کدام مدل پژو پارس را بخریم؟ + ویژگی های انواع پژو پارس

پژو پارس محصول مرکز تحقیقات ایران خودرو است که در سال ۷۹ به بار نشست.

 این خودرو در ابتدا با نام X۹ استارت خورد ولی بعدها به سفیر و در نهایت به پرشیا تغییر نام داد. در سال هایی که ایران خودرو با هوشمندی پرشیا را به بازار معرفی کرد، در بین محصولات خودروسازان داخلی تقریباً هیچ رقیبی در کلاس پرشیا وجود نداشت و این خودرو از همان ابتدای عرضه هم از فروش خوبی برخوردار بود. پرشیای دیروز و پارس امروز با استفاده از پلت فرم پژو ۴۰۵ طراحی شدند که در آن سال ها هنوز این قدر قدیمی نشده بود و برای بازار انحصاری ایران مناسب بود. ایران خودرو در توصیف پارس آن را نخستین خودروی لوکس بازار ایران نامیده است که البته به نظر می رسد ایران خودرویی ها مونتاژ کادیلاک ایران (سویل) و بیوک ایران (اسکای لارک) شورولت نوا و... را در دهه های گذشته که همگی با تکنولوژی روز در زمان خودشان مونتاژ و به بازار ایران عرضه شدند را فراموش کرده اند. با این حال بسیاری از صاحب نظران، پارس یا همان پرشیا را هنوز هم موفق ترین محصول فیس لیفت شده در ایران می دانند.

پژو پارس معمولی (پرشیا)

این خودرو اولین فرزند از این خانواده است که در سال ۷۹ عرضه شد. در سال های اول عرضه پارس عده ای به اشتباه فکر می کردند این خودرو از ۴۰۵ قوی تر است که تصور درستی نبود زیرا ۴۰۵ و پرشیا (نام خودرو در آن سال ها) از نظر فنی دقیقاً مشابه هم بودند. این خودرو در ابتدا با پیشرانه XU۷ که محصول گروه پژو- سیتروئن است ساخته شد. این پیشرانه تنفس طبیعی با ۸ سوپاپ و حجم ۱.۸ لیتر می توانست ۹۷ اسب بخار نیرو در دور موتور ۶۰۰۰ تولید کند. در سرسیلندر آن یک میل سوپاپ وجود داشت و گشتاورش هم به ۱۴۸ نیوتن متر در دور ۳۵۰۰ می‌رسد. ECU مورد استفاده در این خودرو مدل SL۹۶ SAGEM بود.

پارس ELX ۱.۸

پارس ۱۶ سوپاپ از نظر فنی با مدل قبلی یعنی پرشیا تفاوت هایی داشت. پیشرانه این خودرو همان نمونه ۱.۸ لیتری بود که در سرسیلندرش به جای یک میل سوپاپ از دو میل سوپاپ استفاده شده است تا سوپاپ های این خودرو را که دو برابر مدل قبلی یعنی ۱۶ عدد بودند را به حرکت درآورد. به دلیل تنفس بهتر موتور و بالا رفتن راندمان حجمی در این مدل قدرت به ۱۱۰ اسب بخار افزایش یافت و گشتاور هم در دور ۴۲۵۰ به ۱۵۵ نیوتن متر رسید. از این موتور سایپا نیز بر روی مدل زانتیا استفاده کرد از این رو این نمونه ها به موتور زانتیایی که در بین مردم شهرت دارند. این خودرو آپشن خاصی نداشت و از دیگر موارد می توان به ترمزهای عقبش که دیسکی شدند اشاره کرد. البته در مواردی سفارشی صندلی‌هایی بسیار خاص که در آن زمان به خلبانی معروف بود روی آن نصب میشد که هم گرمکن و هم سردکن داشت. این خودرو در سال ۸۲ به تولید رسید و بسیار هم مورد توجه ارگان های دولتی قرار گرفت. این مدل از نظر ظاهری با پرشیا تفاوتی نداشت و فقط مشاهده دیسک ترمز عقب و شیلنگ های دوگانه ترمز دیسکی عقب بر روی اکسل عقب است که راه تشخیص را هموارتر می کرد. چراغ عقب این خودروها بصورت فابریک دودی بود.

