کد خبر:
331374
پرسپولیس و خط هافبکی که خلاق نیست
پس از چند سال بهره‌گیری از هافبک‌های کارگشایی مثل احمد نوراللهی، سروش رفیعی، محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده و سیامک نعمتی، پرسپولیس با کوچ و یا تغییر مکان این نفرات به مرحله‌ای پا گذاشته که میزان خلاقیت مردان میانی‌اش به حداقل رسیده است.
نوراللهی به امارات رفته و پیراهن شباب الاهلی را بر تن کرده است. رفیعی در دوره کوتاه زمامداری گابریل کالدرون از جمع قرمزها رانده شده و حالا در سپاهان به قولی فرماندهی می‌کند، مسلمان توسط برانکو جواب گفته شد چون حاشیه زیاد داشت، فرشاد احمدزاده به لیگ لهستان رفت و دست از پا درازتر برگشت و اینک در سپاهان مهره‌ای نه چندان مهم به حساب می‌آید و سیامک نعمتی آنقدر از پست اصلی‌اش که هافبک راست است به دفاع راست منتقل و جابه‌جا شد و ده‌باره و صدباره جایش را تغییر دادند که خودش نیز خصوصیات بارز قبلی‌اش را از یاد برده است.
پرسپولیس البته ترابی و امیری را در سمت چپ دارد که هر‌کدام از آنها در روز استقرارشان در هافبک چپ می‌توانند بر مقدار خلاقیت موجود در کل خط میانی بیفزایند اما مشکلات تهاجمی کنونی سرخ‌ها به قدری زیاد است که از مهارت‌های فنی و نبوغ شخصی و حرکات فردی این نفرات در درجه اول برای پیمودن خط طولی سمت چپ و ارسال پاس گل به قصد آل‌کثیر و عبدی بهره‌گیری می‌شود و نه برای بسط دادن قدرت بازیسازی و شروع حرکات تکنیکی رو به جلو و در نهایت گلسازی و گلزنی از مرکز خط میانی.
آنهایی که هستند اما توان کافی ندارند
از همان زمانی که پرسپولیس شروع به بهره‌گیری‌های تازه برای خط میانی‌اش به قصد رفع مشکلات برخاسته از کوچ نوراللهی کرد و در این زمینه روی نام نفراتی در حد و اندازه‌های رضا اسدی توقف و آنها را جذب کرد، مشخص بود که این‌بار به منزل نمی‌رسد و هدف مهم فوق حاصل نمی‌شود. اسدی البته بازیکن بدی نیست اما «نوراللهی» نمی‌شود و اینکه سابقه بازی در لیگ اتریش را دارد، به این معنا نیست که حتماً در جمع قرمزها می‌تواند کارهایی را انجام بدهد که نوراللهی به انجام می‌رساند. میلاد سرلک که از «پدیده» آمد، ظاهراً آنقدر خوب کار کرد که به تیم ملی هم دعوت شد و سابقه بازی ملی هم پیدا کرد اما او نیز متاعی نیست که بازی سرخ‌ها در خط میانی را صاحب طراوت و آفرینش و گشایش مورد نیاز کند و این مسأله با درجه‌ای بسیار بالاتر برای محمد شریفی هم صدق می‌کند. قرمزها برای افزودن بر خلاقیت‌شان این روزها دو بازیکن تاجیکستانی را هم به تهران آورده‌اند و با اینکه برای قضاوت در مورد آنها زود است اما بعید است کاری را انجام بدهند که اسدی در آن مانده است و به نظر می‌رسد قیمت بسیار پایین‌شان دلیل اصلی جذب آنها بوده و نه توان و مهارتی که باید به عنوان بازیسازان و افراد خلاق تیم صاحب و مجری آن باشند. بازگشت کمال کامیابی‌نیا پس از مصدومیتی شش ماهه البته واقعه مثبت و امیدسازی است اما او به رغم پیشینه گلزنی‌هایش بیشتر یک هافبک متوقف کننده است تا یک بازیکن سازنده و خلاق و فرصت‌ساز و مردی که شروع کننده حرکات خطرناک رو به جلو باشد.
آنهایی که جورکش شده‌اند
نتیجه و محصول نهایی این مسائل و قضایا و کنش‌ها و کیفیات، شکل‌گیری خط هافبکی در پرسپولیس در فصل جاری است که نمی‌تواند تیم را راه بیندازد و بانی حرکات تند و سریع به سمت جلو باشد و بر کارآیی حملات بیفزاید و با ارسال پاس‌هایی مؤثر و دقیق به سمت جلو عمق خط دفاعی حریفان را باز و آشفته و فرصت‌های گلزنی را نصیب مهاجمان نوک یا مکمل تیم کند، چون این خصلت‌ها و هنرها در هافبک وسط‌های پرسپولیس به حد کفایت نمی‌رسد. این وظیفه به گونه‌ای به دو سمت میدان و به کانال‌های کناری انتقال یافته و پرسپولیس نفوذی‌های مؤثر و فرصت‌های گلزنی‌اش را یا با فرارها و ارسال‌های سیامک نعمتی از راست فراهم می‌آورد یا با گریزها و سانترهای ترابی و امیری از سمت چپ. این فرآیند البته به کسب دو پیروزی در لیگ بیست و یکم برای پرسپویس منتهی شده اما چون سلاحی کافی و تدبیری قوی برای هر میدان و هر حریفی نیست، نتیجه مساوی با گل‌گهر و شکست مقابل تیم آلومینیوم را نیز در پی داشته است و بیم آن می‌رود که با بازگشایی لیگ برتر پس از اتمام دو دیدار اخیر تیم ملی ضایعاتی اضافی و تازه را هم برای سرخ‌ها در دیدارهای پیش‌روی آنها به ارمغان بیاورد. این یک احتمال قوی و خطر جدی برای پرسپولیس در حال حاضر است که یحیی گل‌محمدی و حمید مطهری باید هرچه سریع‌تر برای آن فکری کنند و راه‌حلی مؤثر بیابند وگرنه همراه با شاگردان به چاله‌ها و حتی چاه‌های عمیق‌تری فرو خواهند افتاد.