اختصاصی/ باشگاه های فرهنگی و ورزشی؟!/ برنده واقعی شما ها هستید
تا دو هفته دیگر پرونده لیگ بیستم بسته می شود و تیم ها به استراحت کوتاه مدت می روند و خیلی زود آماده لیگ بیست و یکم می شوند. لیگی که مشکلات زیادی داشته و با جنجال های خاص خودش به پایان خواهد رسید.
علی مسعودی؛ لیگ بیستم درحالی به دو هفته پایانی اش رسیده که قهرمان آن از بین پرسپولیس و سپاهان معرفی می شود و دو تیم سقوط کرده نیز تا حدودی مشخص شده است. ماشین سازی تبریز اولین تیم سقوط کرده است و از بین سایپا، ذوب‌آهن و نفت مسجد سلیمان نیز باید یکی با لیگ وداع کند که خطر سقوط سایپا از دو تیم دیگر بیشتر است. تیم‌هایی هم که سهمیه گرفته اند، تا حدودی مشخص شده اند و از الان باید پرسپولیس، استقلال و سپاهان را آسیایی بدانیم و منتظر یک تیم باقی مانده باشیم.
اما از بحث قهرمانی، سقوط و گرفتن سهمیه که بگذریم به حواشی عجیب و غریب لیگ بیستم می رسیم که در نوع خودش رکورد خارق‌العاده ای زده است! از بحث تبانی گرفته تا فحاشی های زشت و زننده که فقط با گذاشتن "بوق" می شود آنها را منتشر کرد! فحاشی هایی که نشان از بی‌اخلاقی و حتی بی فرهنگی را دارد. از تهمت زدن آشکار به خودی و غیره خودی گرفته و درگیری های لفظی و فیزیکی در زمین فوتبال تا خیلی چیزهای دیگر که تمام شدنی نیستند و در فوتبال بدون تماشاگر موج می زند!
فرقی نمی کند، کجا و چه کسی باشد؛ هر کسی که می رسد یا توهین می‌کند، یا دروغ می گوید، یا فحاشی می کند، یا تهمت می زند، یا بی اخلاقی های دیگر که نشان از ضعف مدیریت فوتبال را دارد. در این میان نمی شود یک نفر را مقصر دانست و همه تصمیم گیرنده های فوتبال مقصر اصلی هستند. از کمیته انضباطی گرفته که خیلی جاها مماشات می کند و سعی به " ماست مالی" کردن قانون دارد، تا سایرین که انگار نه انگار مسئول هستند و باید فکری به حال گمشده ورزش پر مخاطب کنند؟!
یکی علنی در برنامه زنده تلویزیونی قسم جلاله می خورد و دروغ تحویل جامعه می دهد! یکی علنی دزدی می‌کند و به زندان می رود! ( در کشور ما اگر مسئولان دزدی کنند به آن اختلاس گفته می شود و اگر هم مردم عادی دزدی کنند، همان دزدی حساب می شود!) یکی بازیکنان خودی را متهم به تبانی می کند و دستور به اخراج می دهد، یکی مدیرعامل تیمش را محکوم به کلی از مشکلات می کند. یکی توپ جمع کن را سگ! خطاب می کند و الفاظی را به کار می برد که در چاله میدان و سایر مکان های عمومی و خصوصی هم بکار نمی برند! یکی به اسم وزیر، لباس بوقچی ها را بر تن می کند و به جای اینکه کار اصلی خودش را انجام دهد، کری های بالاتر از تیفوسی ها را می خواند!
خلاصه لیگ بلبشو ای داریم که حواشی اش از اصل آن پیشی گرفته و هیچ کار فرهنگی در آن به چشم نمی خورد. بعضی از تیم ها با لباس منقش به شهیدان والامقام وارد زمین می شوند، ولی در عمل هیچ احترامی را در زمین نگه نمی دارند و همه اخلاق را زیر پا می گذارند. بعضی از تیم ها با "بَنِر" فرهنگی پا به زمین می گذارند ولی در زمین فرهنگی به چشم نمی خورد؟! متاسفانه کار به جایی رسیده که هر تیمی می خواهد به هر طریقی و از هر راهی که شده به خواسته اش برسد! حال این خواسته به قیمت دروغ گفتن، تهمت زدن، اخلاق را زیر پا گذاشتن، بازیکن حریف را خریدن، بازیکن خودی و داور را متهم کردن و سایر مسائل که فقط و فقط به هدف رسید نشان است نه کمک به جامعه!
با این وضعیت، بدون شک برنده اصلی لیگ بیستم، همین هوادارانی بودند و هستند که پا به ورزشگاه ها نگذاشتند و در خانه ماندند تا رو سفید لیگ شوند. در گذشته نچندان دور اکثر محرمیت ها و محکومیت ها به هواداران تعلق می گرفت و چپ و راست یا آنها را جریمه می کردند یا محروم که خوشبختانه این یک فصل و نیم ثابت کرد، باعث این بی اخلاقی ها و معضلات ورزشگاه ها؛ اول خود باشگاه ها، بازیکنان، مربیان و مدیران هستند که بی فرهنگی و بی اخلاقی را به سمت هواداران هدایت می کنند. وقتی بازیکن، مربی، مدیر و دیگر افراد داخل باشگاه، جایگاه خودشان را نمی دانند، چه انتظاری از هوادارانی داریم که اخلاق را در سکوها و حتی منازل رعایت کنند و از داخل زمین الگو بگیرند؟! باید پرسد؛ این بی اخلاقی ها تا کجا می خواهد برود و کی می خواهد به پایان برسد؟! سئوال اصلی این است که چرا سر درِ باشگاه ها می نویسند؛ " باشگاه فرهنگی و ورزشی"؟! تا حالا کدام باشگاه به خاطر بی اخلاقی بازیکنان و مربیانش آنها را جریمه یا محروم کرده است؟! کدام باشگاه به خاطره بی اخلاقی بازیکن و مربی اش بیانه صادر کرده و عذرخواهی نموده؟! آیا رسیدن به قهرمانی در هر شرایطی درست است؟! با این شرایط باید فاتحه فوتبال را خواند!