بازیکنان در حد لیگ جزیره دویدند تا قهرمان شوند؛
فریبا: امیدوارم استقلال جام طلایی را بگیرد
پیشبینی پیشکسوت استقلال در مورد قهرمانی این تیم قبل از پایان فصل درست از آب درآمد.
بهتاش فریبا دلایل قهرمانی استقلال در این فصل لیگ برتر را میشمارد و به زیبایی تحلیل میکند که چه اتفاقی افتاد و در نهایت جام به فرهاد مجیدی و شاگردانش رسید.
گفت و گو ما با بازیکن و مربی سابق استقلال را در زیر بخوانید:
تمدید قرارداد مجیدی ۷۰ درصد مشکلات را حل کرد
من قبلا گفته بودم قبل از پایان لیگ استقلال قهرمان میشود. فکر میکنم خیلی زیاد قهرمانی این فصل شیرینی بود، آن هم به دلایل مختلف؛ اگر بخواهیم واکاوی کنیم، باید به خیلی موارد اشاره کنیم؛ تنها سالی بود که در این چند سال گذشته هم اول فصل مربی و هم مدیرعامل داشتیم و هر کسی توانست وظایفش را به خوبی اجرا کند. وقتی آقای آجورلو میآید و در ابتدا قرارداد مجیدی را سه ساله میکند، شاید بگویم ۷۰درصد مسائلی که کادرهای فنی قبلی با مدیریت مسئله داشتند را حل کرد و موجب شد دیگر بحثی نباشد و بعد بقیه شرایط را آماده کرد.
با تجربهها و جوانان دور هم جمع شدند
بعد هم نوبت کادر فنی بود که با مسؤولیت فرهاد مجیدی آن شرایطی را که باید برای تیمش مهیا میکرد و مدیریت هم پشتیبانی کرد تا یک تیم جوان به اضافه تعدادی از بازیکنان با تجربه دور هم جمع شوند. نباید از صحبت فرهاد مجیدی به راحتی بگذریم، کسانی که تیمداری کردند، میدانند چقدر هماهنگی مدیریت با کادر فنی و هماهنگی کادر فنی با بزرگان تیم و بزرگان تیم با جوانان مهم است و این میتواند یک پایه قوی برای قهرمانی باشد که این اتفاق با مدیریت فرهاد مجیدی به خوبی صورت گرفت.
قصد داشتند رابطه وریا و فرهاد را خراب کنند
خیلیها میخواستند رابطه وریا را با تیم و مربی برهم بزنند، اما هم فرهاد مجیدی و هم وریا عاقل بودند. بیشتر مصاحبهام در این باره است که چه شد استقلال قهرمان شد و میخواهم در این باره صحبت کنم. به مدیریت و کادر فنی اشاره کردم ولی باید اشاره کنم که مورد بعدی جذب بازیکنانی مثل یامگا، ژستد و سیلوا بود که با هماهنگی کادر فنی، آقای مجیدی، پین و صالح مصطفوی انجام شد.
ساعتها برای جذب بازیکن وقت گذاشتند
من میدانم ساعتها برای اینکه بازیکن بگیرند وقت گذاشتند و مجموعه تیم، تیمی شد که به قول قدیمیها هم بالازن داشت، هم پا به توپ، هم توپگیر و هم پخشکن؛ اگر یادتان باشد سال گذشته ما هفت هافبک وسط داشتیم ولی وینگر نداشتیم. امسال به دلیل اینکه فرهاد مجیدی از اول تیم را خودش بست، با اینکه دو تا از بهترین مدافعان فوتبال ایران مثل مردادمند و یزدانی را از تیم ما جدا کردند ولی ساختار دفاعی ما تغییر پیدا نکرد. البته که سیلوا را اضافه کردند و بسیار به ما کمک کرد؛ مسئله بعدی سرپرستی و مدیریت بیژن طاهری مرد با شخصیت، آرام ، بیحاشیه و کار بلد بود که خیلی کمک کرد. شرایط به نوعی پیش رفت که ما الان میبینیم، رکورد زدیم و شکست نداشتیم؛ الان هم خیلی خوشبین هستم بتوانیم به قول بیژن طاهری بدون باخت جام طلایی را بگیریم.
بازیکنان استقلال اندازه بازیکنان لیگ جزیره دویدند
جا دارد یک تشکر ویژه از دکتر نوشادی بکنم. ما فوتبالیستها و مربیان میدانیم که انتهای فصل بهخصوص در این فصل فرسایشی بدنها چگونه تا این موقع از فصل سرحال است؟ چگونه ما امسال کمترین مصدوم را داشتیم؟ این به درایت و مدیریت کادر فنی و دکتر نوروزی برمیگردد. واقعا بدنسازی فوقالعاده بود. من شب گذشته هم فوتبال برتر را نگاه کردم و برای اولین بار میدیدم که یک فوتبالیست اسم دکتر نوشادی را آورد و آرش برهانی هم در این باره صحبت کرد. همه باید بدانیم وقتی تیمی قهرمان می شود از مدیریت تا تدارکات هر کس وظیفه خودش را انجام داده و هرکس هر چقدر می توانسته تلاش کرده. فکر می کنم ۶ بازیکن ما در بازی با فولاد بیشتر از ۱۱ کیلومتر دویدند و این یک رکورد و یک استاندارد بینالمللی است. بازیکنانی که در لیگ برتر انگلیس میدوند، چنین رکوردی دارند. اگر جیپیاس ما را نگاه کنند، بیانگر این موضوع است. این اول به همت خود بچهها و بعد هم دکتر نوشادی و کادر فنی برمیگردد و حیفم آمد در مورد دکتر نوشادی صحبت نکنم.
باید از رکوردمان مراقبت کنیم
از وقتی مهدی رحمتی به آلومینیوم رفته، شکل و شمایلش عوض شده و خیلی خوب بازی میکند و میبرد و یک تیم پر تلاش هستند. هر چند ما دو سه تا یار مقابل آلومینیوم نداریم ولی در هر صورت این روحیه که از بچههای تیم میبینم، فکر میکنم سه امتیاز بازی را بگیرند تا بتوانیم تا آخر فصل رکوردمان را نگه داریم.
بهترین مهره استقلال، استقلال بود!
تاثیرگذارترین بازیکن استقلال، خود استقلال بود. نمیتوانیم بگوییم یکی بیشتر و یکی کمتر تاثیر داشت؛ تاثیرگذارترین مهره، خود استقلال بود.
اگر بزرگان استقلال مصدوم نمیشدند...
سال ۶۲-۶۱ آن موقع که ما بازی میکردیم هم، آن تیم خیلی خوب بود؛ هم قهرمان حذفی و هم قهرمان باشگاههای آسیا شدیم و در کل، خیلی خوب بودیم که میتوانم بگویم بچهها شاخص بودند. نزدیک ۹سال بود که اول نشدیم و قبلش هم شاید اگر زمان پرویز مظلومی و من که در استقلال کار میکردیم، مصدومیتهای بازیکنان بزرگ اتفاق نمیافتاد، آن سال هم خیلی زیبا بازی میکردیم و میتوانستیم قهرمان شویم. وقتی من مربی بودم، آمار همه بازیها را مینوشتم. نزدیک به ۱۴بازی خسرو حیدری غایب بود، ۱۸ بازی آندرانیک و ۱۲ بازی مجتبی جباری نبودند. میلاد میداوودی مصدوم شد و ۱۰ بازی نبود. با آن همه نفراتی که ما داشتیم، اگر مصدومیت سراغ بازیکنان ما نمیآمد، قطعا آن سال هم اتفاقات خوبی رقم میزدیم.