پارس اتوماتیک

پارس اتوماتیک با استفاده از سیستم انتقال قدرت ۲۰۶ شکل گرفت. درون سینه این مدل موتور TU۵ ۱.۶ پژو ۲۰۶ و گیربکس اتوماتیک تیپ چهار که تیپ ترونیک نبود جای گرفت. این موتور در پارس ۱۰۸ اسب بخار نیرو در دور موتور ۵۶۰۰ تولید می کند و در دور موتور ۴۰۰۰، ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور در اختیار راننده قرار می دهد. با نسبت تراکم ۱۰.۵ به یک نیز بهترین سوخت برای آن بنزین سوپر با اکتان ۹۵ است.

کد ۲۸۷۰۴ (کد فنی) می تواند استاندارد یورو ۳ را پاس کند اما در مدل ۲۸۷۰۵ به دلیل تغییراتی که در کاتالیزور و سنسورها ایجاد شده است دستیابی به استاندارد آلایندگی یورو ۴ ممکن شده است. البته اگر سبک رانندگی شما پر هیجان نیست این خودرو را برای خرید برگزینید چون با شتاب ۱۴.۲ ثانیه ای آن برای دستیابی به سرعت ۱۰۰ کیلومتر ممکن کمی احساس کندی می کنید. کارخانه مصرف سوخت این خودرو را به صورت ترکیبی ۷.۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام کرده است که با توجه به شتاب پایین و وزن خودرو به نظر نمی رسد در شرایط واقعی قابل دستیابی باشد زیرا پارس اتوماتیک بیش از ۲۵۰ کیلوگرم از ۲۰۶ که صاحب اصلی موتور و گیربکس است سنگین تر است. هر چند ترمزها مجهز به ABS+ebd هستند ولی ترمزهای کاسه ای عقب را باید یک فاکتور منفی برشمرد.

چراغ ترمز سوم در بالای شیشه عقب قرار دارد و چراغ های عقب نیز دودی نیستند. اما استفاده از کامپیوتر سفری و روکش پلاستیک های چوب نمای داشبورد که با کیفیت تر از گذشته هستند از محاسن این خودرو است. از جمله آپشن های آن می توان به آینه های برقی با چراغ راهنما و شیشه های سولار UVدار، قفل میکروسوئیچی، ایموبلایزر در مدل ۲۸۷۰۵ اشاره کرد.

پارس ELX ۲.۰

این خودرو نیز با موتور EUM ۲.۰ تولید میشد که به دلیل نسبت تراکم بالاتر نسبت به محصولی مانند پارس سال، ۱۰ اسب بخار نیز قوی تر است چیزی در حدود ۱۰۵ اسب بخار. در این خودرو نیز چراغ های عقب دودی، شیشه سولار و UV محافظ در برابر اشعه خورشید وجود داشت. ایموبلایزر هم برای مدل ۲۸۴۰۹ ارائه نمی شود اما در عوض رینگ های ۱۵ اینچی ELX آلومینیومی هستند که کمی سواری و نمای آن را اسپرت تر جلوه می دهند. پشتی صندلی جلو نیز به صورت برقی تنظیم می شود. اما نکته منفی آن مصرف سوخت بالای آن بود که با داشتن یک موتور ۸ سوپاپ، باعث شد تعداد زیادی از این خودرو به تولید نرسد و از گردونه تولید خارج شود.

