4 چالش سرخ؛ تدبیر گل محمدی چیست؟
پیروزی برابر فولاد باعث شد پرسپولیسیها پس از مدتها یک نفس راحت بکشند. بدون برتری در این مسابقه کار واقعا برای سرخپوشان سخت میشد، اما حالا دستکم خبری از فشار روانی پیروزنشدن نیست.
با این حال پرسپولیس برای اینکه مسابقات نیمفصل اول را به خوبی و خوشی پشت سر بگذارد، چند دغدغه اساسی دارد؛ چالشهایی که باید دید یحیی گلمحمدی بهمنظور رفع آنها چه تدابیری خواهد اندیشید.
دفاع وسط؛ بحران خودساخته
بالاخره اتفاقی که خیلیها در موردش هشدار داده بودند رخ داد و مدافعان وسط پرسپولیس زیر بار فشار سنگین حضور در همه مسابقات آسیب دیدند. آنچه کار را دشوار کرده، مصدومیت همزمان جلال حسینی و محمدحسین کنعانیزادگان است و حالا سرمربی سرخها باید دو نیروی جدید را جایگزین این نفرات کند. این اما یک بحران خودساخته است. یحیی گلمحمدی باید پیش از اینکه ناچار به استفاده از نیروهای جدید در پست دفاع میانی شود، این کار را به اختیار در مسابقات آسانتر انجام میداد. با این حال پرهیز یحیی در مورد استفاده از بازیکنان جوان، حالا او را در شرایط دشواری قرار داده است. همین احسان حسینی حتی اگر در 4بازی تشریفاتی پایان فصل گذشته مورد استفاده قرار میگرفت، امروز بهمراتب بازیکن باتجربهتری بود. حالا هم سرخها باید خوشحال باشند که بحران خط دفاعی پیش از دو بازی نهچندان دشوار برابر آلومینیوم اراک و ماشینسازی اتفاق افتاده است. فرض کنید جلال و کنعانی قبل از دو بازی با سپاهان و استقلال آسیب میدیدند.
فوتبال مالکانه در خطر
طی دوران استقرار کادرفنی فعلی پرسپولیس روی نیمکت این تیم، هیچ عبارتی بیش از «فوتبال مالکانه» تکرار نشده است. در حقیقت یحیی و دستیارانش سخت عقیده دارند تاکتیک پرسپولیس روی تملک حداکثری توپ بنا شده است. با این حال اخیرا مدل فوتبالی تیم در این زمینه هم به چالش کشیده شده است. پرسپولیس در نیمه اول بازی با نساجی، نیمه دوم دیدار با فولاد، سراسر بازی با سپاهان و به شکل عجیبی در نیمه دوم مصاف با ذوبآهن تحت فشار بود. حتما یک جای کار ایراد پیدا کرده که رقبا به همین راحتی توپ را میگردانند و در زمینه مالکیت از سرخپوشان جلو زدهاند. بهنظر میرسد این اواخر قبح میدانداری برابر پرسپولیس در هم شکسته و این به سود قرمزها نیست.
6 بازی؛ یک کلینشیت
یکی از اصلیترین رموز قهرمانیهای اخیر پرسپولیس استحکام ساختار دفاعی بوده است. با این حال سرخپوشان در مسابقات اخیر در این زمینه سهلگیرتر از گذشته بهنظر میرسند. پرسپولیس در 6بازی آخرش تنها یکبار کلینشیت کرده؛ آن هم برابر سپاهان و به لطف سیوهای معجزهآسای حامد لک مخصوصا در دقایق پایانی. غیر از این اما آنها برابر اولسان هیوندای، نساجی، ذوبآهن، استقلال و فولاد گل خوردهاند و در همین مسابقات هم موقعیتهای زیادی به رقبا دادهاند. کادرفنی باید بداند قرار نیست همه مهاجمان حریف مثل ساسان انصاری بیدقت باشند یا همیشه حامد لک در بهترین فرمش قرار داشته باشد.
دقایق آخر؛ پاشنه آشیل
آخرین چالش این روزهای یحیی گلمحمدی اما افت عجیب و آسیبپذیری تکراری پرسپولیسیها در دقایق پایانی است. در اغلب مسابقاتی که پرسپولیس طی دوماه گذشته برگزار کرده، این تیم در دقایق پایانی یا گل خورده یا موقعیتهای طلایی به رقبا داده است. روشن نیست چرا این اتفاق اینهمه تکرار میشود. البته فرضیههایی مثل وسواس روانی یا حتی مشکل بدنی وجود دارد، اما هرچه هست کادرفنی باید آن را رفع کند، چون مسابقات سرخپوشان بهتدریج فشردهتر هم خواهد شد.