ساکتی که بویی از سکوت نبرده است/ الهامی واحساسات که طغیان کرد

این روزها موضوع اصلی بحث در جامعه هواداری حواشی قطع همکاری با ساکت الهامی و احکام صادر شده در کمیته انضباطی در ارتباط با بازی فینال جام حذفی است. بدون شک در ماجرای جدایی الهامی دو طرف نقش و اثر دارند. اولا هر اتفاق یا حادثه‌ای پیش آمده بود روش قطع همکاری و بیشتر متن بیانیه رسانه باشگاه، در نظر هیچ هوادار فوتبال و به ویژه نساجی‌چی ها، قابل قبول نیست. در کنار این باید در نظر گرفت اتفاقات منجر به جدایی قطعا یک شبه اتفاق نیفتاده و حوادث ریز و درشت روزهای قبل و عدم مدیریت آنها در نهایت به ماجرای اتفاقات رختکن بعد دیدار با مس رفسنجان ختم شده است.

 الهامی حرف‌ها و گلایه‌هایی داشت و بنظر می‌رسد این مشکلات از ابتدا به درستی مدیریت نشده است. البته هنوز به خوبی نمیدانیم که از سمت سرمربی اسبق این گلایه‌ها به صورت مستقیم مطرح شده یا خیر ؟ هر چه بود و چه گلایه ها و خواسته‌های ساکت بر حق بوده و چه غلط، اتفاقی که در رختکن افتاد و توهین به مالک باشگاه به هیچ عنوان قابل قبول نبوده و مردود است. الهامی هم روز بعد با انتشار پیامی از مالک باشگاه عذرخواهی و دلجویی کرد اما این اتفاق تغییری در اصل ماجرا ایجاد نمی کند و تصمیم باشگاه در خصوص قطع همکاری با وی تصمیم منطقی و قابل قبولی بود .

بیشترین گلایه ای که این روزها مطرح است طریقه قطع همکاری است که می توانست با مدیریت بهتری انجام گردد تا کاملا محترمانه و بدون تنش این اتفاق رخ دهد .

خاتمه همکاری باشگاه با سرمربی و یا بازیکن حق هر باشگاهی هست و این تصمیم قابل احترام است اما متاسفانه انتشار بیانیه ای احساسی  که از الفاظ مناسبی هم در آن استفاده نگردیده بود به شعله ور شدن حواشی بیشتر دامن زد.

هواداران نساجی به وفاداری در این فوتبال معروف هستند و با دیدن ویدیو منتشر شده از مصاحبه سرمربی اسبق با برنامه فوتبال برتر بیشتر درگیر احساسات شدند و فراموش کردند که ساکت خان الهامی خط قرمزها را رد کرده است. درست است که نساجی در دوران سرمربی گری ساکت الهامی قهرمان جام حذفی شد ولی بی انصافی است اصل را فراموش کنیم که این تیم با هزینه شخصی چه کسی اداره میشود و اگر شرایط به این ایده آلی پیش نمیرفت شاید هیچ وقت این جام به افتخارات این باشگاه اضافه نمی گردید . فرزندی که با هزینه و حمایت های  پدرش تحصیل کرده و به موفقیت تحصیلی رسیده و توانسته در المپیاد هم نفر اول شود آیا اجازه دارد در جمعی به پدرش بی احترامی و توهین کند ؟ قطعا هیچ هواداری این موضوع را نمی پسندد و خط قرمزهای اخلاقی باشگاه می بایست در اولویت باشند و فراموش نکنیم که بالاترین مقام باشگاه شخص رضا حدادیان است که در این شرایط بد اقتصادی یک تیم باشخصیت را روانه مسابقات لیگ برتر کرده است بهتر است تا ابد حامی نساجی کبیر باشیم و درگیر احساسات نشویم. به طور قطع با گذشت کمی زمان باید از الهامی دلجویی شود و تعاملی صورت گیرد که دربهای نساجی همیشه به روی او باز بماند .