کلید گمشده یحیی در پرسپولیس؛ کامبکخورها
پرسپولیس در این فصل و فصل گذشته یکی از بزرگترین امتیازاتش یعنی حفظ بازی برده را از دست داده است.
«کامبک»؛ یک کلید طلایی برای تیمهایی است که میخواهند قهرمان شوند. برعکس آن هم البته وجود دارد و کامبک خوردن پاشنهآشیلی برای از دست دادن قهرمانی است. همان اتفاقی که امسال برای پرسپولیس یحیی گلمحمدی افتاد و این مربی ضربات زیادی از همین واژه کلیدی خورد. رسیدن به برتری فاکتور لازم برای پیروزی یک تیم است اما فاکتور کافی نیست. حفظ برتری فاکتوری است که به اندازه رسیدن به برتری و حتی شاید بیشتر از آن در پیروزی یک تیم نقش دارد. این خصیصهای است که در پرسپولیس برانکو به شدت آن را میدیدیم و در پرسپولیس این فصل بارها با مخالف آن مواجه شدیم. تلخترین قسمت این داستان، فینال لیگ قهرمانان آسیا بود. جایی که تک گل پرسپولیس این تیم و هوادارانش را به رویای شیرین قهرمانی آسیا نزدیک کرد، یک کامبک اما از حریف همان رویا را از آنها گرفت. این بازی اما اولین و آخرین باری نبود که پرسپولیس اینطور برد را از دست داد و اتفاقا در طول فصل، بارها و بارها به خصوص در بازیهای حساس مانند دربی تکرار شد. این کامبکها در فصل گذشته نتوانست یقه یحیی را بگیرد و این تیم باز هم قهرمان شد اما این فصل زور این اتفاقات از زور تفکرات یحیی بیشتر بود و بعد از جامحذفی شاید قهرمانی لیگ را هم از آنها بگیرد.
از دست رفتن 6 امتیاز در لیگ
بازی با آلومینیوم اراک که به حذف تلخ و ناباورانه پرسپولیس از جامحذفی منجر شد را اگر کنار بگذاریم، در لیگ به بازیهای پدیده، گلگهر و استقلال میرسیم. 3 دیداری که از دست رفتن احتمالی قهرمانی را هم میتوان ردپایش را در همین بازیها به خوبی مشاهده کرد. پرسپولیس در این بازیها گل اول را زد، در نهایت اما برنده نشد. اولین غافلگیری مقابل پدیده انتهای جدولی اتفاق افتاد. جایی که پرسپولیس برخلاف تصور به جای گلهای زیاد با یک گل به خودی جلو افتاد اما همین برتری را هم نتوانست حفظ کند و با یک گل به خودی وحید امیری 2 امتیاز از آسانترین بازی فصلش را از دست داد. برد مقابل گلگهر در دور برگشت میتوانست در حساسترین مقطع فصل و چند هفته مانده به دربی اختلاف امتیاز پرسپولیس با صدر را کم کند. گل زودهنگام حامد پاکدل در دقیقه 13 هم تیمش را یک قدم به این هدف نزدیک کرد اما زمان زیادی لازم نبود تا کیروش استنلی به هواداران پرسپولیس اطلاع دهد که از 2 امتیاز این بازی هم صرف نظر کنند. در نهایت هم استقلال و دیدار حیثیتی که پرسپولیس مانند اکثر دربیهای زمان یحیی برد را با تساوی عوض کرد. پرسپولیسِ گلمحمدی پیش از این هم 2 بار برتری در دربی را در دقایق پایانی از دست داده بود.
مسالهای که یحیی نتوانست حلش کند
پرسپولیس در لیگ بیستم هم در زمینه حفظ برتری عالی کار نکرد. در مورد فصل گذشته که به قهرمانی پرسپولیس منجر شد هم میتوان به بازی با آلومینیوم و سپاهان و ذوبآهن و باز هم استقلال اشاره کرد. قرمزها در 3 بازی اول نتوانستند از برتری یک بر صفر استفاده کنند، در بازی با استقلال هم برتری 2 بر یک را از دست دادند؛ اتفاقی که در جام حذفی هم مشاهده شده بود. این لیست بلندبالا در این دو فصل در حالی برای پرسپولیس ثبت شده که این تیم در لیگ نوزدهم در 20 بازی که گل اول را زد در هر 20 بازی برنده شد؛ رکوردی شگفتانگیز در طول فصل که نشان از تمرکز و آمادگی بدنی بسیار خوب این تیم در آن لیگ داشت. این که آمار پرسپولیس از آن رکورد درخشان به رکورد فعلی رسیده نشان از مشکلات فنی و روحی و روانی این تیم دارد که جواب آن را باید از یحیی گلمحمدی درخواست کرد.