آقای تارتار ذوب‌آهن تیم بی بهانه است
حمایت ها تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟!
ذوب‌آهن از جمله تیم های پولدار لیگ برتر محسوب می شود که هیچ وقت مشکل مالی آنچنانی نداشته و هر مربی که هدایت آن را برعهده گرفته، راحت کارش را انجام داده است. هدایت این تیم را فعلا مهدی تارتار برعهده دارد که نتایج جالبی نگرفته و بر روی لبه پرتگاه قرار دارد. حال اینکه او تا کجا با این نتایج ضعیف پیش برود، مشخص نیست!
باخت‌های پی در پی که یکی‌پس از دیگری می آیند. اما آقای تارتار بی‌تفاوت بعد از هر باخت باجملات تکراری اش:«من آرزو دارم ذوب آهن به روز های خوبش برگردد»و یا :«به آینده این تیم امیدوارم.» به استقبال باخت بعدی می رود. در ابتدای فصل این تیم پرافتخار و بزرگ را با وعده کسب سهمیه و نهایتا رتبه تک رقمی به دست گرفت و بازیکنان با ارزشی چون مارکویج، بیدوف، حقدوست وحتی گردان را کنار گذاشت.اما حتی پا را فراتر از این گذاشت و بازیکنی از جنس ذوب آهن که به نماد وفاداری به این تیم بود و در روزهای تلخ و شیرین کنار این تیم ماند و بعد از کنار گذاشتن از طرف تارتار؛علی رغم پیشنهادات فراوان به هیچ تیمی نرفت.یعنی قاسم حدادی فر را کنار گذاشت و در ادامه بازیکنان بی کیفیتی؛مثل خالقی فر ۳۹ ساله و بابا محمدی و البته خراسانی که با آمار ۱۶بازی صفر گل زده این تیم را ترک کردند جذب کرد که نتیجه‌اش البته به لطف نتایج ضعیف تیم‌های پایین تر از خود،۱۸امتیاز از ۱۷ بازی و ۹ شکست والبته قرار گرفتن در رده یازدهم که شاید در چند هفته آینده پایین تر هم بیاید قرار گرفت.
باید این را تاکید کرد جایی که تارتار به آن تکیه زده آرزوی خیلی از سرمربی هاست. اما تارتار اینجا را با تیم های سابق خود اشتباه گرفته است و باید بداند ذوب آهن یک تیم ریشه دار است با هوادارانی دوست داشتنی که تنها دلخوشی آنها همین تیم است و نباید با احساسات آنها بازی کرد.