پارس سال

موتور پارس سال به دلیل تغییراتی اندک نسبت تراکم کمتری نسبت به مدل XUM ELX دارد و اسب های بخارش هم ۱۰ اسب کمتر است. در ضمن موتورش هم ۸ سوپاپ دارد. استاندارد آلایندگی در مدل ۲۸۲۱۳ یورو ۲ است که به دلیل قوانین و استانداردهای جدید محیط زیست باید تغییر کرده و از سال ۹۴ به یورو ۴ تغییر کرده است. شتاب ۱۱ ثانیه ایی این مدل با گیربکس ۵ سرعته دستی آن را به سریع ترین پارس بازار تبدیل کرده است. البته این مدل مثلا از مدل دوگانه سوز ۸۸ کیلوگرم سبک تر است که در شتابگیری آن نقش بسزایی دارد. اما صندوق عقب ۴۷۰ لیتری آن که البته از نیاکانش یعنی ۴۰۵ به ارث رسیده است یک نعمت بزرگ به شمار می رود. تریم داخلی آن به شکل استاندارد و مانند برادرانش به رنگ بژ است و آینه های جانبی مجهز به راهنما هستند. قفل مرکزی با ریموت رادیویی از دیگر محاسن این خودرو است.

پارس دوگانه سوز

افزایش قیمت سوخت و آلودگی هوا خودروسازان را به سمت تولید مدل های دوگانه سوز سوق می دهد و پارس دوگانه سوز هم زاییده همین شرایط است. موتور XU۷ روی این مدل نیز نصب می شود اما برای دوگانه سوز شدن آن ایران خودرو سیستم سوخت رسانی این انجین را اصلاح کرده است تا بتواند با گاز CNG هم کار کند. هر چند موتور پایه گازسوز بدون شک بازده بیشتری دارد ولی این موتور تغییر یافته نیز در حالت گازسوز و در دور موتور ۳۵۰۰ حدود ۱۲۶ نیوتن متر گشتاور را تقدیم راننده می کند. قدرتش هم در دور ۶۰۰۰ به ۸۳ اسب بخار می رسد که برای خودروی با وزن ۱۱۶۵ کیلوگرم زیاد مناسب نیست.

این قدرت و گشتاور پایین بیشتر برای حرکت در مسیرهای کم و یا بدون شیب بزرگراه مناسب است. البته از نظر تنفسی این موتور در مرتبه ای پایین تر از موتور TU۵ و XU۷ ۱۶ سوپاپ قرار می گیرد زیرا برای تنفس مجهز به ۸ سوپاپ است و این یعنی راندمانش پایین تر از آن هاست. مصرف سوخت آن نیز در عمل بیش از ۱۰ لیتر است که البته کارخانه سازنده به عدد ۹.۵ برای حالت بنزین اکتفا کرده است. البته اگر سوخت بنزینتان تمام شد می توانید ۷۵ لیتر گاز را نیز برای رسیدن به مقصد مصرف کنید که در حدود چند صد کیلومتر شعاع حرکتی دارد. اما در صورت خرید پارس دوگانه باید از حدود ۸۰ لیتر فضای صندوق عقب چشم پوشی کنید زیرا مخزن گاز و ادواتش در صندوق عقب جا خوش کرده اند. نقطه ضعف بزرگ آن ترمزهای عقب کاسه ای است. هر چند ABS+EBD نیز در خودرو وجود دارد اما به دلیل گازسوز بودن خودرو وزن قسمت عقب بیشتر است که وجود ترمز دیسکی می تواند موجب هندلینگ بهتر خودرو شود. ایربگ برای راننده و سرنشین در نظر گرفته شده است و آینه ای جانبی نیز دارای راهنما و برقی هستند. دماسنج نیز برای آن در نظر گرفته شده است! البته می توانید با پرداخت بیشتر خودرو را بصورت کارخانه‌ای آپشنال کنید ولی در این صورت قیمت نهایی ممکن است شما را به فکر خرید خودرویی کارکرده با استاندارد بالاتر و کیفیت بهتر از برندی دیگر بیندازد.

