اختصاصی/ انقلاب توخل در چلسی ؛ سرعت ویران کننده، تاکتیک‌های متفاوت

امین یزدانی؛ درآستانه دیدار حساس تیم‌های چلسی و من یونایتد،مروری بر تفکرات و اندیشه‌های تاکتیکی توماس توخل و‌انقلابی که او درتیم چلسی ایجاد کرد،می‌اندازیم

تغییر مدل بازی چلسی، اولین برنامه‌ی کاریِ  توخل بود.او‌  اندک اندک تفکرات واندیشه‌های تاکتیکی و سبک وشیوه بازی خود را که بر پرسینگ پرشدت وسنگین‌ از یک سوم دفاعی حریف، استوار بود، دربدنه اصلی تیم تزریق کرد.

توخل سپس توانست که برخی بازیکنان در خطوط سه گانه تیم را که دردوران لمپارد به شدت افت کرده یا به حاشیه رانده شده بودند، مجددا بازسازی روانی و ذهنی و احیا کند تا آنها  بهترین کیفیت بازی خود را در زمین به نمایش بگذارند و چنین نیز شد.این هنر مربیان بزرگ و صاحب سبک است.

بازیکنان‌ نیز باسرعت شگفت انگیزی تفکرات و وظایف جدید را درک کردند و به خوبی آنها را در زمین پیاده کردند.  این آلمانی کاربلد به( عللی که ازحوصله این بحث خارج است)نتوانسته بود آنها را(تفکرات و‌اندیشه‌ها و سبک مورد نظر) در تیم پی.اس.جی.اجرایی وپیاده سازی کند،اما توانست در مدت زمان غیرقابل باوری  تغییرات جدید را سریعا درتیم چلسی جا انداخته و زود هم جوابش را بگیرد.

برخی کارشناسان آن‌ تغییرات ونتایج عالی را ناشی از شوک تغییر مربی می دانستند،اما هر چه زمان به جلو می رفت،چلسی باتوخل، تیم‌تر می‌شد و‌باطراوت و‌چشم‌نوارتر بازی می کرد.

 توخل برخلاف لمپارد و ساری که ازخط دفاعی چهار نفره استفاده می کردند، سریعا این خط را با سه مدافع مرکزی که برخی تاریخ مصرف آن را پایان یافته تصور می کردند،تغییر داد،گرچه پیش ازلمپارد و ساری ،کونته ایتالیایی ازآزمون آن(دفاع سه نفره) موفق بیرون آمده بود و پاداش آن را باقهرمانی چلسی، گرفت.

 اما باید دانست که بکارگیری  خط دفاعی سه نفره، به قواعد و اصولی و مبانی و فرمول خاصی نیاز دارد که  هر مربی و تیمی ازپسِ آن بر نمی آیند. گرچه پیش ازتوخل ، برخی تیم های ایتالیایی وحتی آلمانی ازاینگونه خط دفاعی(سه نفره استفاده می کردند ومی کنند.

 استفاده از آزپلیکپئتا، سیلوا(کریسنسن) رودیگر در قلب خط دفاع و بکارگیری گاه وبیگاه آلونسو(چیلول) جیمز (آزپلیکوئتا)درقالب دو وینگ بک که  نقش کلیدی در دو فاز دفاعی و تهاجمی تیم ایفا می کنند،اولین تغییر ازسوی توخل درتیم آبی پوش لندنی رقم خورد.

درک متقابل بین سه مدافع مرکزی با دو وینگ بک ،تمامی روزنه ها وشکاف ها نفوذ حریف به دروازه‌ی مندی را سخت وبسیار دشوار می‌کند و به نوعی مدافعین میانی،مدافعین کناری را فوق‌العاده پوشش و حمایت می دهند و بدین ترتیب وینگرهای حریف ره به جایی نخواهند برد،یا به سختی ازچنین مدافعینی عبور می کنند.

چلسی درهنگام ازدست دادن توپ(درفاز دفاعی) ،به شکل ۱-۴-۵درمی‌آید و هنگام صاحب توپ شدن(درفاز حمله) بصورت ۱-۲-۴-۳ تغییر شکل می دهد.

توخل راحت‌ترین کار را درانتخاب دو هافبک میانی دارد، او در این اواخر از زوج  جورجینیو و کانته استفاده می کند و کواچیچ نیز همیشه در دسترس است.

هرکدام از این سه هافبک میانی ویژگی‌های خاصی دارند و این هنر توخل است که درکدام بازی‌ها،ازکدام زوج استفاده کند.

