ادامه می‌دهند و مخاطبان هم می‌توانند از این امکان استفاده کنند. بنابراین باید بتوانیم از همین تهدید کرونا به عنوان یک فرصت استفاده کنیم و تاحدودی سینما را زنده نگه داریم.