پارس LX

این خودرو را می توانید در دو تیپ ۲۸۵۱۳ و ۲۸۵۱۵ خریداری کنید. تفاوت این دو مدل این است که مدل ۲۸۵۱۳ دارای مالتی‌پلکس است ولی مدل ۲۸۵۱۵ دارای سیستم اتولاک، مستر لاک و اتوفلاشر (در ترمزهای شدید با کاهش ناگهانی سرعت، فلاشرها روشن می شوند) و تایمر چراغ سقف و آگاه کردن راننده از وضعیت باز و بسته شدن درب خودرو توسط چراغ های راهنما و سیستم اخطار سرقت ساده با استفاده از بوق خودرو بجای آژیر دزدگیر هستند. این دو خودرو از نظر فنی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و هر دو از موتور TU۵ و گیربکس ۵ سرعته دستی استفاده می کنند. اما از نظر تجهیزات کمی با هم متفاوتند. ترمز ABS+EBD چهار کاناله برای هر ۴ چرخ در هر دو وجود دارد. سیستم تهویه مطبوع نیز در هر دو مدل اتوماتیک هستند. هر دو مدل از غربیلک فرمان چرمی، تریم دورنگ (بژ/مشکی)،قطعات دکوراتیو طرح چوب، رودری بهینه و جلوآمپر جدید بهره میبرند. مجهز بودن به رینگ های آلومینیومی ۱۵ اینچ از شاخص های مدل پارس LX است.

متخصصین امر در مورد پارس چه نظری دارند؟

مجید شفیعی که یکی از تعمیرکاران این خودروها است در مورد آن می گوید: یکی از مشکلاتش که تا همین سه سال پیش هم وجود داشت رنگ پریدگی سپرها بود که با برخورد سنگریزه ها ایجاد می شود و کم کم به جایی می رسید که سپر نیاز به رنگ پیدا می کرد. مدل های اولیه تا سال های ۸۳ از نظر مونتاژ قطعات تغییر یافته نسبت به ۴۰۵ کمی زود به صدا می افتاد و کیفیت مناسبی ندارد و این باعث می شود اتاق کم کم دچار سر و صدا شود. از نظر ایمنی هم دیگر امروز این خودرو با استانداردهای ایمنی مطابقت ندارد. چون اگر دقت کنید خودروهای امروزی طوری طراحی و ساخته می شوند که بدنه ای صاف مثل این خودرو نداشته باشند و این یعنی نقاط شکست در اتاق آن کمی خطرناک است. مشکل جوش آوردن و آسیب به سرسیلندر در مدل های ۸۶ به بالا بسیار یافت می شود که البته دوگانه سوزها بیش از بقیه به این نقیصه دچار می شوند. دلیل این موضوع هم نقص سیستم خنک کاری است. ما برای رفع آن مجبوریم رادیاتور استاندارد را که ۴.۵ لیتر حجم آب دارد با یک رادیاتور دیگر تعویض کنیم که در حدود ۶ لیتر حجم دارد. از سال ۸۸ به بعد سرسیلندرهایی در بعضی مدل ها مورد استفاده قرار گرفته است که از نظر کیفیت و تلورانس ساخت بسیار ضعیف است.نمونه هایی که این سرسیلندر در آن ها استفاده شده با سر و صدای زیادی کار می کنند. دلیل این سر و صدا دقیق نبودن اندازه های آن است به شکلی که میل سوپاپ در جای خودش با لرزش کار می کند.

شفیعی ادامه داد: در مدل های دوگانه سوز به علت کار کرد موتور با دو نوع سوخت و دو نوع انفجار در سیلندر موتورها زود از تنظیم خارج می شود و البته فیلر آن ها نیز زودتر به هم می خورد. ما در سال های اخیر خودروهای زیادی را به دلیل پاره شدن تسمه تایم تعمیر کردیم و این ناشی از بی کیفیت بودن تسمه تایم است در حالی که در مدل های قبل از سال ۸۵ تسمه تایم به راحتی حتی تا ۷۰ هزار تا هم کار می کرد. از سال ۸۶ به بعد این خودرو با افت کیفیت در سیستم هیدرولیک هم مواجه شد. در بسیاری از تولیدات این سال به بعد فرمان در زمان گردش صدا می دهد که ناشی از بی کیفیتی شیرهای مورد استفاده در پمپ هیدرولیک است. ما مجبوریم پمپ و شیر هیدرولیک را با نوع استوک و سالم تعویض کنیم که مشکل رفع شود.

