راهکار جهان برای حل بحران مهاجران افغان
به نقل از ویفروم، گروهی از افغان‌ها، آوارگان داخلی و افرادی هستند که در کشور خود آواره شده‌اند. کارشناسان تخمین زدند که از ابتداء ماه مه حدود ۲۵۰ هزار افغان خانه‌های خود را ترک کرده‌اند و مجموع آوارگان داخلی در این کشور را به حدود سه و نیم میلیون نفر رسانده‌اند و جامعه بین‌المللی برای مدیریت بحران آوارگان داخلی باید با طالبان همکاری کند.
نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که پناهندگان در کشورهای دیگر به مواردی نیاز دارند که باید به آنها توجه شود، برای مثال، آوارگان داخلی مهمترین وضعیت اضطراری بشردوستانه امروز در افغانستان هستند و برای رسیدگی به این وضعیت باید راه‌حل‌های معنی‌دار در دستور کار قرار گیرد. این موضوع بسیار مهم است زیرا تعداد زیادی از آوارگان داخلی می‌توانند امنیت، رشد اقتصادی و انسجام اجتماعی را تضعیف کنند. اگر بتوان به وعده‌های اولیه طالبان مبنی بر احترام به حقوق زنان و اجازه تکثرگرایی سیاسی (نگرش فلسفی و سیاسی) و اختلاف عقیده اعتقاد داشت، بعید به نظر می‌رسد که شاهد خروج گسترده مهاجران افغان باشیم.
کنترل بسیاری از مرزهای افغانستان دشوار و به این معناست که حرکت پناهندگان امکان‌پذیر است. در واقع، میلیون‌ها نفر از افرادی که در دهه ۱۹۹۰ از طالبان فرار کردند در سال‌هایی که نیروهای آمریکایی در این کشور حضور داشتند به افغانستان بازگشتند و این جمعیت اکنون در معرض خطر آوارگی مجدد قرار دارند.
کشورهای ایران و پاکستان به‌عنوان همسایگان افغانستان به ترتیب میزبان ۳.۵ و ۱.۵ میلیون نفر بوده‌اند که پس از حمله شوروی در سال ۱۹۷۹ و اولین رژیم طالبان در دهه ۱۹۹۰ فرار کرده بودند. با توجه به اینکه راه‌حل‌های ماندگاری مانند اسکان مجدد و بازگشت به کشور به‌طور موثر مورد استفاده قرار نگرفته است، برخی از آنان بیش از ۴۰ سال است که در ایران و پاکستان پناهنده هستند و با ورود پناهندگان جدید باید در رویکردهای جمعیت آواره تجدید نظر کرد.
ایران، پاکستان و اتحادیه اروپا قبل از بحران کنونی قصد داشتند که مهاجران افغانستانی را به کشورشان بازگردانند، اما با توجه به وضعیت موجود بازگشت مهاجران بسیار مهم است و جامعه بین‌المللی باید بپذیرد که بازگشت داوطلبانه در آینده‌ای نزدیک بعید است. نکته مهم اینجاست که این افراد می‌توانند در کشورهای ثروتمند اسکان دائم داده شوند برای مثال، کانادا متعهد شده است که ۲۰ هزار پناهنده جدید افغان را اسکان خواهد داد، در حالی‌که استرالیا ۳۰۰۰ نفر را اسکان خواهد داد. بریتانیا نیز قصد دارد تا ۲۰ هزار افغانستانی را در بلندمدت اسکان دهد.
فراهم‌آوردن راهکاری برای شهروندی پناهندگان افغانی نیز اهمیت دارد زیرا باید برای این افراد حقوق خاصی از جمله حق کار در نظر گرفته شود که این موضوع می‌تواند تاثیر جابجایی بر جوامع و دولت‌های میزبان را کاهش دهد.