اختصاصی؛
بارقههایی از فوتبال استراماچونی در استقلال/ تیمی که بی هدف سانتر نمی کند!
استقلال در بازی دوم مرحله گروهی توانست تیم " چغر" الشرطه عراق را با نتیجه پر گل سه بر صفر شکست داده و گام محکمی برای صدرنشینی و صعود برداشته باشد. گامی که در ابتدا بسیار سخت به نظر می رسید ولی شاگردان مجیدی آن را آسان کردند.
تیم فرهاد مجیدی و فراز کمالوند در بازی دوم با سه تغییر به مصاف حریف رفت که انتظار میرفت چنین اتفاقی رخ دهد. البته نه با سه جابه جایی، بلکه انتظار دو جابه جایی را از آبی ها داشتیم. یکی خروج سعید مهری جوان و کم تجربه که اولین بازی اش را برای استقلال در آسیا انجام داد که هنوز هماهنگی کامل را با تیم به دست نیاورده بود و دومی نیز عارف غلامی که پر اشتباه ظاهر شد و نتوانست زوج مناسبی برای مرادمند باشد. ارسلان مطهری هم در حالی بیرون نشست که او نیز هنوز با قایدی " مچ" نشده و زوج دیاباته و قایدی بهتر از مطهری جواب داده است. با این حال چنین تغییراتی در حالی صورت گرفت که شاید خیلی ها انتظار سه تغییر را نداشتند و فکر میکردند، کادر فنی استقلال به ترکیب برنده اش، چندان دست نزند و نهایتا دو تغییر انجام دهد، ولی این اتفاق رخ نداد و مجیدی و کمالوند به خوبی تیم خودشان و تیم حریف را آنالیز کرده بودند و می دانستند که الشرطه عراق تیم فیزیکی و جنگنده ای نسبت به حریف قبلی ایست و یک سری نفرات می بایست جابه جا می شدند. نکته مهم دیگر اینجاست؛ استقلال با اینکه در هر دو مسابقه در نیمه اول از حریفانش جلو افتاده بود ولی بین نیمه یک جا به جایی صورت داد که نشان از فکر باز کادر فنی را می دهد. در بازی اول ورود رضاوند به جای مهری که با تیم هماهنگ نبود و تجربه کمتری داشت و دیگر تعویض در بازی دوم صورت گرفت که بیرون رفتن میلیچ بود. او پر اشتباه بازی می کرد و بالانس لازم را با غفوری نداشت که مجبور شدند تعویضش کنند.
این دو نکته نشان از هوش و ذکاوت کادر فنی را داشت که تیم شان را با ترکیبی هماهنگ تر به زمین فرستادند تا حریف را غافلگیر کنند. گرچه حریف عراقی از همان دقایق نخست مسابقه ده نفره شد، ولی معمولا تیم هایی اخراجی بدهند؛ گل زدن به آنها سخت تر می شود. به این علت که وقتی تیمی ده نفره می شود، دوندگی اش چند برابر می کند و سایر بازیکنان تلاش بیشتری میکنند تا جای خالی بازیکن اخراجی را پر کنند.
یکی دیگر از نقاط مثبت دو بازی اخیر استقلال این است که تیم به یک نفر متکی نیست و در همه نقاط زمین نفرات تاثیرگذار پیدا می شود. فرشید اسماعیلی هم پاس گل می دهد و هم گل می زند، مهدی قایدی هر وقت بخواهد با خلاقیت خودش گره بازی را باز می کند. ( سوپر گل و پاس گل تماشایی که باعث تعریف و تمجید ای اف سی هم شد) محمد نادری هم با اینکه مدافع است ولی هم گل می زند و هم پاس گل می دهد. دیاباته حالا شده همان دیاباته فصل گذشته که هر لحظه بوی گل می دهد. آرش رضاوند کم کم دارد جای خالی علی کریمی را پر می کند. سیاوش یزدانی تبدیل به یک لیدر شده و خط دفاعی را هماهنگ می کند. مسعود ریگی همان "تانک" همیشگی شده و کار تخریب را به درستی انجام می دهد. حال به این نفرات اگر غفوری و میلیچ هم با آمادگی همیشگی اضافه شوند، قطعا استقلال تبدیل به، بی نقص ترین تیم می شود و در آینده هیچ تیمی در آسیا جلودارش نخواهد بود. تیمی که فعلا در دو بازی ۸ گل به ثمر رسانده که هیچ یک از این گل ها سانتر از جناحین و بازی مستقیم نبوده است! این یعنی فوتبال روی زمین و پاس های کوتاه که فعلا استقلال آن را به درستی به نمایش می گذارد و گل های زیادی را به ثمر می رساند. با این نمایش استقلال کم کم زوج سازی در آبی ها بیشتر به چشم می خورد و پاس های کوتاه و موقعیت سازی، بارقههایی از تیم استراماچونی را نشان می دهد که کادر فنی فعلی توانسته آن را به تیم مرد ایتالیایی نزدیک کند. با این تفاسیر، بازی آینده استقلال مقابل الدحیل تا حدود زیادی سرنوشت نماینده ایران را مشخص می کند که اگر همین نمایش را به اجرا بگذارد، و پیروز میدان شود، صعودش را قطعی می کند وکارش برای دیدارهای برگشت راحت تر می شود.
به قلم علی مسعودی