آن مدل های که به موتور TU۵ مجهز هستند در بسیاری از موارد در بخش کاتالیزور دچار نقص می شوند. به عقیده من این مشکل ناشی از عدم تخلیه درست کاتالیزود و کل سیستم است. البته بعضی ها با ایجاد یک مجرا در کاتالیزور این مشکل را برطرف می کنند. در سال های گذشته این مشکل را نداشتیم ولی اخیراً زیاد به ما مراجعه می کنند و حتی ۲۰۶ هم به این مشکل گرفتار شده است. سنسور دریچه گاز مخصوص در مدل های ۸۹ به بعد به خصوص در مدل های دوگانه سوز از جمله سنسورهایی است که بیشتر دچار مشکل می شود و در دوگانه سوزها باعث می شود موتور در حالت گازسوز خاموش شود و یا درست کار نکند. در بسیاری از مراجعاتی که به ما می شود و در خودروهای تولید شده از ۸۵ به بعد بیشتر است زوزه کشیدن گیربکس است که ناشی از کیفیت و دقت پایین ساخت دنده های گیربکس است. این دنده ها اصطلاحاً زود تیز می شوند و گیربکس به صدا می افتد. اما از قطعاتی مثل میل لنگ و شاتون و زیربندی و اکسل عقب به جز کمک فنرها آن هم در سال های اخیر، می توان به عنوان نکات مثبت این خودرو نام برد چون کمتر دچار نقص می شوند.

در مدل هایی که در عقب ترمز کاسه ای دارند برای افزایش کارایی ترمز ما قطعات سیلندر ترمز را تعویض می کنیم. این قطعات به صورت استاندارد دو پیستون دارند که هم سایز نیستند و اگر این دو پیستون را هم سایز کنیم ترمزگیری به طور چشم گیری بهتر می شود. ما بیشترین مشکلمان در بخش ECU با مدل های زیمنس است که زیاد نیاز به تنظیم و دیاگ شدن دارد. در ضمن مشکل در سیستم ABS نیز به دلیل مشکل پمپ زیاد است و حتی یک خودروی با کارکرد بسیار کم داشتیم که به علت آب بندی نبودن لوله های پمپ روغن دچار تخلیه روغن می شد.

از سوی دیگر نمایشگاهداران عقیده دارند پارس سفید رنگ TU۵ را بهتر می فروشند و بازار بهتر از آن استقبال کرده است و پیشنهاد میشود که این مدل از پژو پارس خریداری شود.

محمد صادق قاسمی از نمایشگاهداران قدیمی می گوید: پارس سفید رنگ بهتر فروش می‌رود البته مدل دوگانه سوزش بتازگی در بین مردم محبوب نیست و به خوبی فروش ندارد. البته بسیاری از کارشناسان موتور ۱.۶ لیتری را برای این خودرو مناسب نمی‌دانند.

البته سید محمد طاهر علوی هم عقیده دارد پارس اتوماتیک کمترین مشتری را دارد چون بسیار کند است. اما پارس سال با موتور ۱.۸ و گیربکس دستی هنوز هم مشتری خودش را دارد. بعد هم پارس LX را مردم به خاطر آپشن هایش بهتر می خرند. او میگوید اگر قدرت خودرو ملاکتان هست به سراغ پارس موتور زانتیا بروید هرچند که این تیپ مشتری زیادی در بازار ندارد.

نتیجه گیری نهایی

بازار دست دوم بهتر: پارس سال و ال‌ایکس

قدرت و گشتاور بهتر: پارس ELX ۱.۸

تجهیزات رفاهی بهتر: پارس ال‌ایکس

خرید مدل ELX ۲.۰ بدلیل راندمان پایین و اصطهلاک بالا توصیه نمی‌شود.