پایان کابوس و حسرت؛ صعود ملوان به لیگ برتر

هفت سال از آن شب تلخ و تاریک برای انزلی‌چی‌ها گذشت و ملوان که دو فصل اخیر از سوی دو اسطوره خود در برای بازگشت به لیگ برتر و پایان دادن به ناکامی تلاش بزرگ و قابل ستایشی را استارت زده بود، در نهایت موفق شد آن را به سرانجام برساند.

ملوان در شرایطی راهی لیگ دسته اول شده بود که مشکلات مالی را می‌توان عامل اصلی ناکامی‌های این تیم عنوان کرد. کار تا جایی برای قوی سپید سخت شده بود که آنها به واسطه همین بدهی‌ها لیگ را با کسر امتیاز استارت می‌زدند اما کاملا قابل پیش‌بینی بود که اگر بخواهد اتفاقی رقم بخورد باید به دست اسطوره‌ها و حامیان همیشگی این تیم باشد.

زوج مازیار زارع و پژمان نوری به عنوان اسطوره‌های باشگاه اینقدر جذاب و البته قابل احترام و اعتماد بودند که حامیان مالی نیز به این واسطه خود را نزدیک‌تر به باشگاه ببینند و پا به پای آنها تلاش کنند تا فریاد بندرنشینان به گوش لیگ برتر برسد. این تلاش از سوی تیم ابزار آلات رونیکس از فصل گذشته به طور جدی استارت خورد تا آنها غرور خود را دوباره بازیابی کرده و در مسیر هدف اصلی قرار گیرند.

فصل جدید اما همه چیز قابل پیش‌بینی بود. مازیار و پژمان اینقدر تجربه داشتند که از همان ثانیه‌های اول بدانند برای هدف بزرگی که جستجو می‌کنند چه چیزهایی را نیاز دارند. تیمی که شخصیت آن پیش از شروع فصل کاملا نسبت به رقبا قابل تمایز بود. تیمی که در تمامی بخش‌ها در قواره لیگ برتری در جمع آزادگانی‌ها حاضر بود و به واسطه همین رعب و وحشت رقبا را می‌شد در تقابل با آنها کاملا دید. در کنار بازیکنی که کاملا با یکدیگر چفت و بست بودند و هوادارانی که همیشه سینه چاک قوی سپید و البته کادرفنی و مدیریت کاملا هماهنگ اما یک بار دیگر لازمه حمایت مالی مناسب و البته "با برنامه" در ورزش و خصوصا فوتبال دیده شد. ابزار آلات رونیکس که از ابتدای فصل گذشته کار با ملوان را با قدرت استارت زده بود، اینبار قدم به قدم آنها را با جدیت بالاتر همراهی کرد. گروهی که شعار‌شان از زمان همراهی ملوان "حامی ورزش و جوانان" بود و به خوبی این مساله را به نمایش گذاشتند تا تیمی که حسرت و کابوس هفت ساله بزرگی را در انزلی شکل داده بود، با درایت مدیریتی پژمان نوری، رهبری مازیار زارع و تلاش بازیکنان و حمایت بزرگ هوادارانش، به لیگ برتر سلام کند.

لیگ برتر قطعا بدون ملوان و انزلی‌چی‌ها یک چیز بزرگ کم داشت. تیمی که در روزگار دور تنه به تنه بزرگان فوتبال می‌زد و یکی از اسطوره‌های بزرگ و قابل احترامش کاپیتانی تیم ملی را به خود اختصاص داده بود و مسلما حضور آنها می‌تواند جذابیت لیگ را بیش از گذشته افزایش دهد. پژمان نوری و مازیار زارع البته نشان داده‌اند که با تجربه‌ای که از سال‌ها حضور در فوتبال حرفه‌ای و تیم‌های صاحبنام کسب کرده‌اند، به خوبی قادر به سود بردن از اهرم‌های صنعتی و اقتصادی در مسیر اهداف بزرگ ورزشی‌ هستند. مسیری که هیچ بنگاه اقتصادی و البته خصوصی را نسبت به حضور در این بخش دلسرد و ناامید نمی‌کند. ابزا آلات رونیکس اکنون توانسته پیشگام بزرگی در مسیر حمایت از تیم‌های ورزشی لقب گیرد و باید دید آنها در ادامه تحقق شعار خود در حمایت از ورزش و جوانان، فصل آینده با ملوان چه جاه‌طلبی دیگری را دنبال خواهند کرد.