//
کد خبر: 332014

سپاهان مدعی اما پُرنوسان؛

این شما و این تیمی که در فوتبال ایران ۴-۳-۳ واقعی بازی می‌کند

سپاهان نویدکیا در این فصل در اندیشه قهرمانی هستند؛ مسیری دشوار اما ممکن که باید شاگردان محرم آن را طی کنند.

امیر کریمی(کارشناس فوتبال)- آن‌طور که به نظر می‌رسد سپاهانِ محرم نویدکیا در حال تدارک برای قهرمانی است. البته جداً نمی‌توان از مدعیان همیشگی و سنتی این جام، یعنی پرسپولیس و استقلال براحتی گذر کرد. بدون‌شک خود محرم هم می‌داند که در این فصل از رقابت‌ها، انتظارات از او و تیم او بسیار زیاد است. همان‌طور که مثلا روی پرسپولیسِ امسال، به دلایل متعددی فشار بوده و قطعا سپاهان هم از این استرس بی‌نصیب نخواهد بود.

چرا که آن‌ها سال‌هاست در انتظار جام قهرمانی هستند و به نوعی کاسه صبر هواداران تیمی که تا جام باشگاه‌های جهان هم پیش‌رفته بود، برای بازگشت به روند موفقیت برای کسب جام، لب‌ریز شده است. بنابراین محرم به اولین مطلبی که باید بپردازد کنترل این فشار ویران کننده است، برای درک این موضوع ‌کافی است، به رفتار بعضی از بازیکنان و عصبی بودن آن‌ها توجه کنید.

اما سپاهان لیگ ۲۱، جزو تیم‌هایی بوده که کمترین تغییر را در ترکیب خود دیده، در شرایطی که با حداقل خرید، نقل و انتقالات مفیدی را نیز سپری کرده است. جذب مسعود ریگی و شهریار مغانلو و فرشاد احمدزاده نشان از درک نویدکیا و تفکرات او نسبت به ثبات تیم دارد. حالا دردسر شیرین محرم می تواند پیدا کردن ترکیب مناسب و ثبات در آن است.

حسینی، کریمی، سلمانی، علی محمدی و رفیعی، به این اسامی دقت کنید، حالا ریگی و احمدزاده را هم به آن‌ها اضافه کنید، پیدا کردن یک ترکیب ایده‌آل و آماده نگه داشتن دیگر بازیکنان، چه از لحاظ ذهنی و چه از منظر فیزیکی خود یکی از چالش‌های دیگر محرم است. هرچند تعداد بازی‌ها احتمالا در طول این فصل زیاد خواهد بود اما همین حفظ و نگه‌داری این حجم از بازیکن هم‌سطح در کنار هم از هنرهای کادر فنی خواهد بود.

نکته دیگری که در مورد سپاهان شایان توجه است، چینش این تیم است که چینش چهار-سه-سه واقعی، در این فصل می‌باشد. چرا که با اضافه شدن ریگی به جمع یاران محرم جنس این مربی برای ایجاد این چینش جور شده و حتی شاید یکی از دلایل این چینش فرصت بیشتر دادن به هافبک‌هاست که ترافیک بالایی از آنها در این خط این تیم وجود دارد، نکته دیگر عدم‌گلزنی مناسب مهاجمان کلاسیک این تیم است که اتفاقا باید مورد بررسی قرار گیرد. شهباززاده و مغانلو وزن تیم را در خط حمله بالا برده‌اند اما باید کیفیت فنی خود را با گل زدن نشان دهند، بخصوص که در پنج بازی اخیر اگرچه سپاهانی‌ها شش گل زده‌اند، اما در دو بازی آخر این تیم بدون گل‌زده بوده و بیشتر گل‌ها را عملا بازیکنانی غیر از مهاجمین به ثمر رسانده‌اند.

البته برعکس این داستان هم وجود دارد که می‌توان آن‌را یک شاخصه قابل و یکی از بارزه‌های مشخص پیشرفت سپاهان دانست، چرا که آنها در این فصل، چهار کلین‌شیت را در پنج بازی را تجربه کرده‌اند. در هرصورت اگرچه قانون نانوشته فوتبال این است که ابتدا گل نباید خورد و تیم‌های که گل کم می‌خوردند در نهایت موفق‌تر هستند اما نوسان سبک بازی‌ها کمی نگران‌کننده می‌تواند باشد.

بدون‌شک سپاهان یکی از با شخصیت‌ترین تیم‌های لیگ برتر و حتی غرب آسیا است. اما برای پیدا کردن شخصیت قهرمانی، این تیم نیاز به عدم نوسان در نتیجه گیری دارد. تا اینجای کار سپاهانی‌ها برای رسیدن به این ثبات کمی متزلزل بوده‌اند که شاید مقطعی باشد اما قطعا آنها باید به فکر این نقصان و ترمیم آن باشند.

نویدکیا برای رسیدن به تمام آیتم‌ها برای قهرمانی و همچنین مقبولیت سبک بازی این فصل دردسرهای شیرینی را پیش‌رو دارد که البته بر اساس شناختی که از شخصیت او داریم، قطعا او تمایل به ساختن یک فلسفه فوتبالی بر اساس سبک بازی خودش در زمین را دارد.

به آزاد بودن هافبک‌های فانتزی باز او در زمین نگاه کنید، رکه هایی از طراوت در این تیم قطعا باید دیده شود، هرچند شاید کوتاه مدت این مسئله کاور نشود. ضمن اینکه خط آتش سپاهان هم باید در این فلسفه و کارش شکل بگیرد.