 جورجینو بیشتر نزدیک به دفاعی بازی می‌کند، یک رجیستای ایتالیایی به تمام معنا.او ازمدافعین خودی توپ را دریافت می کند و سپس شروع کننده حمله از زمین خودی بشمار میرود.لازم بذکر است که سبک  بازی مالکانه چلسی سبب میشود که مدافعین میانی نیز گاها،نقش طراح و بازیساز عقب زمین را ایفا کنند. البته نباید از یاد برد که کانته،پیش از ساری(دردوران کونته)  قبل از پیوستن جورجینیو به چلسی،درنقش پست شش چلسی بازی می کرد،اما در دوران ساری وبویژه توخل ازکانته  از او درپست هشت(هافبک باکس تو باکس)استفاده شد و این فرانسوی بی حاشیه و درخدمت تیم ،بخوبی درنقش جدیدش ذوب شد و گلهای مهمی را نیز برای چلسی بثمر رساند.

 کانته‌ی جدیدِ توخل، در پرسینگ شدید و سنگین آلمانیِ چلسی،  فوق العاده عمل می‌کند و ایضا  یک تخریبچی قهار است وکار را تاجایی پیش می‌برد که حتی بازیسازی حریف را خنثی می کند. او را همواره درکنار توپ‌های دوم، حٓی وحاضر می‌بینیم. این فرانسوی ساکت و محجوب درخدمت کار تیمی بی‌نقص عمل می‌کند، او خود را فدای تاکتیک‌های تیم می‌کند، تا بازی مونت، زیاش، ورنر، هاوراتس، پولیشچ، ادسون اودوی و لوکاکو به چشم آید. کانته به راستی آچار فرانسه توخل و چلسی است.

 درمدل ۱-۲-۴-۳نقش وینگ بکها تعیین کننده است و اساسا بدون چنین بازیکنانی این مدل بازی به خوبی درزمین پیاده نمی‌شود .وینگ بک‌ها باید هم درفاز دفاعی بی‌نقص عمل کنند و هم درفاز تهاجمی فعالانه شرکت کنند. جیمز و‌چیلول(آلونسو) به خوبی این دونقش را در زمین انجام می‌دهند، آنها درطول بازی هم درمحوطه جریمه خودی دیده می‌شوند و هم به راحتی آنها را در محوطه جریمه حریف مشاهده می کنیم و بارها هم گل ساختند و هم گلزنی کرده‌اند.

توخل برای استفاده از دو هافبک -مهاجم(پست ده) پشت نوک هدف مشکلی ندارد،زیرا از بازیکنان باکیفیتی سود می برد.

دو هافبک- مهاجمی که توخل درپشت لوکاکو ( هاوراتس )در بازی استفاده می کنند،دائما تغییر می‌کنند، او در این پست از پولیشیچ، مونت، زیاش،ورنر و اودوی به تناوب استفاده می‌کند و هرکدام وظیفه دارند که  به سمت راست یاچپ منطقه دفاعی حریف متمایل شوند. این بازیکنان(هافبک -مهاجم) وظیفه دارند که با مساعدت دو بازیکن میانی و وینگ‌بک‌ها و مهاجم نوک هدف را تغذیه و حمایت کنند.

مثلث‌ها،لوزی‌ها و مربع‌هایی را که آنها در کانال‌های خطوط طولی زمین تشکیل می‌دهند، باعث می‌شود فشردگی خط دفاعی حریف را بشکنند و سپس وارد محوطه جریمه یا پشت و اطراف آن برسند تا در جهت رسیدن به دروازه حریف، برای خود و‌لوکاکو (هاوراتس)فرصت و موقعیت‌ گلزنی ایجاد کنند.

مهمترین برنامه تاکتیکی توخل ،پرسینگ سنگین و بازی پرفشاری است که نفس تیم‌ها به شماره می‌اندازد،چنین پرسی برای رسیدن به بالای جدول لیگ پرفشار جزیره و موفقیت دربالاترین سطح فوتبال اروپا، ازنان شب هم واجب تر است.

بازی بین خطوط تیم توخل محشر است،آنها به خوبی جابجا می‌شوند و باتحرک دائمی خود ،فضاهای بسیاری را برای هم تیمی هایشان ایجاد می‌کنند.آنها با چنین شیوه‌ای  هرخط دفاعی را متزلزل می کنند.سرعت تیمی چلسی باتوخل ،هر تیمی را به جهنم‌ می فرستد،بنابراین شیاطین سرخ با کریک که برای آخرین بار بعنوان سرمربی موقت روی نیمکت می نشیند ،کارِ بسیارسخت ودشواری را در جهنم استمفوردبریچ درپیش دارند.

 دیدار جذاب و‌مهیج دوتیم چلسی و من یونایتد ،یکشنبه شب از ساعت ۲۰در ورزشگاه استمفوردبریچ برگزار می گردد.